Przejdź do zawartości

Bobo Brazil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bobo Brazil
Ilustracja
Bobo Brazil w 1972 roku.
Imię i nazwisko

Houston Harris

Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1924
Little Rock

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 1998
St. Joseph

Dzieci

6

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Bobo Brazil
Boo-Boo Brazil
BuBu Brasil
Houston Harris

Wzrost

198 cm

Masa ciała

122 kg

Zapowiadany z

Benton Harbor, Michigan

Trenerzy

Joe Savoldi

Debiut

1951

Emerytura

1993

Houston Harris (ur. 10 lipca 1924 w Little Rock, Arkansas, zm. 20 stycznia 1998 w St. Joseph, Michigan) – amerykański wrestler, bardziej znany jako Bobo Brazil. Przypisuje się mu przełamywanie barier segregacji rasowej we wrestlingu oraz jest uważany za jednego z pierwszych afroamerykańskich zawodowych zapaśników, którzy odnieśli duży sukces w tym biznesie[1].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne życie

[edytuj | edytuj kod]

Będąc w wieku 7 lat zmarł jego ojciec przez co Harris imał się dorywczych prac – m.in. pracował w lokalnym gospodarstwie owocowym[2]. Później grywał w baseball w odrębnej lidze dla czarnoskórych (tzw. „lidze murzyńskiej” – ang. Negro league) w klubie The House of David[3].

Wrestling

[edytuj | edytuj kod]

Wrestlingiem zainteresował się pracując w hucie stali w Benton Harbor w stanie Michigan. Swoje pierwsze walki odbywał w stoczni Naval Armory, gdzie przestawiono go Joe Savoldi’emu. Savoldi został jego trenerem i nadał mu nowy gimmick o nazwie „BuBu Brasil – Południowoamerykański Gigant”, jednak podczas jednego z show promotor błędnie przeczytał jego imię zmieniając je na „Bobo”, co przystało przy nim przez całą jego karierę wrestlera. W czasie kiedy Brazil zaczynał występować na większych wydarzeniach, segregacja rasowa na południu Stanów Zjednoczonych zwykle ograniczała afroamerykańskich wrestlerów tylko do walk z innymi afroamerykańskimi zapaśnikami – Harris okazał się tak popularny, że promotorzy odłożyli na bok swoje uprzedzenia, aby zarabiać pieniądze na jego występach[4].

Pierwszą nagraną walkę odbył w dniu 29 marca 1948 jako „Houston Harris – Czarna Pantera” przeciwko Armandowi Myersowi, która zakończyła się po 30 minutach remisem[5]. Odnosząc sukces w Detroit, które było ośrodkiem miejskim, Brazil zyskał rzeszę fanów zarówno wśród czarnych, jak i białych kibiców wrestlingu, dzięki swojej skromności, stylowi i profesjonalizmowi podczas walk, co sprawiło, że stał się wielką atrakcją i babyfacem wśród fanów obu ras. W okresie, gdy Harris osiągnął sławę, Afroamerykanie byli zmuszeni siedzieć w miejscach, w których trudno było zobaczyć walki Bobo Brazil – nawet sam Harris miał zakaz chodzenia do restauracji, hoteli, a nawet walk na niektórych terytoriach ze względu na kolor jego skóry[6].

Mierzył się z takimi wrestlerami jak: Killer Kowalski, Dick the Bruiser, Johnny Valentine i The Sheikiem, z którym prowadził zaciekłą rywalizację przez kilka dekad, obfitującą w krwawe starcia, m.in. o tytuł WWWF United States Heavyweight Championship[7]. Później prowadził rywalizację z Buddym Rogersem i Bruno Sammartino, którego wyzwał na pojedynek o tytuł WWWF World Heavyweight Championship, jednak go nigdy nie zdobył.

Jest uznawany za pierwszego „nieoficjalnego afroamerykańskiego mistrza świata”[8] po tym jak w 1962 pokonał Buddy’ego Rogersa o tytuł NWA World Heavyweight Championship. W retrospekcji kariery Bobo Brazila w artykule portalu Last Word On Pro Wrestling[9] stwierdzono, że Brazil odmówił przyjęcia tytułu, ponieważ jego przeciwnik doznał kontuzji (w kayfabe) i zamiast tego chciał rozegrać rewanż w momencie gdy Buddy Rogers byłby gotowy do walki. Walka rewanżowa odbyła się już następnego dnia, kiedy Rogers odzyskał tytuł wygrywając z Brazilem i chociaż lokalna promocja uhonorowała zwycięstwo Bobo Brazila – NWA jako całość nigdy nie uznała jego panowania nad tym mistrzostwem[10].

W 1970 wystąpił w pierwszym w historii mieszanym rasowo tag team matchu u boku El Mongola przeciwko Mr. Ito i The Great Ota – walka miała miejsce w Atlancie. W latach 70. był mentorem Rocky’ego Johnsona – ojca Dwayne’a „The Rocka” Johnsona[11]. Przeszedł na emeryturę po okresie czterdziestoletniej kariery w 1993. Jego ostatnią walką było starcie przeciwko Kelly’emu Kiniski, które odbyło się w Chicago. W 1994 został wprowadzony do galerii sław WWF Hall of Fame przez swojego długoletniego rywala – Erniego Ladda, stając się pierwszym Afroamerykaninem wprowadzonym do tej loży. Rok później Brazil wprowadził Ladda do tej galerii sław[12].

Tytuły i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty, miał sześcioro dzieci. Jego syn Karl występował jako wrestler pod pseudonimem Bobo Brazil Jr.[3] Po przejściu na emeryturę otworzył restaurację o nazwie Bobo’s Grill.

W książce pt. The Squared Circle: Life, Death, and Professional Wrestling, historyk wrestlingu David Shoemaker określił go mianem: „Jackie Robinson Of Professional Wrestling”[12]. Również zawodowy bokser Joe Frazier wymienił Bobo Brazila jako swojego idola.

Zmarł 20 stycznia 1998 w wieku 74 lat w szpitalu Lakeland Medical Center w St. Joseph w stanie Michigan. Został przyjęty do szpitala po tym jak przeszedł serię udarów mózgu[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bobo Brazil, wwe.com, [dostęp 2021-07-15].
  2. Bobo Brazil, historyofwrestling.com, [dostęp 2021-07-15].
  3. a b Bobo Brazil. pwhf.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-04)]. (strona zarchiwizowana), pwhf.org, [dostęp 2021-07-15].
  4. Bobo Brazil Death – Stroke, wrestlerdeaths.com, [dostęp 2021-07-15].
  5. Bobo Brazil, Bearcat Wright, and Art Thomas – Champion Pioneers, prowrestlingstories.com, [dostęp 2021-07-15].
  6. The Untold Story of Bobo Brazil: The Jackie Robinson of Professional Wrestling, dailyddt.com, [dostęp 2021-07-15].
  7. Bobo Brazil dies at age 74. slam.canoe.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-23)]. (strona zarchiwizowana), slam.canoe.com, [dostęp 2021-07-15].
  8. Za pierwszego oficjalnego afroamerykańskiego mistrza świata powszechnie uznaje się Rona Simmonsa, który w 1992 zdobył mistrzostwo WCW Championship (źródło: https://dailyddt.com/2021/02/10/the-untold-story-of-ron-simmons-the-first-recognized-black-world-champion-in-professional-wrestling/).
  9. The Pioneers: Bobo Brazil, The First African-American Megastar, lastwordonsports.com, [dostęp 2021-07-15].
  10. Black Excellence: Honoring the Achievements of African-Americans In Professional Wrestling, deadlockpw.com, [dostęp 2021-07-15].
  11. Black History Month: Wrestler Bobo Brazil Broke Barriers in the Ring, si.com, [dostęp 2021-07-15].
  12. a b Bobo Brazil: 6 Things To Know About One Of Wrestling’s First Black Superstars, cinemablend.com, [dostęp 2021-07-15].
  13. Ex-Pro Wrestler Bobo Brazil Dies, apnews.com, [dostęp 2021-07-15].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]