Przejdź do zawartości

Łysina (Pieniny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łysina
Ilustracja
Łysina i Facimiech
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Pasmo

Pieniny, Karpaty

Wysokość

792 m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Czorsztyn
Mapa konturowa gminy Czorsztyn, na dole po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Łysina”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Łysina”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Łysina”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Łysina”
Ziemia49°24′33,4″N 20°25′23,0″E/49,409278 20,423056

Łysina (792 m) – skalisty wierzchołek w Masywie Trzech Koron w Pieninach Właściwych[1]. Od Trzech Koron oddzielony jest przełęczą Wyżny Łazek (695 m). Północne zbocza Łysiny opadają do tzw. Szerokiej Doliny. Są w nich skały zwane Pieckami[2]. Wraz z Klejową Górą Łysina tworzy skalisty grzbiet, od strony Dunajca podcięty urwistymi, niemal pionowymi ścianami. Wcinający się w nie Dunajec opływa je z trzech stron, tworząc w tym miejscu największe zakole Przełomu Dunajca[3]. Górna część tych skał to Facimiech, w dole są skały Ostra Skała i Grabczychy (Wyżnia Grabczycha i Niżnia Grabczycha). Łysina wraz z Klejową Górą wchodzą w skład tzw. grupy Łysiny. Przez niektórych topografów nazwa Facimiech przenoszona jest na Łysinę[2].

Poza urwistą południowo-wschodnią ścianą jest całkowicie porośnięta lasem, a na jej południowo-zachodnich zboczach rośnie typowy las jodłowy, z potężnymi jodłami liczącymi sobie ok. 150 lat. Wielką atrakcją przyrodniczą są jedne z ostatnich w Polsce stanowisk jałowca sabińskiego występującego na stromej południowo-wschodniej wapiennej ścianie[2].

Łysina znajduje się w Pienińskim Parku Narodowym w granicach wsi Sromowce Niżne, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czorsztyn[1] i nie jest udostępniona turystycznie[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2021-10-25].
  2. a b c Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 192, 260, 268, ISBN 83-915859-4-8.
  3. a b Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008, s. 1.