Blokhauz

Najstarszy w Ameryce Północnej blokhauz wybudowany w 1750 r.

Południowa Afryka – blokhauz zbudowany w czasie II wojny burskiej przez wojska brytyjskie.

Blokhauz lub blokhaus (niem. Blockhaus; Block „blokada”; Haus „dom”) – niewielka wojskowa, ufortyfikowana budowla pełniąca funkcję schronu bojowego ze strzelnicami, służąca jako ostateczny punkt oporu.

Budowano go m.in. wewnątrz redut i lunet. Stosowany był do ochrony mostów, tuneli, przejść i innych ważnych punktów strategicznych. Samodzielne blokhauzy były również wykorzystywane w terenach słabo zaludnionych, szczególnie w czasie wojen kolonialnych.

Blokhauz z przeciwskarpy Bastionu Colomb lewobrzeżnego rdzenia Twierdzy Poznań

Bibliografia

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 26. ISBN 83-85001-89-1.
• Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 45. ISBN 83-11-06229-3.
• Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07423-2.