Cerkiew św. Pantelejmona w Druskienikach

Cerkiew św. Pantelejmona
	cerkiew filialna
Państwo	Litwa
Miejscowość	Druskieniki
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Parafia	do 1918 parafia Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Druskienikach
Wezwanie	św. Pantelejmona
Historia
Data zakończenia budowy	1895
Data poświęcenia	28 maja 1895
Data zniszczenia	po 1945
Poprzednie wyznanie	prawosławne (do I wojny światowej);; rzymskokatolickie (okres międzywojenny)
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
brak współrzędnych

Cerkiew św. Pantelejmona – prawosławna, niezachowana do naszych czasów cerkiew w Druskienikach.

Historia

Cerkiew powstała w związku z popularnością Druskienik wśród rosyjskich kuracjuszy wyznania prawosławnego. Pierwsza cerkiew w uzdrowisku, pod wezwaniem Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, nie mogła pomieścić wszystkich uczestników nabożeństw. Władze miejskie podjęły w związku z tym w 1893 zbiórkę pieniędzy na budowę nowej świątyni. Sygnałem do jej rozpoczęcia był występ aktorki Marii Sawiny w miasteczku, dochód z którego (463 ruble) został przeznaczony na wzniesienie cerkwi. Proboszcz parafii w Druskienikach apelował do Rady Eparchialnej o szczególne wsparcie budowy. Poparł go arcybiskup wileński i litewski Nikander (Mołczanow), decydując o udzieleniu przez eparchię bezzwrotnej pomocy w wysokości 1500 rubli. 100 rubli na złocenie kopuł cerkwi przekazał oberprokurator Świętego Synodu Konstantin Pobiedonoscew. Cerkiew była połączona z budynkiem szkół dla dziewcząt i chłopców. Była również, w odróżnieniu od starszej cerkwi w mieście, ocieplana. Dlatego od momentu powstania tylko w niej odprawiane były nabożeństwa w okresie zimowym. Jej uroczystego poświęcenia dokonał 28 maja 1895 biskup brzeski Józef (Drozdow).

W czasie akcji rewindykacji cerkwi prawosławnych w II RP cerkiew św. Pantelejmona przekazano Kościołowi rzymskokatolickiemu, chociaż nigdy wcześniej świątynia nie pełniła funkcji miejsca kultu katolickiego. Kościół został po II wojnie światowej zaadaptowany przez władze stalinowskie na klub, a następnie zburzony.

Bibliografia

G. Szlewis, Православные храмы Литвы, Свято-Духов Монастыр, Vilnius 2006, ISBN 9986-559-62-6