Wikipedysta:Adi Pokrywka/brudnopis

Żołnierze hiszpańskiej piechoty morskiej.

Piechota morska, marines – określenie oddziałów wojskowych lub rodzaju sił zbrojnych służących głównie do przeprowadzania morskich operacji desantowych. Piechotą morską nazywa się też lądowe jednostki marynarki wojennej lub oddziały wojsk lądowych przeznaczone do ochrony portów, wybrzeża oraz patrolowania akwenów wodnych. Najczęściej piechota morska jest integracyjną częścią marynarki służąc na jej okrętach i w bazach oraz będąc jej oddziałami specjalnymi, bywa jednak oddzielnym rodzajem sił zbrojnych jak w Stanach Zjednoczonych.

Rola

Brytyjscy Royal Marines podczas rozładunku zaopatrzenia.

Podstawową rolą piechoty morskiej jest przeprowadzanie desantów morskich za pomocą środków desantowych. Operując ze swych okrętów jest ona szkolona do lądowania i opanowywania stref przybrzeżnych.

Oprócz swej podstawowej roli jednostki typu marines mogą wykonywać inne zadania. Są obsadzane jako ochrona okrętów, okrętowa straż pożarna i jednostki abordażowe. Piechota morska jest też wykorzystywana do patrolowania wybrzeży i rzek, ochrony portów i baz morskich oraz innych elementów infrastruktury przybrzeżnej i morskiej.

Coraz częściej na współczesnym polu walki piechota morska jest wykorzystywana do zadań nie związanych bezpośrednio z obszarami morskimi i działaniami marynarek wojennych. Może być wykorzystywana w głębi lądu jako jednostki frontowe, oddziały specjalne, siły stabilizacyjne, pokojowe i rozjemcze, będąc wsparciem dla misji humanitarnych oraz lokalnych sił bezpieczeństwa i wojska, administracji oraz cywilów. Tak wykorzystywany jest Korpus Piechoty Morskiej USA, największy tego typu rodzaj wojsk na świecie.

Piechota morska na świecie

UWAGA! W tej części artykułu opisano jednostki piechoty morskiej służące w siłach zbrojnych państw świata, o ile takowe istnieją. Państwa uszeregowano w kolejności alfabetycznej. W przypadku Chińskiej Republiki Ludowej i Republiki Chińskiej (Tajwanu) oraz Korei Południowej i Korei Północnej zastosowano wyznacznik geopolityczny - odpowiednio Chiny i Korea, a jednostki piechoty morskiej tych krajów opisane są oddzielnie.

Arabia Saudyjska

Saudyjska Marynarka Wojenna posiada dwie, liczące około 1500 ludzi, brygady piechoty morskiej, każda składająca się z trzech batalionów. Są one przyporządkowane dowództwu Floty Zachodniej w Dżuddzie i dowództwu Floty Wschodniej w Al-Dżubajl. Używają hiszpańskich wozów opancerzonych Pegaso BMR i amerykańskich samochodów terenowych Humvee.

Argentyna

W Argentynie Infantería de Marina de la Armada de la República Argentina jest częścią Marynarki Wojennej. Piechota Morska Argentyńczyków składa się z Floty Piechoty Morskiej, Południowych Sił Piechoty Morskiej, Jednostek Operacji Rzecznych, jednostki specjalnej - Grupy Komandosów Amfibijnych (Agrupación de Comandos Anfibios) oraz jednostek zabezpieczenia. Siły te brały udział w kilku konfliktach zbrojnych z udziałem Argentyny, w tym wojnie o Falklandy.

Boliwia

Marynarka Wojenna Boliwii ma około 2000 żołnierzy piechoty morskiej.

Brazylia

Brazylijska piechota morska w strojach galowych.

Corpo de Fuzileiros Navais (CFN) to 15 tysięczna część brazylijskiej Marynarki Wojennej. Organizacyjnie dzieli się na Siły Piechoty Morskiej (Força de Fuzileiros da Esquadra) i regionalne Zgrupowania Piechoty Morskiej (Grupamentos de Fuzileiros Navais). Jej żołnierze pełnią służbę na wybrzeżu Brazylii, w Amazonii i obszarze Pantanalu chroniąc infrastrukturę morską i rzeczną. Wobec zróżnicowania krajobrazu i klimatu kraju, są wyszkoleni do akcji w każdych warunkach. Do akcji desantowych wykorzystywane są okręty Marynarki Wojennej, okręty desantowe, amfibie i helikoptery. Ponadto brazylijscy marines mogą walczyć w głębi lądu wykorzystując broń pancerną, artylerię polową i przeciwlotniczą, służą także jako wojska inżynieryjne i łącznościowe. Wszechstronność CFN powoduje, że rząd Brazylii wysyła je na liczne misje zagraniczne, a także wykorzystuje do ochrony swych ambasad w Algierii, Paragwaju, Haiti i Boliwii.

Chile

W Chile rolę piechoty morskiej stanowią jednostki specjalne Marynarki Wojennej.

Chilijski Korpus Piechoty Morskiej (Cuerpo de Infantería de Marina) podlega Marynarce Wojennej Chile i stanowi jej siły specjalne, specjalizujące się w przeprowadzania desantów. Podzielony jest na cztery jednostki według okręgów administracyjnych Chile i jednostkę komandosów. Każda jednostka terytorialna posiada własną artylerię, działa przeciwlotnicze i okręty desantowe. Piechota morska stanowi także jednostki ochrony wybrzeża Chile i obiektów na nim się znajdujących jak np. portów i baz morskich.

Egipt

W skład egipskich wojsk lądowych wchodzi 130. Brygada Amfibijna, szkolona w zakresie działań desantowych.

Ekwador

W Ekwadorze Cuerpo de Infanteria de Marina wchodzi w skład Marynarki Wojennej. Służy w nim 2000 żołnierzy, zgrupowanych w dwa bataliony strzegące wybrzeża morskiego i dorzecza Amazonki. Dowództwo znajduje się w Guayaquil, a dodatkowo na wyspach Galapagos stacjonuje oddział specjalny.

Filipiny

Filipińscy marines.

Finlandia

Uudenmaan Prikaati

Grecja

Grecy do wykorzystania na licznych, małych wysepkach w pobliżu ich kraju posiadają 32. Brygadę Piechoty Morskiej podlegającą wojskom lądowym, a w czasie akcji korzystającej ze wsparcia logistycznego Marynarki Wojennej.

Honduras

Od 1982 roku Marynarka Wojenna Hondurasu posiada 600 osobowy batalion piechoty morskiej Batallon de Infanteria de Marina.

Irak

Odbudowywana po zniszczeniu w czasie obu wojen w Zatoce Perskiej, Marynarka Wojenna Iraku liczy 800 marynarzy i sześć plutonów żołnierzy piechoty morskiej. W chwili obecnej jej głównym zadaniem jest zabezpieczanie wód terytorialnych, wybrzeża i żeglugi śródlądowej, ochrona platform wiertniczych i walka z przemytem broni, ludzi i ropy naftowej. Do 2010 roku planowane jest powiększenie marynarki wojennej i stworzenie drugiego batalionu piechoty morskiej.

Izrael

Brygada Givati jest brygadą piechoty wchodzącą w skład Sił Obronnych Izraela i pełniącą funkcję jednostki amfibijnej. Sformowane oficjalnie w 1948 roku, brała udział w walkach podczas I wojny izraelsko-arabskiej. Później została rozwiązana, ale w 1983 roku Brygada Govati została stworzona ponownie i istnieje do dziś. Rząd Izraela wykorzystuje ją głownie do walki w Strefie Gazy. Żołnierze tej jednostki noszą fioletowe berety, a ich symbolem jest lis nawiązujący do jednostki specjalnej Shualei Shimshon (Lisy Samsona) z okresu I wojny izraelsko-arabskiej.

Kolumbia

Piechota Morska Kolumbii (Infantería de Marina Colombiana) to 14 tysięczna dywizja wchodząca w skład tamtejszej Marynarki Wojennej. Podzielona jest na dwie brygady: amfibijną i rzeczną, każda dzielącą się na dwa bataliony i liczne jednostki bezpieczeństwa. Kolumbijczycy wykorzystują piechotę morską jako wsparcie dla policji i wojska w walce z narkobiznesem oraz partyzantami FARC i ELN.

Kuba

Kubańska Rewolucyjna Marynarka Wojenna miała 550 osobowy oddział piechoty morskiej Desembarco de Granma. Obecna wielkość jednostki nie jest znana.

Niemcy

Bundesmarine posiada dwa typy piechoty morskiej. Spezialisierten Einsatzkräfte der Marine to jednostka specjalna marynarki stacjonująca w Eckernförde. Marineschutzkräfte jest natomiast przeznaczona do zabezpieczenia pojazdów i infrastruktury Marynarki Wojennej. Główna baza także znajduje się w Eckernförde, a jej pojedyncze jednostki stacjonują w każdej niemieckiej bazie morskiej.

Paragwaj

Paragwajski Korpus Piechoty Morskiej (Cuerpo de Fuzilieros Navale) jest batalionem podzielonym na cztery kompanie wielkości brygad.

Salwador

W skład Marynarki Wojennej Salwadoru wchodzą dwa 600 osobowe bataliony piechoty morskiej (Batallon de Infanteria de Marina) stacjonujące w Usulatan i La Union oraz 300 osobowy oddział komandosów.

Ukraina

Żołnierz ukraińskiej piechoty morskiej.

Zjednoczone Emiraty Arabskie

ZEA utrzymują mały batalion sił morskich, wyposażonych w pojazdy opancerzone BTR-3.

Zobacz też

• Wojsko
• Desant morski
• Marynarka wojenna

Kategoria:Rodzaje wojsk

Geneza

Po I wojnie światowej Włochy znalazły się w bardzo trudnej sytuacji gospodarczo-społecznej. Mimo znalezienia się w gronie zwycięzców nabytki terytorialne nie zadowoliły w pełni społeczeństwa. Zadłużenie państwa, niepokoje społeczne i kryzysy polityczne radykalizowały nastroje. Doprowadziło to między innymi do wykształcenia się nowego ruchu ideologiczno-politycznego - faszyzmu. Na jego czele stanął Benito Mussolini, który w kilkanaście miesięcy z grup niezadowolonych kombatantów stworzył, zdobywającą coraz większe poparcie, Narodową Partię Faszystowską. Faszyści stali się znaczną siłą polityczną, a Mussolini ostatecznie objął urząd premiera w 1922 roku po zamachu stanu znanym w historiografii jako Marsz na Rzym. Kolejne lata to zaostrzające się represje polityczne i przejmowanie coraz większej władzy przez Mussoliniego, któremu w 1923 nadano tytuł duce, i jego zwolenników. W 1928 zdelegalizowano wszystkie partie za wyjątkiem faszystowskiej.

Dzięki sukcesom wewnątrz kraju Mussolini aktywnie zaczął działać na arenie międzynarodowej. Wkrótce Włochy znalazły się w gronie mocarstw europejskich, a