Zaczęła uprawiać skoki narciarskie w wieku 6 lat. W 2014 zdobyła tytuł mistrzyni kraju juniorek[1]. W lipcu 2016 zdobyła srebrny medal w konkursie indywidualnym kobiet na skoczni dużej podczas mistrzostw Stanów Zjednoczonych[3].
W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS zadebiutowała w lutym 2016 – w Râșnovie zajęła 38. pozycję w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw świata juniorów. We wrześniu 2016 po raz pierwszy wzięła udział w konkursach FIS Cup, zdobywając punkty tego cyklu, po zajęciu miejsc na przełomie trzeciej i drugiej dziesiątki w zawodach w Einsiedeln. W styczniu 2017 w Eau Claire (Wisconsin) dwukrotnie plasowała się na 9. miejscu zawodów FIS Cup, które nie były wliczane do klasyfikacji końcowej cyklu[a]. W lutym 2017 ponownie wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów, zajmując w Park City 40. lokatę indywidualnie i 8. drużynowo[2].
W grudniu 2017 w Vancouver w słabo obsadzonych, ale zaliczanych do klasyfikacji generalnej, zawodach FIS Cup dwukrotnie plasowała się na 9. miejscu. Na początku lutego 2018 po raz trzeci wystartowała w mistrzostwach świata juniorów, plasując się w rywalizacji drużynowej na 11. pozycji[2]. Pod koniec lutego 2018 upadła przy lądowania w jednym ze swoich skoków, doznając zerwania więzadła krzyżowego przedniego (ACL) i łąkotki – operację kontuzjowanej nogi przeszła w połowie kwietnia 2018[4].
Jej starszy brat – Casey Larson również uprawia skoki narciarskie[5].
↑W konkursach tych wzięły udział zawodniczki z tylko 3 reprezentacji, podczas gdy regulamin wymaga udziału przedstawicielek minimum 5 państw by za zawody te mogły zostać przyznane punkty do klasyfikacji generalnej FIS Cupu.
Râșnov
Park City
Kandersteg
Oberwiesenthal
