Przejdź do zawartości

558 Lotniczy Zakład Remontowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

558. Lotniczy Zakład Remontowy (biał. 558 Авіяцыйны рамонтны завод) – największy zakład remontowy samolotów na Białorusi, specjalizujący się w naprawach, remontach oraz modernizacji samolotów i śmigłowców dla potrzeb sił zbrojnych. Znajduje się w mieście Baranowicze (obwód brzeski)[1][2].

Zakład został utworzony 26 czerwca 1941 w Charkowie, początkowo jako 38. Mobilne Kolejowe Warsztaty Remontowe Lotnictwa (38-е подвижные авиационно-ремонтные железнодорожные мастерские), będące jednostką wojskową 21951. Remontowano w nim uszkodzone w boju myśliwce Jak-1, a następnie lekkie bombowce Su-2, począwszy od 1943 roku samoloty szturmowe Ił-2. W czasie II wojny światowej jednostka była przenoszona do różnych miast i stacji kolejowych na terenie ZSRR. W sierpniu 1945 przeniesiono ją do miasta Nowojelnia w obwodzie grodzieńskim, gdzie weszła w skład 26. Armii Lotniczej. W maju 1953 warsztaty zostały przeniesione do Baranowicz. Po II wojnie światowej zespół jednostki opanował naprawę samolotów odrzutowych MiG-15, MiG-17 szybkich bombowców Tu-16[1].

15 czerwca 1963 Ministerstwo Obrony ZSRR wydało rozporządzenie o przekształceniu jednostki w 558. Zakład Remontowy Techniki Rakietowej (558 завод по ремонту ракетной техники). 10 marca 1966 przemianowano ją na 558. Lotniczy Zakład Remontowy (początkowo jeszcze «558 ордена Красной Звезды Авиационно-ремонтный завод», później «558 авиационный ремонтный завод»)[1].

W czasie kryzysu gospodarczego (1989–1990) przeprowadzono reorganizację zakładu. Przedsiębiorstwo otrzymało zamówienia państwowe na produkcję dóbr konsumpcyjnych. W 1989 roku wyrób dóbr konsumpcyjnych funkcjonował jako odrębna produkcja w ramach zakładu. 13 stycznia 2009 zakład został przekształcony w otwartą spółkę akcyjną. W dalszym ciągu produkcja wyrobów na rynek cywilny stanowi istotną pozycję jego profilu[1].

Obecnie zakład zajmuje się remontami samolotów Su-22, Su-25, Su-27, MiG-29, An-2 oraz śmigłowców Mi-8 i Mi-24, a także modernizacją samolotów MiG-29, Su-27 i śmigłowca Mi-8[2]. Ponadto produkuje Bezzałogowe statki powietrzne Gryf-1(inne języki)[3]. W ramach wyrobu dóbr konsumpcyjnych produkuje okna oraz drzwi z PVC i aluminium[1].

Po inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku zakład znalazł się na amerykańskiej liście sankcyjnej (Specially Designated Nationals and Blocked Persons List(inne języki))[4]. Wielka Brytania[5][6], Kanada, Unia Europejska, Nowa Zelandia, Szwajcaria, Ukraina i Japonia również nałożyły na niego sankcje[7][8]. W 2024 roku USA przedłużyły sankcje najpierw wobec byłego[9] dyrektora fabryki Pawła Pinigina[10], a następnie wobec jego następcę Igora Kuźmienkę[11].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e 558 Авиационно-ремонтный завод. brestobl.com, 2015-12-02. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-08)]. (ros.).
  2. a b 558 АРЗ приглашает к сотрудничеству. Библиотека nnre.ru, 2015-12-02. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-22)]. (ros.).
  3. Беспилотный летательный аппарат «Гриф-1». vpk.gov.by, 2013-11-04. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-16)]. (ros.).
  4. США ввели санкции против министра обороны Беларуси и владельца „Синезиса”. Europejskie Radio dla Białorusi, 2022-02-24. [dostęp 2022-10-23]. (ros.).
  5. Британия наложила санкции на четырех белорусских генералов. Office Life – Для тех, кто живет бизнесом, 2022-03-01. [dostęp 2022-10-23]. (ros.).
  6. Wielka Brytania nakłada sankcje na białoruskich generałów. Rp.pl, 2022-03-01. [dostęp 2022-10-23].
  7. Канада расширила санкции против белорусских властей. Новости Беларуси и мира онлайн, 2022-03-11. [dostęp 2022-10-23]. (ros.).
  8. 558 Aircraft Repair Plant PJSC. The main database of sanctions. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-14)]. (ang.).
  9. Contacts. JSC “558 Aircraft Repair Plant”. [dostęp 2024-10-29]. (ang.).
  10. PINIGIN Pavel Ivanovich. The main database of sanctionsthat were imposed after Russia's attack on Ukraine. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-02-29)]. (ang.).
  11. New Measures to Degrade Russia’s Wartime Economy. U.S. Department of State, 2024-08-23. [dostęp 2024-10-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]