Atractus orcesi
Atractus orcesi[1] | |
Savage, 1955 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina |
Colubroidea |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Atractus orcesi |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Atractus orcesi – gatunek węża z rodziny połozowatych (Colubridae), występujący w Ekwadorze i Kolumbii[3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten opisał w 1955 roku amerykański zoolog Jay M. Savage na łamach „Proceedings of the Biological Society of Washington”, nadając mu nazwę Atractus orcesi. Savage opisał go na podstawie holotypu (samiec o oznaczeniu CAS-SU 15622[a]) zebranego w 1952 roku przez J. Olallę[3][4]. Miejsce typowe opisane jako Loreto w prowincji Orellana w Ekwadorze[4][3].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Atractus: gr. ατρακτος atraktos „wrzeciono, strzała”[5].
- orcesi: gatunek nazwany na cześć Gustavo Orcésa V. (1902–1999) – profesora Politechniki w Quito, zoologa i herpetologa[3][6].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten występuje na wschodnich zboczach Andów od Parku Narodowego Cueva de los Guácharos w departamencie Cauca w południowo-zachodniej Kolumbii do prowincji Morona Santiago w Ekwadorze w zakresie wysokości 298–1809 m n.p.m.[2][7] Gatunek ten zamieszkuje lasy deszczowe w dolnych partiach gór, a także otwarte tereny: łąki, pola uprawne, brzegi rzek, drogi gruntowe oraz ogrody w sąsiedztwie siedlisk ludzkich. Prowadzi głównie nocny tryb życia, można go spotkać m.in. na skałach w pobliżu cieków wodnych, a w ciągu dnia ukrywa się pod kłodami drzew, kamieniami lub w miękkiej ziemi. Dieta Atractus orcesi obejmuje dżdżownice i ślimaki[2][3][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Jest to małej wielkości wąż o małej głowie, której szerokość jest podobna do szerokości szyi, i małych oczach. Górne części ciała są ciemnobrązowe ze słabo widocznymi podłużnymi czarnymi pasami na grzbiecie. Na karku żółtawy niepełny kołnierz. Brzuch jest żółtawy z dość szerokim czarnym paskiem na środku. Jest podobny do Atractus dunni, Atractus gaigeae, Atractus occipitoalbus i Atractus resplendens. Ale od Atractus dunni różni się brakiem niewielkich żółtawych grzbietowo-bocznych kropek, od Atractus occipitoalbus i Atractus gaigeae paskiem brzusznym, a od Atractus resplendens liczbą łusek grzbietowych[3][4][8].
Samiec | Samica | |
Długość całkowita (mm) | 285 | 338 |
Długość SVL[b] (mm) | 251 | 312 |
Łuski brzuszne | 134–152 | 142–158 |
Łuski grzbietowe (rzędy) | 15/15/15 | 15/15/15 |
Tarczki podogonowe | 18–34 | 13–22 |
Status
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Atractus orcesi jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, ang. Least Concern). Trend liczebności populacji określany jest jako spadkowy[2].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ CAS-SU – California Academy of Sciences.
- ↑ SVL – ang. Snout–vent length – odległość od przodu głowy do odbytu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Atractus orcesi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Atractus orcesi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e f P. Uetz & J. Hallermann, Atractus orcesi SAVAGE, 1955, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-11-07] (ang.).
- ↑ a b c Jay M. Savage , Descriptions of new colubrid snakes, genus Atractus, from Ecuador, „Proceedings of the Biological Society of Washington”, 68, 1955, s. 11–20 (ang.).
- ↑ Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 26, OCLC 637083062 (ang.).
- ↑ Andrea Rodríguez-Guerra: Atractus orcesi. [w:] Reptiles of Ecuador (red. Torres-Carvajal, O., Pazmiño-Otamendi, G., Ayala-Varela, F. y Salazar-Valenzuela, D. 2021. Reptiles del Ecuador. Version 2022.0) [on-line]. Museo de Zoología, Pontificia Universidad Católica del Ecuador. [dostęp 2024-11-11]. (hiszp.).
- ↑ a b Arteaga A.: Orcés’ Ground Snake (Atractus orcesi). [w:] Reptiles of Ecuador: Life in the middle of the world. (red. Arteaga A, Bustamante L, Vieira J) [on-line]. 2024. (ang.).
- ↑ a b Passos i inni, Testing Species Boundaries within the Atractus occipitoalbus Complex (Serpentes: Dipsadidae), „Herpetologica”, 65, 2009, s. 384, DOI: 10.1655/08-024.1 (ang.).
- ↑ Arteaga A. i inni, Molecular phylogeny of Atractus (Serpentes, Dipsadidae), with emphasis on Ecuadorian species and the description of three new taxa, „ZooKeys”, 661, 2017, s. 91–123 (ang.).