Przejdź do zawartości

Buergeria japonica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Buergeria japonica[1]
(Hallowell, 1861)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

nogolotkowate

Rodzaj

Buergeria

Gatunek

Buergeria japonica

Synonimy
  • Ixalus japonicus Hallowell, 1861
  • Rana macropus Boulenger, 1886
  • Polypedates japonicusStejneger, 1907
  • Rhacophorus (Rhacophorus) japonicusAhl, 1931
  • Rhacophorus (Rhacophorus) buergeri japonicusWolf, 1936
  • Buergeria japonicaLiem, 1970
  • Rhacophorus japonicusTian, Jiang, Wu, Hu, Zhao & Huang, 1986[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Buergeria japonicagatunek płaza bezogonowego z rodziny nogolotkowatych (Rhacophoridae), występujący endemicznie na japońskim archipelagu Riukiu. Dorasta do 3,7 cm. Spotkać go można w różnorakich siedliskach, m.in. potokach czy źródłach termalnych. Dawniej był szerzej ujmowany, ale w 2017 roku dla populacji z południowego Tajwanu utworzony został osobny gatunek, Buergeria otai, a w 2020 roku populacje z północno-zachodniego Tajwanu i południowego Riukiu zaliczono do nowo opisanego gatunku Buergeria choui. Płaz ten cechuje się najwyższą wśród wszystkich gatunków płazów tolerancją na wysoką temperaturę wody, a jego kijanki znalezione zostały w źródle termalnym o temperaturze wody 46,1 °C. Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z dość szerokim zasięgiem występowania i dużą populacją.

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Ciało jest smukłe[4]. Samce dorastają do 2,5–3,0 cm, a samice 2,7–3,7 cm[4]. Pysk mocno zbudowany[4]. Skóra na grzbiecie pokryta guzkami[4]. Brak fałd grzbietowo-bocznych, bardzo dobrze natomiast zaznaczone są fałdy nadbębenkowe[4]. Palce u stóp spięte dobrze rozwiniętą błoną pławną, której brak u palców dłoni[4]. U samców modzele godowe są żółte[4].

Zasięg występowania i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]
Porównanie gatunków B. japonica i B. otai[5]

Zasiedla Japonię, gdzie występuje w północnej (ale nie skrajnie północnej) i centralnej części archipelagu Riukiu[3]. Spotkać go można zazwyczaj do wysokości bezwzględnej 300 m n.p.m.[3] Występuje od nadmorskich nizin po podgórskie lasy[3]. Spotykany jest zazwyczaj na ziemi lub na skałach, rzadko na drzewach[4].

B. japonica ma szerszy zasięg występowania od pozostałych gatunków z rodzaju Buergeria, co może być spowodowane niespotykanie wysoką tolerancją na słoną wodę, która spowodowała, że osobniki tego gatunku mogły rozprzestrzeniać się pomiędzy wyspami niesione przez wodę morską[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Dawniej gatunek był znacznie szerzej ujmowany i zaliczano doń populacje występujące od północnej części archipelagu Riukiu na południe aż po Tajwan[6]. Analizy filogenetyczne z 2015 roku wykazały, że gatunek ten dzieli się na trzy główne klady, stanowiące najprawdopodobniej oddzielne gatunki[7]:

  • Klad z południowego Tajwanu (ang. the Southern Taiwan [ST] clade)
  • Klad z północnego Tajwanu i południowego Riukiu (ang. the Northern Taiwan + Southern Ryukyu [NT/SR] clade)
  • Klad z centralnego i północnego Riukiu (ang. the Central + Northern Ryukyu [CR/NR] clade)

W 2017 roku dla populacji z południowego Tajwanu utworzony został osobny gatunek – Buergeria otai, który od B. japonica wyodrębnił się na drodze specjacji parapatrycznej[5]. Gatunki te różnią się morfologią, a także odgłosem nawoływania[5]. Populacje z północno-zachodniego Tajwanu i południowego Riukiu zaliczono do opisanego w 2020 roku gatunku Buergeria choui[6].

Rozmnażanie i rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Sezon lęgowy trwa od marca do listopada[3]. Rozmnaża się w niewielkich strumieniach o wolnym nurcie, a także w różnorakich zbiornikach wody stojącej takich jak niewielkie stawy, rowy czy pola ryżowe[3]. Kijanki na japońskiej wyspie Kuchinoshima znalezione zostały w wodach termalnych i charakteryzowały się bardzo dużą tolerancją na zasolenie wody[4][8]. Ponadto jeden ze zbiorników wodnych, w którym znaleziono kijanki, miał temperaturę wody 46,1 °C, co stanowi najwyższą temperaturę wody, w której odnotowano występowanie jakiegokolwiek gatunku płaza na świecie[8].

Status

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z dość szerokim zasięgiem występowania, dużą i stabilną populacją[3]. Lokalnym populacjom zagrażać mogą rolnictwo i rozwój infrastruktury prowadzące do niszczenia ich środowiska naturalnego[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Buergeria japonica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Darrel R. Frost, Buergeria japonica (Hallowell, 1861), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-07-15] (ang.).
  3. a b c d e f g h IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Buergeria japonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021 [dostęp 2024-07-15] (ang.).
  4. a b c d e f g h i Buergeria japonica, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA [dostęp 2020-08-03].
  5. a b c d Ying-Han Wang i inni, Acoustic differentiation and behavioral response reveals cryptic species within Buergeria treefrogs (Anura, Rhacophoridae) from Taiwan, „PLOS One”, 12 (9), 2017, e0184005, DOI10.1371/journal.pone.0184005, ISSN 1932-6203, PMID28877201, PMCIDPMC5587266 (ang.).
  6. a b Masafumi Matsui, Atsushi Tominaga, A New Species of Buergeria From the Southern Ryukyus and Northwestern Taiwan (Amphibia: Rhacophoridae), „Current Herpetology”, 39 (2), 2020, s. 160–172, DOI10.5358/hsj.39.160 (ang.).
  7. Atsushi Tominaga i inni, Phylogeny and Differentiation of Wide-Ranging Ryukyu Kajika Frog Buergeria japonica (Amphibia: Rhacophoridae): Geographic Genetic Pattern Not Simply Explained by Vicariance Through Strait Formation, „Zoological Science”, 32 (3), 2015, s. 240–247, DOI10.2108/zs140227, ISSN 0289-0003.
  8. a b Shohei Komaki, Quintin Lau, Takeshi Igawa, Living in a Japanese onsen: field observations and physiological measurements of hot spring amphibian tadpoles, Buergeria japonica, „Amphibia-Reptilia”, 37 (3), 2016, s. 311–314, DOI10.1163/15685381-00003052, ISSN 1568-5381 (ang.).