Clare Short

Clare Short

Clare Short (2015)
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1946 Birmingham
Minister ds. rozwoju międzynarodowego
Okres	od 2 maja 1997 do 12 maja 2003
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Lynda Chalker
Następca	lady Amos

Clare Short (ur. 15 lutego 1946 w Birmingham) – brytyjska polityk, minister w rządach Tony’ego Blaira, związana z Partią Pracy.

Pochodzi z katolickiej irlandzkiej rodziny wywodzącej się z hrabstwa Armagh w Irlandii Północnej. W wieku 18 lat wyszła po raz pierwszy za mąż, ale małżeństwo było krótkotrwałe. Rok wcześniej urodziła syna, który został oddany do adopcji i z którym nie utrzymywała kontaktu do 1996. Drugim mężem Short był od 1981 polityk Partii Pracy Alex Lyon, który cierpiał na chorobę Alzheimera i zmarł w 1993.

Short ukończyła nauki polityczne na uniwersytecie w Leeds. Następnie przeniosła się na uniwersytet w Keele. Później rozpoczęła pracę w ministerstwie spraw wewnętrznych. Pracowała jako prywatny sekretarz konserwatysty Marka Carlisle’a. W 1983 wystartowała w wyborach do Izby Gmin z ramienia Partii Pracy i wygrała wybory w okręgu Birmingham Ladywood.

Była utożsamiana z lewym skrzydłem partii. Zwróciła na siebie uwagę mediów niedługo po wyborach, oskarżając konserwatywnego ministra w resorcie zatrudnienia Alana Clarka o alkoholizm. Jej wypowiedzi zostały uznane za nieparlamentarne przez Speakera Izby Gmin, który zażądał od Short wycofania oskarżeń. Short po raz kolejny znalazła się w centrum uwagi w 1986, kiedy rozpoczęła kampanię przeciwko „Trzecim stronom” (na stronie trzeciej w brytyjskich tabloidach znajdowały się zdjęcia modelek topless).

W 1988 poparła kandydaturę Johna Prescotta w wyborach na wiceprzewodniczącego partii. W wyborach 1994 popierała Margaret Beckett. W gabinecie cieni Tony’ego Blaira została ministrem ds. kobiet, a później ministrem transportu. Po zwycięstwie Partii Pracy w wyborach w 1997 r. została ministrem rozwoju międzynarodowego. Na tym stanowisku pozostała do 12 maja 2003, kiedy to zrezygnowała po zaangażowaniu się Wielkiej Brytanii w wojnę w Iraku bez mandatu ONZ.

Po rezygnacji Short zasiadła w tylnych ławach parlamentu. 1 listopada 2004 ukazała się jej książka An Honourable Deception?: New Labour, Iraq, and the Misuse of Power. 12 września 2006 ogłosiła, że nie wystartuje w najbliższych wyborach parlamentarnych w proteście przeciwko polityce Tony’ego Blaira. 20 października zrezygnowała z członkostwa w Partii Pracy i od tamtej pory zasiada w Izbie Gmin jako niezależna laburzystka. Ogłosiła także, że nie zamierza startować w kolejnych wyborach parlamentarnych.

Po objęciu przez Gordona Browna przewodnictwa Partii Pracy Short zapowiedziała, że jest gotowa powrócić do Partii Pracy, jeśli Brown zmieni krytykowane przez nią elementy polityki laburzystów.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Clare Short. epolitix.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-13)].