Przejdź do zawartości

Śledź pacyficzny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śledź pacyficzny
Clupea pallasii[1]
(Valenciennes, 1847)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

śledziokształtne

Rodzina

śledziowate

Rodzaj

Clupea

Gatunek

śledź pacyficzny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

brak danych
Zasięg występowania
Mapa występowania

Śledź pacyficzny[3] (Clupea pallasii) – gatunek małej ławicowej ryby oceanicznej z rodziny śledziowatych (Clupeidae), o srebrnoszarej barwie łusek na grzbiecie, srebrnym podbrzuszu i ciemnych płetwach. Dorosłe osobniki mogą dorastać nawet do ponad 45 cm[4]. Zwykle jednak osiągają około 25–30 cm[5]. Długość życia szacuje się na poziomie 18–20 lat[6]. Dorosłe osobniki odżywiają się małymi rybami i większymi skorupiakami, młode zaś mniejszymi skorupiakami i larwami mięczaków[6][7]. Jeden z podstawowych gatunków poławianych na północnym Pacyfiku. Mięso śledzia pacyficznego trafia głównie na rynek azjatycki. Ikry i płetw śledzia używa się w chińskiej medycynie[8].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Żyje w przybrzeżnych wodach północnego Pacyfiku, w tym Ameryki Północnej (od Półwyspu Kalifornijskiego po północne krańce Alaski) i Azji (w Morzu Ochockim, Japońskim, Beringa i Czukockim) oraz u wybrzeży północnej Rosji (w morzach Białym, Barentsa i Karskim). Ryby te spotykane były na głębokości 475 m poniżej poziomu morza[9], zazwyczaj jednak przebywają na głębokości do 150 m.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Śledzie pacyficzne odbywają tarło w płytkich wodach zatokowych lub przy ujściach rzek w listopadzie i grudniu. Naukowcy uważają, ze samce poprzez wytwarzanie feromonu zawartego w mleczu, pobudzają samice do tarła. Jedna samica może złożyć nawet 20 tysięcy jajek. Ryby te odbywają tarło w grupach, dlatego na jeden metr kwadratowy dna przypada około 6 milionów 1,2–1,5-milimetrowych jajek. Młode wykluwają się po około 10 dniach. Szacuje się, że na 10 tysięcy zapłodnionych jajek tylko 1–3 osobników osiąga dorosłość.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Clupea pallasii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Clupea pallasii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
  4. Lamb, A., P. Edgell: Coastal fishes of the Pacific northwest.. Kanada: Harbour Publishing Co. Ltd., B.C., 1986, s. 224.
  5. Whitehead, P.J.P.. FAO species catalogue. Vol. 7. Clupeoid fishes of the world (suborder Clupeioidei). An annotated and illustrated catalogue of the herrings, sardines, pilchards, sprats, shads, anchovies and wolf-herrings. Part 1 - Chirocentridae, Clupeidae and Pristigasteridae. „FAO Fish. Synop.”. 7 (125), s. 1-303, 1985. 
  6. a b Morrow, J.E.. The freshwater fishes of Alaska. „Animal Resources Ecology Library”, s. 248, 1980. University of. B.C.. 
  7. Hart, J.L.. Pacific fishes of Canada. „Bull. Fish. Res. Board Can.”, s. 740, 1973. 
  8. Tang, W.-C.. Chinese medicinal materials from the sea. „Chinese Medicine”. 4 (1), s. 571-600, 1987. 
  9. Coad, B.W., J.D. Reist. Annotated list of the arctic marine fishes of Canada. „Can. MS Rep. Fish Aquat. Sci.”, s. 112, 2004.