Przejdź do zawartości

Annały (epos)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexandre Ubeleski, Eneasz i Anchizes

Annały (łac. Annales), znane też jako Roczniki – epos rzymskiego poety Enniusza[1], który uchodzi za ojca literatury w języku łacińskim[2]. Annały są poetycką wizją historii Italii i samego Rzymu od czasów przybycia Eneasza, mitycznego przodka Rzymian[3][2]. Epos Enniusza był pierwszym obszernym poematem bohaterskim napisanym po łacinie[3]. Był też zarazem pierwszym utworem rzymskim, w którym zastosowany został heksametr daktyliczny[3], zaadaptowany z klasycznej literatury greckiej, przede wszystkim z epickiej twórczości Homera[1][2]. Annały pełniły rolę narodowego eposu Rzymian aż do czasu pojawienia się Eneidy Wergiliusza[3]. Nie zostały jednak od razu zapomniane. Największą popularnością cieszyły się w II wieku po Chrystusie, kiedy nastąpił zwrot do najdawniejszych tradycji[3]. Później jednak, w okresie schyłkowym Imperium, wyszły z obiegu czytelniczego[3]. Ponieważ nie budziły zainteresowania czytelników, nie były kopiowane i w większej części zaginęły. Z osiemnastu ksiąg[1] pozostało tylko około sześciuset wersów[3][2].

Fragmenty Annałów przełożył na język polski Edward Grabowski. Zostały one zamieszczone w pierwszym tomie antologii Piotra Chmielowskiego Obraz literatury powszechnej w streszczeniach i przykładach[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Enniusz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-11-15].
  2. a b c d Quintus Ennius, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-11-15] (ang.).
  3. a b c d e f g Enniusz (239 - 169 p.n.e.). imperiumromanum.edu.pl. [dostęp 2016-11-15]. (pol.).
  4. Piotr Chmielowski: Obraz literatury powszechnej w streszczeniach i przykładach. T. 1, Starożytność i wieki średnie. polona.pl, 1895. s. 222-223. [dostęp 2017-01-22]. (pol.).