Aleksandra Młynarczyk-Gemza
 Aleksandra Młynarczyk-Gemza (z lewej) i Olimpia Maciejewska na wystawie W stronę integracji cienia. Kobiecy foto-rytuał w Galerii Olympia, kwiecień 2022 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Aleksandra Młynarczyk-Gemza (ur. 4 września 1988 w Żywcu) – polska artystka multimedialna, fotografka, performerka i pisarka, doktor sztuki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodzi z ziemi żywieckiej. Od 2008 roku mieszka i pracuje w Krakowie[1]. Ukończyła studia na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (2008–2013) oraz na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie (2013–2015)[2]. Po studiach związała się ze środowiskiem twórczym Fundacji Razem Pamoja i Kraków Art House[1]. W 2023 roku uzyskała stopień doktora sztuki na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej.
Odbyła staże w galeriach sztuki współczesnej, m.in. w Pałacu Sztuki Współczesnej Galerii Narodowej w Pradze[1]. W swoich intermedialnych projektach przyjmowała perspektywę arteterapeutyczną[1]. Jej twórczość podejmowała takie zagadnienia, jak ciało, kobiety i autoportret[2]. Jako fotografka korzystała z doświadczenia zdobytego podczas pracy jako modelka[2]. W latach 2018–2022 pracowała nad cyklem kobiecych fotografii[1][3]. Jest osobą ze zdiagnozowaną schizofrenią z komponentem afektywnym, co twórczo eksploatowała w swojej autobiograficznej książce Zapiski wariatki, nominowanej w 2023 roku do Nagrody Literackiej Nike[4], i w cyklu kolaży-ilustracji do niej, prezentowanych między lutym a kwietniem 2023 roku na wystawie pod tym samym tytułem w Bibliotece MOCAK-u[5].
Wystawy i działania
[edytuj | edytuj kod]Wystawy indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- Zawód: artysta, Galeria Pauza, Kraków 2018.
- Remedy Culture Club, How to take power from the old eye that knows, w dialogu z Katarzyną Kukułą, Fundacja Razem Pamoja, Kraków 2021.
- W stronę integracji cienia. Kobiecy foto-rytuał, Galeria Olympia, Kraków 2022[1][6].
- Zapiski wariatki, Biblioteka MOCAK-u, Kraków 2023.
- Nieznośna melancholia detalu albo niezadomowienie, Shefter Gallery, Kraków 2024.
Wystawy zbiorowe
[edytuj | edytuj kod]- 7xInaczej, Wawel, 2015.
- BODY Fragile, Otwarta Pracownia, Kraków 2016.
- Księgarnia | Wystawa, Fundacja Razem Pamoja, Fedaa Alwaer / I am here/ Jestem tu / أنا هنا , Kraków 2017.
- House in general, house in particular, Kraków Art House, 2018.
- Under The Subway Video Art Night, JCC HARLEM (New York), Center; Centre del Carme Cultura Contemporània (Valencia, Spain), Verbeke Foundation (Belgium), Taller Gorria Gallery (Havana, Cuba), Cervantes Institute (Sao Paulo, Brazil), 2018.
- Romantic Kung-fu, Katarzyna Kukuła i Aleksandra Młynarczyk-Gemza, Galeria AG, Kraków 2018.
- Video Art Miden, Videolands, MOMus the Metropolitan Organisation of Museums of Visual Arts of Thessaloniki, 2019.
- II Krakowski Salon Sztuki, Pałac Sztuki w Krakowie, 2019.
- Naga Art Gallery, 2020.
- The Madwoman in the Attic. Insanity and women’s creativity, Galeria Ewa Opałka/Fundacja Razem Pamoja, Warszawa 2023.
Performance
[edytuj | edytuj kod]- Collecting Memories, Berlin, Vrhovine, Komprachcice 2017.
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Książki artystyczne
[edytuj | edytuj kod]- W stronę integracji cienia. Kobiecy foto-rytuał. Kraków: Universitas, 2022.[7][8]
Proza
[edytuj | edytuj kod]- Zapiski wariatki. Kraków: Znak, 2022.[9][10][11]
- Płodozmian. Teksty zebrane z lat 2005–2020. Warszawa: Pamoja Press, 2022.
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Nagroda Obraz Roku na II Krakowskim Salonie Sztuki (2019)[1].
- Nominacja do Nagrody Literackiej Nike za Zapiski wariatki (2023)[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Aleksandra Młynarczk-Gemza. W stronę integracji cienia. Kobiecy foto-rytuał. olympiagaleria.pl, 8 kwietnia 2022. [dostęp 2023-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b c Aleksandra Młynarczyk-Gemza. galeriaxanadu.pl. [dostęp 2023-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ "W stronę integracji cienia. Kobiecy foto-rytuał". radiokrakowkultura.pl, 6 kwietnia 2022. [dostęp 2023-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Zapiski wariatki. znak.com.pl. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Aleksandra Młynarczyk-Gemza, Zapiski wariatki [online], 2023 [dostęp 2024-07-13].
- ↑ 4–10 kwietnia. magazynszum.pl, 4 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ W stronę integracji cienia. Kobiecy foto-rytuał. universitas.com.pl. [dostęp 2023-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Aleksandra Młynarczyk-Gemza, „W stronę integracji cienia” (fragment). popmoderna.pl, 25 kwietnia 2022. [dostęp 2023-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ "Nie zauważyłam, kiedy przestałam spotykać zwykłych ludzi, a postaci z filmów". Życie ze schizofrenią. noizz.pl, 16 września 2022. [dostęp 2023-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Wolałabym nie. Recenzja książki „Zapiski wariatki” Aleksandry Młynarczyk-Gemzy [Debiuty i po-debiuty]. kulturaliberalna.pl, 8 listopada 2022. [dostęp 2023-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Aleksandra Młynarczyk-Gemza: Bez pasów [Własny pokój]. tygodnikpowszechny.pl, 31 października 2022. [dostęp 2023-06-01].
- ↑ Znamy nominacje do Nagrody Nike 2023. instytutksiazki.pl, 1 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona Aleksandry Młynarczyk-Gemzy. [dostęp 2023-06-01].
- Aleksandra Młynarczyk-Gemza: W stronę integracji cienia. Kobiecy foto-rytuał. Rozprawa doktorska. Kraków: 2021.