Brandon Phillips
 Brandon Phillips jako zawodnik Cincinnati Reds. | |||||||||||||
| wolny agent | |||||||||||||
| drugobazowy | |||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Brandon Emil Phillips | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 czerwca 1981 | ||||||||||||
| Odbija |
prawą | ||||||||||||
| Rzuca |
prawą | ||||||||||||
| Debiut |
13 września 2002 | ||||||||||||
| Statystyki | |||||||||||||
| Średnia uderzeń |
0,275 | ||||||||||||
| Home runy |
211 | ||||||||||||
| Uderzenia |
2029 | ||||||||||||
| RBI |
951 | ||||||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Stan na koniec sezonu 2018. | |||||||||||||
Brandon Emil Phillips (ur. 28 czerwca 1981) – amerykański baseballista występujący na pozycji drugobazowego.
Przebieg kariery
[edytuj | edytuj kod]Phillips został wybrany w 1999 w drugiej rundzie draftu przez Montreal Expos, jednak grał tylko w klubach farmerskich tego zespołu[1][2]. W czerwcu 2002 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cleveland Indians, w którym zadebiutował 13 września 2002 w meczu przeciwko Minnesota Twins[1][3]. W kwietniu 2006 został oddany do Cincinnati Reds[1].
W sezonie 2007 zdobywając 30 home runów i 32 skradzionych baz wstąpił do Klubu 30–30[4]. W 2008 po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę, zaś dwa lata później po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[1][5]. W kwietniu 2012 podpisał nowy, sześcioletni kontrakt wart 72,5 miliona dolarów[6]. W lutym 2017 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Atlanta Braves, zaś w sierpniu 2017 do Los Angeles Angels[1].
27 czerwca 2018 Phillips podpisał niegwarantowany kontrakt z Boston Red Sox[1] i został przydzielony do Pawtucket Red Sox z Triple-A. W 38 meczach rozegranych w tym zespole uzyskał średnią 0,302, zdobył 4 home runy i zaliczył 19 RBI. 4 września 2018 został powołany do składu Boston Red Sox[7] i następnego dnia wystąpił w meczu przeciwko Atlanta Braves, w którym zdobył dwupunktowego home runa w pierwszej połowie dziewiątej zmiany, wyprowadzając Red Sox na prowadzenie 9–8[8]. Phillips jest pierwszym w historii zawodnikiem Boston Red Sox, grającym z numerem 0[9].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 3× All-Star | 2010, 2011, 2013 | [1] |
| 4× Gold Glove Award | 2008, 2010, 2011, 2013 | [5] |
| Silver Slugger Award | 2011 | [10] |
| Zwycięzca w World Series | 2018 | [11] |
| 30–30 club | [4] | |
| Fielding Bible Award | 2008 | [12] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Brandon Phillips Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
- ↑ Brandon Phillips Minor League Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
- ↑ Twins - Indians Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
- ↑ a b The 30-30 Club. mlb.com. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
- ↑ a b Rawlings Gold Glove Award winners. mlb.com. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
- ↑ Reds, Brandon Phillips OK contract. espn.com. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
- ↑ Red Sox to call up veteran infielder Brandon Phillips on Tuesday. espn.com. [dostęp 2018-09-07]. (ang.).
- ↑ Brandon Phillips' 2-out, 2-run HR in 9th seals Sox's wild comeback win over Braves. espn.com. [dostęp 2018-09-07]. (ang.).
- ↑ Brandon Phillips became the first Red Sox player to wear No. 0. mlb.com. [dostęp 2018-09-07]. (ang.).
- ↑ Silver Slugger winners. mlb.com. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
- ↑ 2018 World Series Boston Red Sox over Los Angeles Dodgers (4-1). baseball-reference.com. [dostęp 2018-11-15]. (ang.).
- ↑ Fielding Bible Award - The 2008 Awards. fieldingbible.com. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).