Przejdź do zawartości

Berberys koreański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Berberys koreański
Ilustracja
Kwitnący pęd
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

berberysowate

Rodzaj

berberys

Gatunek

berberys koreański

Nazwa systematyczna
Berberis koreana Palib.
Trudy Imp. S.-Peterburgsk. Bot. Sada 17(1):22, t. 1. 1899[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Berberys koreański (Berberis koreana) – gatunek rośliny należący do rodziny berberysowatych. Pochodzi z Półwyspu Koreańskiego, do Polski został sprowadzony w 1928 i znajduje się w kolekcji niektórych ogrodów botanicznych, bywa też uprawiany jako roślina ozdobna, ale rzadko.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Krzew o wysokości do 2 m. Rozrasta się poprzez odrosty korzeniowe.
Łodyga
Wyprostowane, ale przewieszające się pod ciężarem owoców pędy. Pokryte są one różnokształtnymi cierniami. U nasady długich jednorocznych pędów są one liściokształtne, wyżej kłujące, w środku pędów trójdzielne, na szczytach pojedyncze.
Liście
Eliptyczne lub odwrotnie jajowate, sztywne i skórzaste o zaokrąglonych wierzchołkach i delikatnie piłkowanych brzegach. Mają długość 7–9 cm. Jesienią przebarwiają się na czerwono.
Kwiaty
Żółte i silnie pachnące, zebrane w grona o długości do 8 cm. Kwitnie od maja do czerwca.
Owoc
Kuliste, jaskrawoczerwone o średnicy do 8 mm. Są to największe owoce wśród wszystkich uprawianych gatunków berberysu.

Uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Dobrze prezentuje się jako pojedynczy krzew na trawniku, nadaje się na cierniste żywopłoty. Dobrze znosi przycinanie. Głównym jego walorem ozdobnym są jaskrawoczerwone owoce, ładnie też komponuje się z innymi roślinami w okresie kwitnienia i jesienią, gdy jego liście przebarwiają się na jaskrawoczerwony kolor. Jest mrozoodporny, dobrze znosi zanieczyszczenia i suszę, z tego względu może być używany do tworzenia zieleni miejskiej. Jest też odporny na rdzę źdźbłową. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Rozmnaża się go poprzez nasiona, albo półzdrewniałe sadzonki pobierane z krzewu we wrześniu, lub zdrewniałe w październiku-listopadzie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-08] (ang.).
  3. Berberis koreana. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-09-08]. (ang.).
  4. Berberis koreana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wojciech Górka Mało znane – warte uwagi. Miesięcznik Szkółkarstwo. Nr 1/2004
  • Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
  • Krasiczyn, zespół zamkowo-parkowy. [dostęp 2009-03-03].