Przejdź do zawartości

Ben Hur (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ben Hur
Ben Hur, a Tale of the Christ
Ilustracja
Okładka pierwszego wydania z 1880.
Typ utworu

powieść historyczna

Data powstania

1880

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1889

Przekład

Antoni Marian Stefański

Ben Hur (ang. Ben Hur, a Tale of the Christ) – powieść historyczna autorstwa amerykańskiego pisarza Lewisa Wallace’a, napisana w 1880 roku. W Polsce została wydana po raz pierwszy w roku 1889 (przekład Antoniego Stefańskiego pt. Ben-Hur: opowiadanie historyczne z czasów Jezusa Chrystusa).

Autor opowiada o losach żydowskiego arystokraty, młodego Judy Ben Hura, fałszywie oskarżonego przez Rzymianina Messalę, przyjaciela z lat dziecinnych, o zamach na rzymskiego gubernatora Waleriusza Gratusa. Ben Hur niesprawiedliwie skazany trafia na dożywotnie galery. W czasie bitwy morskiej z piratami skazaniec ratuje życie komendantowi rzymskiej floty. W nagrodę zostaje wyzwolony i adoptowany przez swego dowódcę. Po otrzymaniu wszechstronnego wykształcenia wojskowego Ben Hur wraca do rodzinnego kraju, aby dokonać zemsty na Messali. Po drodze spotyka Jezusa Chrystusa. Od tego czasu postanawia podróżować z Nim, wsłuchując się w Jego nauczanie.

Książka była wielokrotnie ekranizowana. Dwie pierwsze ekranizacje powstały w roku 1907 i 1925. Były to filmy nieme. Kolejna wersja była już filmem dźwiękowym z roku 1959. Natomiast w roku 2003 na podstawie książki nakręcono film animowany, w 2010 miniserial a w 2016 film fabularny.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]