Andrzej Hellmann
Data i miejsce urodzenia |
9 lutego 1947 |
---|---|
Profesor nauk medycznych | |
Specjalność: choroby wewnętrzne, hematologia, transplantologia | |
Alma Mater | |
Habilitacja |
1982 |
Profesura |
22 sierpnia 1995 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
|
Andrzej Włodzimierz Hellmann (ur. 9 lutego 1947 w Bydgoszczy[1]) – polski lekarz, hematolog i transplantolog, profesor nauk medycznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Haliny oraz profesora Włodzimierza Hellmanna, specjalisty w zakresie elektroenergetyki[1]. Wnuk pułkownika Włodzimierza Hellmanna, uczestnika akcji pod Bezdanami[1]. W 1971 ukończył studia medyczne na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Uzyskał następnie stopień doktora, habilitował się w 1982[2]. W 1995 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych[3].
Specjalizował się w zakresie chorób wewnętrznych, hematologii i transplantologii klinicznej. Zawodowo związany z Akademią Medyczną w Gdańsku (od 2001 jako profesor zwyczajny), następnie po przekształceniu z Gdańskim Uniwersytetem Medycznym. W latach 1995–2001 był dyrektorem Instytutu Chorób Wewnętrznych, od 2005 do 2008 pełnił funkcję prorektora ds. nauki. W 1991 stanął na czele zorganizowanej przez siebie Katedry i Kliniki Hematologii i Transplantologii[2].
Członek m.in. European Hematology Association, European Group for Blood and Marrow Transplantation, American Society of Hematology, komitetów redakcyjnych „Acta Haematologica Polonica” i „Medycyny Praktycznej”. Był prezesem Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów[2]. Działa także w Polskiej Unii Onkologii, Polskim Towarzystwie Lekarskim i Towarzystwie Internistów Polskich. Należał do Komitetu Patofizjologii Klinicznej Polskiej Akademii Nauk[3].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2012)[4]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)[5]
- Złoty Krzyż Zasługi (1995)[6]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2003)[2]
- Medal Księcia Mściwoja II (1998)[7]
- Tytuł „Radiowa Osobowość Roku” Radia Gdańsk (2003)[8]
- Nagrody Naukowe Ministra Zdrowia[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Andrzej Włodzimierz Hellmann. sejm-wielki.pl. [dostęp 2024-10-20].
- ↑ a b c d e Kandydat na funkcję Rektora: Prof. dr hab. med. Andrzej Hellmann. gumed.edu.pl, 2008. [dostęp 2015-04-10].
- ↑ a b Prof. dr hab. Andrzej Włodzimierz Hellmann, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-04-04] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 września 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 131).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 września 2002 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2002 r. nr 60, poz. 832).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 czerwca 1995 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1995 r. nr 56, poz. 619).
- ↑ Laureaci medalu księcia Mściwoja II. bip.gdansk.pl. [dostęp 2024-10-19].
- ↑ Olga Krzyżyńska: Radiowe Osobowości Roku. trojmiasto.pl, 20 stycznia 2003. [dostęp 2024-10-20].
- Absolwenci Akademii Medycznej w Gdańsku
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Polscy hematolodzy
- Polscy interniści
- Prorektorzy uczelni w Polsce
- Wykładowcy Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
- Ludzie urodzeni w Bydgoszczy
- Urodzeni w 1947