Atractus pyroni

	Atractus pyroni
	Arteaga, Mebert, Valencia, Cisneros-Heredia, Peñafiel, Reyes-Puig, Vieira-Fernandes & Guayasamin, 2017
	; Holotyp Atractus pyroni
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Infrarząd	Alethinophidia
Nadrodzina	Colubroidea
Rodzina	połozowate
Podrodzina	ślimaczarze
Rodzaj	Atractus
Gatunek	Atractus pyroni
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Atractus pyroni – gatunek węża z rodziny połozowatych (Colubridae), występujący w północno-zachodniej Ameryce Południowej. Jest endemitem Ekwadoru.

Systematyka

Gatunek ten opisali w 2017 roku naukowcy z Ekwadoru (Alejandro Arteaga, Jorge H. Valencia, Diego F. Cisneros-Heredia, Nicolás Peñafiel, Carolina Reyes-Puig, José L. Vieira-Fernandes, Juan M. Guayasamini) i Brazylii (Konrad Mebert). Autorzy nadali wężowi nazwę Atractus pyroni, a jako miejsce typowe podali miejsce pomiędzy miejscowościami Balzapamba i Bilován (1°50′09,6″S 79°07′59,6″W/-1,836000 -79,133222) w prowincji Bolívar w Ekwadorze^[2]. Holotyp, oznaczony MZUTI 5107, obecnie znajduje się w Museo de Zoología, Universidad Tecnológica Indoamérica w Quito; odłowili go 23 maja 2016 roku José L. Vieira-Fernandes i Carlos Durán^[2]^[3]. Niektórzy autorzy kwestionują traktowanie Atractus pyroni jako odrębnego gatunku, wskazują na jego bardzo bliskie podobieństwo do Atractus roulei^[4]^[5].

Występowanie

Gatunek ten jest znany tylko z jednej lokalizacji, gdzie zebrano holotyp – w prowincji Bolívar w środkowym Ekwadorze na wysokości 2026 m n.p.m.^[2]

Morfologia

Jest to średniej wielkości wąż o małej głowie, której szerokość jest podobna do szerokości szyi. Górna część ciała jest czarniawa z ciemnym rzędem łusek grzbietowych na środku i dwoma pasami ciemnożółtych po bokach. Góra głowy i jej boki są ciemnoszarobrązowe, a łuski wargowe ciemnożółte. Powierzchnie brzuszne są szaro-czarne błyszczące z wyjątkiem gardła i kilku rozproszonych plam koloru ciemnożółtego^[2].

Wymiary^[2]:


	Samica
Długość SVL^[a] (mm)	443
Długość ogona (mm)	43
Łuski brzuszne	143
Tarczki podogonowe	16

Status

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Atractus pyroni nie jest jeszcze klasyfikowany. Jednak jego odkrywcy uważają go za gatunek niedostatecznie rozpoznany (DD, ang. Data Deficient)^[2].

Uwagi

↑ SVL – ang. Snout–vent length – odległość od przodu głowy do odbytu.

Przypisy

↑ Atractus pyroni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Arteaga A i inni, Molecular phylogeny of Atractus (Serpentes, Dipsadidae), with emphasis on Ecuadorian species and the description of three new taxa, „ZooKeys”, 661, 2017, s. 91–123, DOI: 10.3897/zookeys.661.11224 (ang.).
↑ Atractus pyroni Arteaga, Mebert, Valencia, Cisneros-Heredia, Peñafiel, Reyes-Puig, Vieira-Fernandes & Guayasamin. [w:] International Commission on Zoological Nomenclature [on-line]. 2017. (ang.).
↑ P. Uetz & J. Hallermann, Atractus roulei, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-04-07] (ang.).
↑ Passos P. i inni, When the tail shakes the snake: phylogenetic affinities and morphology of Atractus badius (Serpentes: Dipsadidae), reveals some current pitfalls on the snake’s genomic age, „Anais da Academia Brasileira de Ciências”, 94, 2022, DOI: 10.1590/0001-3765202220191254 (ang.).

[uwaga_1-6] SVL – ang. Snout–vent length – odległość od przodu głowy do odbytu.

[itis-1] Atractus pyroni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Pierwszy-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Arteaga A i inni, Molecular phylogeny of Atractus (Serpentes, Dipsadidae), with emphasis on Ecuadorian species and the description of three new taxa, „ZooKeys”, 661, 2017, s. 91–123, DOI: 10.3897/zookeys.661.11224 (ang.).

[ZooBank-3] Atractus pyroni Arteaga, Mebert, Valencia, Cisneros-Heredia, Peñafiel, Reyes-Puig, Vieira-Fernandes & Guayasamin. [w:] International Commission on Zoological Nomenclature [on-line]. 2017. (ang.).

[rd-4] P. Uetz & J. Hallermann, Atractus roulei, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-04-07] (ang.).

[B200-5] Passos P. i inni, When the tail shakes the snake: phylogenetic affinities and morphology of Atractus badius (Serpentes: Dipsadidae), reveals some current pitfalls on the snake’s genomic age, „Anais da Academia Brasileira de Ciências”, 94, 2022, DOI: 10.1590/0001-3765202220191254 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]