Przejdź do zawartości

Arcos de la Frontera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arcos de la Frontera
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

Andaluzja

Burmistrz

Isidoro Gambín Jaén (PSOE)

Powierzchnia

527,54 km²

Wysokość

185 m n.p.m.

Populacja (2008)
• liczba ludności
• gęstość


31 017
58,8 os./km²

Kod pocztowy

11630

Tablice rejestracyjne

CA

Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Arcos de la Frontera”
Położenie na mapie Andaluzji
Mapa konturowa Andaluzji, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Arcos de la Frontera”
Ziemia36°44′54″N 5°48′23″W/36,748333 -5,806389
Strona internetowa

Arcos de la Frontera – miasto w Hiszpanii, we wspólnocie autonomicznej Andaluzja, w prowincji Kadyks. Ważne centrum turystyki wewnętrznej i lokalnego przemysłu. W 2018 liczyło 30 741 mieszkańców.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Miasto położone jest na wysokości 185 m n.p.m., w odległości 67 km od stolicy prowincji, Kadyksu. Zlokalizowane jest na urwistym zboczu nad rzeką Guadalete. Miasto leży na szlaku Białych miast Andaluzji (hiszp. Ruta de los pueblos blancos).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miejsce, ze względu na dużą wartość strategiczną, zamieszkane było od czasów prehistorycznych. Rzymianie założyli tu kolonię coloniae Arcensium, co odnosi się do wysoko położonej fortecy. W czasach islamskich miasto zwane było Arkos. Zostało odbite przez Alfonsa X Mądrego podczas wojny 1255-64, ze względu na strategiczne położenie pozostało w rękach króla. W 1408 r. król przekazał je w ręce Ruya Lópeza Dávalosa, co rozpoczęło największy czas prosperity w historii miasta (XV-XVII w.). W 1706 r. Filip V nadał miastu tytuł Noble y Fidelísima w uznaniu za wsparcie w wojnie o sukcesję. Arcos zostało dotknięte trzęsieniem ziemi w Lizbonie (1755 r.), co wymusiło poważne zmiany w strukturze miasta[1]. W XVIII w. miasto przekroczyło mury miejskie. W XIX w. rozwój miasta poważnie wyhamował z powodu epidemii żółtej febry, wojny o niepodległość z Francją i konfiskaty Mendizabala. Koniec XIX w. i początki XX w. to czas stagnacji gospodarczej i kryzysu społecznego[2]. Represje podczas wojny domowej wprowadziły mieszkańców miasta w stan nędzy i poważnego bezrobocia, co spowodowało emigrację ludności do większych miast[3]. Sytuacja zmieniła się dopiero w latach sześćdziesiątych, gdy zaczęła rozwijać się turystyka. W XXI w. Arcos de la Frontera stało się bramą Szlaku Białych Miast. Obecnie jest to jedno z najbardziej cenionych miejsc turystycznych prowincji Kadyks.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Pałac hrabiego Aguili, w stylu gotyk-mudéjar, wzniesiony w XIV-XV w.
  • Zamek, zbudowany w najwyższym punkcie miasta[4].
  • Kościół Parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, kościół z XIV-XV w., poważnie przebudowany w XVI w., łączący elementy renesansowe i barokowe.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. «Un castigo divino»: el terremoto de 1755 en Arcos [online], andaluciainformacion.es [dostęp 2019-10-06] (hiszp.).
  2. Antonio Ortega Castillo, Un trienio difícil. Protestas obreras y actitudes sociales en el Arcos de 1918-1920. [online] [dostęp 2019-10-06] (ang.).
  3. Antonio Ortega Castillo, Ana Gutiérrez Gómez. Una vida en el exilio. [online] [dostęp 2019-10-06] (ang.).
  4. Diario de Cádiz, El castillo de Arcos se abre por primera vez al público [online], Diario de Jerez, 15 lutego 2014 [dostęp 2019-10-06] (hiszp.).