Przejdź do zawartości

Andy Ram

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andy Ram
Ilustracja
Wimbledon 2013
Państwo

 Izrael

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1980
Montevideo

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1998

Zakończenie kariery

2014

Trener

Ronen Moralli

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

187 (14 sierpnia 2000)

Wimbledon

1R (2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

19

Najwyżej w rankingu

5 (7 lipca 2008)

Australian Open

W (2008)

Roland Garros

SF (2010)

Wimbledon

SF (2003)

US Open

SF (2009)

Andy Ram (ur. 10 kwietnia 1980 w Montevideo) – izraelski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w deblu i mikście.

Jego ojciec Ami (zm. w maju 2005) był piłkarzem, zawodnikiem klubu Beitar Jerozolima, matka pracowała jako dentystka dziecięca.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w 1998 roku, a zakończył w 2014 roku[1].

Był tenisistą praworęcznym, wykonującym jednoręczny backhand. W grze pojedynczej pierwszy sukces odniósł w roku 1999, wygrywając rozgrywki z serii ITF Men’s Circuit w Stambule (F3). W sezonie 2000 wygrał turniej tej samej rangi w Mumbaju (F3) oraz odniósł pierwsze zwycięstwo w kategorii ATP Challenger Tour w Denver. Tegoż samego roku wywalczył tytuł ATP Challenger Tour w Bristol, a w sezonie 2006 wygrał rozgrywki ITF Men’s Circuit w Izraelu (F2). Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w sierpniu 2000, na 187. miejscu.

W grze podwójnej Ram wygrał 19 turniejów rangi ATP World Tour. Większość z nich (15 turniejów) zwyciężył grając w parze z Jonatanem Erlichem. Do największych sukcesów deblowych Izraelczyka zalicza się zwycięstwo w deblowym Australian Open z 2008 roku, w grze wspólnie z Erlichem. W meczu finałowym pokonali francuski duet Arnaud ClémentMichaël Llodra 7:5, 7:6(4). Był również półfinalistą Wimbledonu z 2003 (z Erlichem) oraz US Open z 2009 (z Maksem Mirnym). W roku 2009 doszedł z Mirnym do finału deblowego turnieju ATP World Tour Finals, jednak pojedynek finałowy przegrał z parą Bob BryanMike Bryan 6:7(5), 3:6. Wśród klasyfikacji deblistów najwyższą pozycję rankingową osiągnął w lipcu 2008, zajmując 5. pozycję.

Podczas igrzysk olimpijskich w Atenach (2004) i igrzysk olimpijskich w Londynie (2012) doszedł do ćwierćfinału gry podwójnej startując z Jonatanem Erlichem. W Pekinie (2008) debel Erlich–Ram odpadł w 1. rundzie.

Andy Ram był również dwukrotnym zwycięzcą wielkoszlemowych turniejów w grze mieszanej. Pierwszy triumf odniósł w roku 2006, wygrywając Wimbledon. Partnerką Izraelczyka była Wiera Zwonariowa, a w finale pokonał 6:3, 6:2 parę Venus Williams–Bob Bryan. Drugą wygraną odniósł na French Open 2007, będąc w parze z Nathalie Dechy. W pojedynku finałowym zwyciężyli zespół Katarina SrebotnikNenad Zimonjić 7:5, 6:3. Był również finalistą miksta podczas Wimbledonu z 2003 (grał razem z Anastasiją Rodionową) oraz Australian Open z 2009 (z Nathalie Dechy).

Od roku 2000 był regularnym reprezentantem Izraela w Pucharze Davisa. Do największych sukcesów Rama w tej konkurencji zalicza się awans wraz z drużyną (sezon 2008) do grupy światowej, w której gra 16 najlepszych męskich reprezentacji. W roku 2009 doszedł wspólnie z zespołem do półfinału rozgrywek grupy światowej, eliminując Szwecję i Rosję. Rundę o finał Izraelczycy przegrali z późniejszymi triumfatorami imprezy, Hiszpanami.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (19–18)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 27 lipca 2003 Indianapolis Twarda Chorwacja Mario Ančić Stany Zjednoczone Diego Ayala
Stany Zjednoczone Robby Ginepri
2:6, 7:6(3), 7:5
Zwycięzca 2. 28 września 2003 Bangkok Twarda (hala) Izrael Jonatan Erlich Australia Andrew Kratzmann
Finlandia Jarkko Nieminen
6:3, 7:6(4)
Zwycięzca 3. 12 października 2003 Lyon Dywanowa (hala) Izrael Jonatan Erlich Francja Julien Benneteau
Francja Nicolas Mahut
6:1, 6:3
Finalista 1. 11 stycznia 2004 Ćennaj Twarda Izrael Jonatan Erlich Hiszpania Rafael Nadal
Hiszpania Tommy Robredo
6:7(3), 6:4, 3:6
Finalista 2. 22 lutego 2004 Rotterdam Twarda (hala) Izrael Jonatan Erlich Australia Paul Hanley
Czechy Radek Štěpánek
7:5, 6:7(5), 5:7
Zwycięzca 4. 10 października 2004 Lyon Dywanowa (hala) Izrael Jonatan Erlich Szwecja Jonas Björkman
Czechy Radek Štěpánek
7:6(2), 6:2
Zwycięzca 5. 20 lutego 2005 Rotterdam Twarda (hala) Izrael Jonatan Erlich Czechy Cyril Suk
Czechy Pavel Vízner
6:4, 4:6, 6:3
Zwycięzca 6. 19 czerwca 2005 Nottingham Trawiasta Izrael Jonatan Erlich Szwecja Simon Aspelin
Australia Todd Perry
4:6, 6:3, 7:5
Finalista 3. 31 lipca 2005 Los Angeles Twarda Izrael Jonatan Erlich Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Brian MacPhie
3:6, 4:6
Finalista 4. 14 sierpnia 2005 Montreal Twarda Izrael Jonatan Erlich Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
7:6(5), 3:6, 0:6
Finalista 5. 2 października 2005 Bangkok Twarda (hala) Izrael Jonatan Erlich Australia Paul Hanley
Indie Leander Paes
6:5(5), 1:6, 2:6
Finalista 6. 16 października 2005 Wiedeń Twarda (hala) Izrael Jonatan Erlich Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
3:5, 4:5(2)
Zwycięzca 7. 8 stycznia 2006 Adelaide Twarda Izrael Jonatan Erlich Australia Paul Hanley
Zimbabwe Kevin Ullyett
7:6(4), 7:6(10)
Finalista 7. 26 lutego 2006 Rotterdam Twarda (hala) Izrael Jonatan Erlich Australia Paul Hanley
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:7(4), 6:7(2)
Finalista 8. 14 maja 2006 Rzym Ceglana Izrael Jonatan Erlich Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
4:6, 7:5, 11–13
Zwycięzca 8. 25 czerwca 2006 Nottingham Trawiasta Izrael Jonatan Erlich Rosja Igor Kunicyn
Rosja Dmitrij Tursunow
6:3, 6:2
Zwycięzca 9. 28 sierpnia 2006 New Haven Twarda Izrael Jonatan Erlich Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:3, 6:3
Zwycięzca 10. 1 października 2006 Bangkok Twarda (hala) Izrael Jonatan Erlich Wielka Brytania Andy Murray
Wielka Brytania Jamie Murray
6:2, 2:6, 10–4
Finalista 9. 4 marca 2007 Las Vegas Twarda Izrael Jonatan Erlich Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(6), 2:6
Finalista 10. 18 marca 2007 Indian Wells Twarda Izrael Jonatan Erlich Czechy Martin Damm
Indie Leander Paes
4:6, 4:6
Finalista 11. 5 sierpnia 2007 Waszyngton Twarda Izrael Jonatan Erlich Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(5), 6:3, 7–10
Zwycięzca 11. 19 sierpnia 2007 Cincinnati Twarda Izrael Jonatan Erlich Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 6:3, 13–11
Zwycięzca 12. 26 stycznia 2008 Australian Open, Melbourne Twarda Izrael Jonatan Erlich Francja Arnaud Clément
Francja Michaël Llodra
7:5, 7:6(4)
Zwycięzca 13. 23 marca 2008 Indian Wells Twarda Izrael Jonatan Erlich Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 6:4
Finalista 12. 3 sierpnia 2008 Cincinnati Twarda Izrael Jonatan Erlich Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:7(2), 7–10
Zwycięzca 14. 12 października 2008 Wiedeń Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Niemcy Philipp Petzschner
Austria Alexander Peya
6:1, 7:5
Zwycięzca 15. 26 października 2008 Lyon Dywanowa (hala) Francja Michaël Llodra Australia Stephen Huss
Wielka Brytania Ross Hutchins
6:3, 5:7, 10–8
Finalista 13. 22 lutego 2009 Marsylia Twarda (hala) Austria Julian Knowle Francja Arnaud Clément
Francja Michaël Llodra
3:6, 6:3, 8–10
Finalista 14. 22 marca 2009 Indian Wells Twarda Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Mardy Fish
Stany Zjednoczone Andy Roddick
6:3, 1:6, 12–14
Zwycięzca 16. 6 kwietnia 2009 Miami Twarda Białoruś Maks Mirny Australia Ashley Fisher
Australia Stephen Huss
6:7(4), 6:2, 10–7
Finalista 15. 16 sierpnia 2009 Montreal Twarda Białoruś Maks Mirny Indie Mahesh Bhupathi
Bahamy Mark Knowles
4:6, 3:6
Finalista 16. 29 listopada 2009 Londyn Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(5), 3:6
Finalista 17. 14 listopada 2010 Paryż Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Indie Mahesh Bhupathi
Białoruś Maks Mirny
5:7, 5:7
Zwycięzca 17. 18 czerwca 2011 Eastbourne Trawiasta Izrael Jonatan Erlich Bułgaria Grigor Dimitrow
Włochy Andreas Seppi
6:3, 6:3
Zwycięzca 18. 27 sierpnia 2011 Winston-Salem Twarda Izrael Jonatan Erlich Niemcy Christopher Kas
Austria Alexander Peya
7:6(2), 6:4
Finalista 18. 8 stycznia 2012 Ćennaj Twarda Izrael Jonatan Erlich Indie Leander Paes
Serbia Janko Tipsarević
4:6, 4:6
Zwycięzca 19. 6 maja 2012 Belgrad Ceglana Izrael Jonatan Erlich Niemcy Martin Emmrich
Szwecja Andreas Siljeström
4:6, 6:2, 10–6

Gra mieszana (2–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 6 lipca 2003 Wimbledon, Londyn Trawiasta Rosja Anastasija Rodionowa Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Indie Leander Paes
3:6, 3:6
Zwycięzca 1. 9 lipca 2006 Wimbledon, Londyn Trawiasta Rosja Wiera Zwonariowa Stany Zjednoczone Venus Williams
Stany Zjednoczone Bob Bryan
6:3, 6:2
Zwycięzca 2. 10 czerwca 2007 French Open, Paryż Ceglana Francja Nathalie Dechy Słowenia Katarina Srebotnik
Serbia Nenad Zimonjić
7:5, 6:3
Finalista 2. 1 lutego 2009 Australian Open, Melbourne Twarda Francja Nathalie Dechy Indie Sania Mirza
Indie Mahesh Bhupathi
3:6, 1:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rafał Smoliński: Paul Capdeville i Andy Ram ogłosili zakończenie zawodowej kariery (wideo). sportowefakty.pl, 2014-05-04. [dostęp 2014-05-04]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]