Przejdź do zawartości

Alex Perolli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alex Perolli
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1923
Tirana

Data i miejsce śmierci

19 marca 1994
Montreal

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1948–1949 Sturm Graz
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1949–1951 Chinotto Neri Roma
1951–1952 Chinotto Neri Roma (młodzież)
1954–1955 US Avellino 1912
1955 FC Casertana
1955 Włochy U-23
1961 Montreal Concordia
1962 Montreal Cantalia
1962–1963 Del Duca Ascoli
1963 SC Montréal
1966 Toronto Inter-Roma
1966–1967 CD Veracruz
1967–1968 CF Monterrey
1968 Serbian White Eagles
1969 Toronto Greeks
1970 Rochester Lancers
1973 CD Veracruz
1974–1975 Los Angeles Aztecs
1975 San Antonio Thunder
1976 Buffalo Blazzers
1980 Rochester Lancers
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Alex Perolli, we Włoszech i w Meksyku znany również jako Skender Perolli[1] (ur. 14 lipca 1923 w Tiranie, zm. 19 marca 1994 w Montrealu) – albański piłkarz grający na pozycji napastnika, trener.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Alex Perolli w latach 1948–1949 reprezentował barwy austriackiego Sturmu Graz.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Alex Perolli po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1949–1951 trenował włoski Chinotto Neri Roma, a w latach 1951–1952 trenował drużyny młodzieżowe klubu. W sezonie 1954/1955 trenował występującego w IV Serie US Avellino 1912, z którym zajął 11. miejsce w Grupie H, a także w 1955 roku przez krótki czas trenował FC Casertanę oraz reprezentację Włoch U-23[2].

Następnie wyjechał do Montrealu, gdzie trenował występującego w ligach ISL i NSL Montréal Concordia (1961) i Montréal Cantalia (1962)[3]. Następnie wrócił do Włoch, gdzie w sezonie 1962/1963 trenował występujący w Serie C Del Duca Ascoli, do którego sprowadził swoich zawodników z Kanady włoskiego pochodzenia m.in.: Nevio Vargliena[1], jednakże z powodu słabych wyników został zastąpiony przez Alfredo Nottiego[4][1].

Następnie wrócił do Kanady, gdzie w 1963 roku był trenerem SC Montréal oraz w sezonie 1966 występującego w lidze ECPSL Toronto Inter-Roma, z którym wygrał rozgrywki ligowe[5], po czym wyjechał do Meksyku, w którym w sezonie 1966/1967 trenował CD Veracruz, natomiast w sezonie 1967/1968 CF Monterrey[6], po czym ponownie wrócił do Kanady, gdzie trenował Serbian White Eagles (1968) i Toronto Greeks (1969)[7].

W sezonie 1970 został trenerem występującego w lidze NASL Rochester Lancers, jednak po 13 meczach został zastąpiony najpierw przez Charlesa Schiano[8][9], potem przez Sala DeRosę[10]. W sezonie 1972/1973 ponownie trenował meksykański CD Veracruz.

12 stycznia 1974 roku został trenerem występującego w lidze NASL Los Angeles Aztecs, z którym 25 sierpnia 1974 roku na Orange Bowl w Miami po wygranym po serii rzutów karnych 5:3 (3:3 po dogrywce) z Miami Toros finale rozgrywek zdobył Soccer Bowl (trofeum za mistrzostwo NASL)[11].

Następnie w sezonie 1975 trenował San Antonio Thunder, jednak z powodu słabych wyników (1 zwycięstwo w 9 meczach) został zwolniony[12][13], natomiast w sezonie 1976 trenował występujący w lidze NSL Buffalo Blazers[14].

W sezonie 1980 ponownie trenował Rochester Lancers, z którym zajął przedostatnie, 4. miejsce w Northern Division.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Toronto Inter-Roma
Los Angeles Aztecs

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Alex Perolli posiadał również obywatelstwo austriackie, kanadyjskie i włoskie[1][6]. Zmarł 19 marca 1994 roku w Montrealu[15].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Una caricatura di allenatore e tre canadesi da burletta [data dostępu: 2022-04-16] (wł.)
  2. Craig Stolze. Lancer GM Has A Pair of 'Firsts. „Democrat and Chronicle from Rochester”, s. 1E, 2E, 1970-02-18. Nowy Jork. (ang.). 
  3. Colin Jose: On-Side - 125 Years of Soccer in Ontario. Vaughan: Ontario Soccer Association and Soccer Hall of Fame and Museum, 2001, s. 226. (ang.).
  4. Lutto Ascoli: è scomparso Marino Rossetti, terzino sinistro della Del Duca anni '60 [data dostępu: 2018-03-20] (wł.)
  5. 1966 Season (ang.)
  6. a b La década de 1960: el Ascenso Definitivo de Monterrey (hiszp.)
  7. Ed Waring. Soccer fan knocks out ref with stone. „The Globe and Mail”, s. 30, 1969-09-03. (ang.). 
  8. Vallow moves from WNY Flash back to Rhinos as assistant coach [data dostępu: 2014-03-07] (ang.)
  9. Rochester Lancers Rosters (ang.)
  10. Sal DeRosa (ang.)
  11. Previo Campeones: Los Angeles Aztecs Ganan 1974 Titulo En Penales [data dostępu: 2015-08-11] (ang.)
  12. Two for Two. „Reading Eagle”. s. 29. (ang.). 
  13. Michael Orr: The 1975 Portland Timbers. 2011-11-21. ISBN 978-1-60949-466-7. (ang.).
  14. Blazers Pick Alex Perolli New Coach. „Buffalo News”, s. 12, 1976-07-16. (ang.). 
  15. United States Soccer Federation: Soccer for Dummies. Nowy Jork: John Wiley & Sons, 2008. ISBN 978-1118053577. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Alex Perolli w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)