Andrzej Radowicz
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1938 |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: nauki techniczne, mechanika ciał stałych, dynamika i statyka defektów, generacja fal powierzchniowych, pola elektrosprężyste w warstwowych strukturach anizotropowych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1968 |
| Habilitacja |
1973 – mechanika techniczna |
| Profesura |
1991 |
| Doktor honoris causa Politechnika Świętokrzyska – 6 lipca 2011 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Stanowisko | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Andrzej Radowicz (ur. 13 grudnia 1938 w Poznaniu) – polski naukowiec, profesor nauk technicznych, specjalizujący się w mechanice technicznej.
Wieloletni wykładowca Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach, gdzie pełnił funkcje kierownicze, m.in. dziekana i prorektora. Autor ponad 130 publikacji naukowych, organizator konferencji naukowych oraz laureat licznych odznaczeń państwowych i naukowych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Andrzej Radowicz ukończył studia z zakresu fizyki w 1961 roku na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1968 roku na Politechnice Poznańskiej[1], a w 1973 roku tamże obronił habilitację. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.
Od 1971 roku związany z Politechniką Świętokrzyską w Kielcach, gdzie pracował jako kierownik Katedry Mechaniki, dziekan Wydziału Mechanicznego oraz prorektor przez cztery kadencje. Aktywnie współpracował z międzynarodowymi ośrodkami naukowymi, w tym z Uniwersytetem Technicznym w Berlinie oraz Instytutem Krystalografii Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Działalność naukowa profesora Radowicza skupia się na mechanice ciał stałych, dynamice i statyce defektów, generacji fal powierzchniowych oraz polach elektrosprężystych w warstwowych strukturach anizotropowych. Jest autorem około 130 prac naukowych, w tym dwóch monografii i licznych publikacji w prestiżowych czasopismach naukowych[2].
Profesor Radowicz był również organizatorem cyklicznych konferencji naukowych, takich jak Workshop on Dynamical Systems[2] i Trends in Continuum Physics[2][3], które przyciągały ekspertów z całego świata.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Za swoją działalność naukową i dydaktyczną profesor Andrzej Radowicz został wielokrotnie wyróżniony. Wśród jego najważniejszych odznaczeń znajdują się:
- Złoty Krzyż Zasługi (1975)[2],
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1977)[2],
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1983)[2],
- Złota Odznaka Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej[2],
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[4].
W 2011 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Świętokrzyskiej[5][2]. Jego wkład w rozwój nauki i edukacji pozostaje ceniony zarówno w kraju, jak i za granicą.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ SIN PP | Andrzej Radowicz [online], sin.put.poznan.pl [dostęp 2024-12-08].
- ↑ a b c d e f g h Politechnika Świętokrzyska, Nadanie tytułu Doktora Honoris Causa prof. Andrzejowi Radowiczowi, Politechnika Świętokrzyska, 6 lipca 2011 (pol.).
- ↑ Trends in Continuum Physics, www.worldscientific.com, DOI: 10.1142/4018#t=aboutbook [dostęp 2024-12-08] (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o nadaniu orderów [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2024-12-08].
- ↑ Redakcja, Nowy doktor honoris causa Politechniki Świętokrzyskiej [online], Echo Dnia Świętokrzyskie, 6 lipca 2011 [dostęp 2024-12-08] (pol.).