Przejdź do zawartości

Bartosz Smektała

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartosz Smektała
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1998
Śrem

Informacje klubowe
Klub

liga polska: Unia Leszno[1]
liga szwedzka: Västervik Speedway

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
2014–2020 Unia Leszno
2018 Kolejarz Rawicz (gość)
2020 Kolejarz Rawicz (gość)
2021–2022 Włókniarz Częstochowa
2023- Unia Leszno[2]
Liga szwedzka
2018– Västervik Speedway
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto 2017 żużel, drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto 2016 żużel, drużynowo
złoto 2017 żużel, drużynowo
złoto 2018 żużel, drużynowo
złoto 2018 żużel, indywidualnie
złoto 2019 żużel, drużynowo
srebro 2017 żużel, indywidualnie
srebro 2019 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto 2015 żużel, drużynowo
złoto 2016 żużel, drużynowo
złoto 2017 żużel, drużynowo
złoto 2021 żużel, drużynowo
srebro 2017 żużel, indywidualnie
brąz 2015 żużel, indywidualnie

Bartosz Smektała (ur. 22 sierpnia 1998 w Śremie)[3] – polski żużlowiec.

Indywidualny Mistrz Świata Juniorów (2018) oraz dwukrotny wicemistrz (2017, 2019). Czterokrotny złoty medalista Drużynowych Mistrzostw Świata Juniorów (2016, 2017, 2018, 2019). Czterokrotny złoty medalista Drużynowych Mistrzostw Europy Juniorów (2015, 2016, 2017, 2021). Z Unią Leszno pięciokrotny złoty medalista Drużynowych Mistrzostw Polski (2015, 2017, 2018, 2019, 2020)[3].

Jego indywidualny numer startowy to 115.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Karierę żużlową rozpoczął w Sparcie Śrem. Licencje żużlową uzyskał w 2013.[3]. W rozgrywkach ligowych zadebiutował w sezonie 2014 w barwach Unii Leszno. W swoim pierwszym sezonie wystąpił w trzech meczach, a jego średnia biegowa wyniosła 0,778 pkt/bieg[4], a rok później zdobył swoje pierwsze drużynowe mistrzostwo Polski. Był rezerwowym reprezentacji Polski w finale DPŚ 2017[5]. 15 lipca 2017 w Rybniku zdobywając 14 punktów (3,2,3,3,3) wywalczył tytuł młodzieżowego indywidualnego mistrza Polski[6]. W tym samym roku pierwszy raz w karierze wykręcił śr. biegową wyższą niż 1,000 – ze średnią 1,803 był trzecim najlepszym zawodnikiem młodzieżowym Ekstraligi[7].

Zdobywając 56 punktów w trzech rundach został indywidualnym mistrzem świata juniorów 2018[8].

Po sezonie 2020 ogłosił odejście z Unii Leszno po siedmiu latach startów dla tej drużyny. 4 listopada 2020 r. został ogłoszony zawodnikiem Włókniarza Częstochowa na sezon 2021. W 2022 r. zwyciężył w 72. edycji Memoriału Alfreda Smoczyka[9] oraz w 13. edycji turnieju o Koronę Bolesława Chrobrego – Pierwszego Króla Polski[10].

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Starty w Grand Prix (indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)

[edytuj | edytuj kod]

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2017
GP Słowenii – Krško GP Polski – Warszawa GP Łotwy – Dyneburg GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Szwecji – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Niemiec – Teterow GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
– – – – – – – – – – 0 – 38 0
Sezon 2018
GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Szwecji – Hallstavik GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Słowenii – Krško GP Niemiec – Teterow GP Polski – Toruń miejsce punkty
2 – – – – – – – – – 25 2
Sezon 2019
GP Polski – Warszawa GP Słowenii – Krško GP Czech – Praga GP Szwecji – Hallstavik GP Polski – Wrocław GP Skandynawii – Målilla GP Niemiec – Teterow GP Danii – Vojens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Toruń miejsce punkty
10 – – – – – – – – – 18 10
Statystyki
Starty 3
Zwycięstwa 0
Miejsca na podium 0
Finalista 0
Punkty 12

Starty w indywidualnych mistrzostwach świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2016
King's Lynn Pardubice Gdańsk miejsce punkty
7 6 3 13 16
Sezon 2017
Poznań Güstrow Pardubice miejsce punkty
15 15 12 42
Sezon 2018
Dyneburg Leszno Pardubice miejsce punkty
17 18 21 56
Sezon 2019
Lublin Güstrow Pardubice miejsce punkty
13 15 17 45
Statystyki
Starty 12
Zwycięstwa 2
Miejsca na podium 7
Finalista 9
Punkty 161

Mistrzostwa Polski

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne mistrzostwa Polski

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2015 5 lipca Gorzów Wielkopolski 15. miejsce w półfinale[11] Fogo Unia Leszno Maciej Janowski
2016 1 lipca Leszno 10. miejsce w półfinale Fogo Unia Leszno Patryk Dudek
2017 2 lipca Gorzów Wielkopolski 11. miejsce w półfinale[12] Fogo Unia Leszno Szymon Woźniak
2018 4 sierpnia Leszno 5. 10+1 (1,3,3,0,3) +1 Fogo Unia Leszno Piotr Pawlicki
2019 14 lipca Leszno 17. 0 (0) Fogo Unia Leszno Janusz Kołodziej
2020 7 września Leszno 9. 7 (1,2,2,1,1) Fogo Unia Leszno Maciej Janowski
2021 11 lipca Leszno 12. miejsce w półfinale Eltrox Włókniarz Częstochowa Bartosz Zmarzlik
2022 9 lipca
15 sierpnia
5 września 		Grudziądz
Krosno
Rzeszów 		6.[13] 8
5
11 		(1,3,2,1,1)
(0,0,3,1,1)
(3,3,3,2,0,0) 		Zielona-Energia.com Włókniarz Częstochowa Bartosz Zmarzlik
2023 8 czerwca
16 lipca
4 września 		Rzeszów
Piła
Łódź 		6. miejsce w eliminacjach Fogo Unia Leszno Bartosz Zmarzlik
2024 6 lipca
27 lipca
10 sierpnia 		Łódź
Bydgoszcz
Lublin 		10. 6
7
6 		(1,2,1,2,0)
(t,1,2,2,2)
(1,3,1,0,1) 		Fogo Unia Leszno Maciej Janowski

Drużynowe Mistrzostwa Polski

[edytuj | edytuj kod]

Źródło[14].

Sezon Liga Klub Miejsce Mecze Biegi Punkty Bonusy Razem Śr. bieg. Zwycięzca ligi Mistrz Polski
2014 Ekstraliga Fogo Unia Leszno 2. 3 9 5 2 7 0,778 Stal Gorzów Wielkopolski
2015 Ekstraliga Fogo Unia Leszno 1. 16 53 34 4 38 0,717 –
2016 Ekstraliga Fogo Unia Leszno 7. 14 46 39 7 46 1,000 Stal Gorzów Wielkopolski
2017 Ekstraliga Fogo Unia Leszno 1. 18 66 112 7 119 1,803 –
2018 Ekstraliga Fogo Unia Leszno 1.[potrzebny przypis] 18 72 121 15 136 1,889 –
II Liga Steiner Unia Kolejarz Rawicz 3.[potrzebny przypis] 3 15 31 1 32 2,133 MDM Komputery TŻ Ostrovia Ostrów Wielkopolski Fogo Unia Leszno
2019 Ekstraliga Fogo Unia Leszno 1. 18 72 121 13 134 1,861 –
2020 Ekstraliga Fogo Unia Leszno 1. 18 80 137 12 149 1,863 –
II Liga Metalika Recycling Kolejarz Rawicz 5.[potrzebny przypis] 3 14 40 1 41 2,929 Wilki Krosno Fogo Unia Leszno
2021 Ekstraliga Eltrox Włókniarz Częstochowa 5. 14 67 92 8 100 1,493 Betard Sparta Wrocław
2022 Ekstraliga Zielona-Energia.com Włókniarz Częstochowa 3. 20 97 134 24 158 1,629 Motor Lublin
2023 Ekstraliga Fogo Unia Leszno 6. 16 81 125 9 134 1,654 Motor Lublin

Podsumowanie:

Sezony Mecze Biegi Pkt Bonusy Razem Średnia/bg Średnia/mecz
10 161 672 991 103 1094 1,628 6,795

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Bartosz Smektała znów będzie jeździł w barwach Fogo Unii Leszno [online], sport.dziennik.pl [dostęp 2023-01-17] (pol.).
  2. ↑ Transfery PGE Ekstraligi. Bartosz Smektała wrócił do Fogo Unii Leszno [online], sportowy24.pl.pl [dostęp 2023-01-17] (pol.).
  3. ↑ a b c Przedstawiamy reprezentantów Polski: Bartosz Smektała. unia.leszno.pl. [dostęp 2019-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-27)].
  4. ↑ Historia Speedwaya w Polsce [online], www.zuzel.ugu.pl [dostęp 2022-08-18].
  5. ↑ Wirtualna Polska Media, Finał DPŚ w Lesznie – Wynik i Relacja na żywo - DPŚ - 08.07.2017 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-08-18] (pol.).
  6. ↑ Wirtualna Polska Media, Finał MIMP w Rybniku – Wynik i Relacja na żywo - MIMP - 15.07.2017 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-08-18] (pol.).
  7. ↑ Lista klasyfikacyjna [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-08-18] (pol.).
  8. ↑ Michał Rogoziński, Bartosz Smektała mistrzem świata juniorów! [online], Aktualności żużlowe, informacje o żużlu, 28 września 2018 [dostęp 2022-08-18] (pol.).
  9. ↑ Memoriał Alfreda Smoczyka dla szybkiego Bartosza Smektały.
  10. ↑ Przedpełski nie obronił korony Chrobrego. Mamy nowego króla speedwaya
  11. ↑ Roman Lach, Indywidualne Mistrzostwa Polski 2015 [online], Historia Speedway'a w Polsce, 19 stycznia 2016 [dostęp 2023-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-19].
  12. ↑ Roman Lach, Indywidualne Mistrzostwa Polski 2017 [online], Historia Speedway'a w Polsce [dostęp 2023-01-09].
  13. ↑ TJ, Zmarzlik pierwszy od czasów Golloba. Zobacz klasyfikację końcową IMP 2022 [online], sportowefakty.wp.pl/ [dostęp 2023-01-18].
  14. ↑ Bartosz Smektała [online], Polish Speedway Database [dostęp 2023-01-09].
PGE Ekstraliga 2022 – zielona-energia.com Włókniarz Częstochowa
Memoriał Bronisława Idzikowskiego i Marka Czernego – edycje i zwycięzcy
Lata 1967-1970
Lata 1971-1980
Lata 1981-1990
Lata 1991-2000
Lata 2001-2010
Lata 2011-2020
Indywidualne mistrzostwa świata juniorów na żużlu – edycje i zwycięzcy
Indywidualne mistrzostwa Ligi Juniorów na żużlu – edycje i zwycięzcy
Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Polski na żużlu – edycje i zwycięzcy
Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych na żużlu – edycje i zwycięzcy
Turniej o Srebrny Kask – edycje i zwycięzcy
Turniej o Brązowy Kask – edycje i zwycięzcy
Memoriał Alfreda Smoczyka – edycje i zwycięzcy
Turniej o Koronę Bolesława Chrobrego – Pierwszego Króla Polski – edycje i zwycięzcy
Lata 2008–2010
Lata 2011–2020
Lata 2021–2030
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bartosz_Smektała&oldid=74578893”