Ulica Lubicz w Krakowie

ulica Lubicz
	Stare Miasto, Grzegórzki
	; Widok od skrzyżowania z ul. Strzelecką w kierunku Ronda Mogilskiego (wschodnim)
Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków
Długość	1000 m
Przebieg
	Położenie na mapie Polski ulica Lubicz
	Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Lubicz
	Położenie na mapie Krakowa ulica Lubicz
	50°03′54,6″N 19°57′06,0″E/50,065160 19,951658
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 7 wrz 2023, była oparta na tej wersji.

Ulica Lubicz – ulica w Krakowie na Wesołej, która jest położona w Dzielnicy I Stare Miasto i Dzielnicy II Grzegórzki. Granicą jest linia kolejowa biegnąca wiaduktem nad przekopem Talowskiego.

Biegnie od skrzyżowania z ulicami Basztową, Pawią i Westerplatte na wschód do Ronda Mogilskiego, za którym jej przedłużeniem jest ulica Mogilska.

Nazwa

Nazwa ulicy wywodzi się od herbu Lubicz, którym pieczętował się niejaki Andrzej Gotkowski (Gutkowski). Otrzymał on w 1670, od króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego przywilej na założenie miasta. Miało ono nosić nazwę Novum Lubicz.

Miasto ostatecznie nie powstało gdyż zaprotestowali krakowscy rajcowie i po roku przywilej cofnięto. Powstała jurydyka istniejąca do 1801 roku. Nazwę „Lubicz” ulica nosiła już w drugiej połowie XIX wieku.

Ważne obiekty

dawny Szpital Uniwersytecki (pozostało kilka przychodni przy ul. Botanicznej)
Instytut Botaniki im. Władysława Szafera Polskiej Akademii Nauk (ul. Lubicz 46)
kamienica Bujwidów mieszcząca Muzeum Odona Bujwida (ul. Lubicz 34)
pomnik Ignacego Łukasiewicza
Pomnik czterdziestu rozstrzelanych (ul. Lubicz 27) - miejsce dokonanej 27 maja 1944 egzekucji więźniów z aresztu przy ul. Montelupich rozstrzelanych w odwecie za zastrzelenie dwóch niemieckich policjantów^[1].
Instytut Nafty i Gazu (ul. Lubicz 25)
Centrum Biurowe Lubicz (ul. Lubicz 23)
Komisariat Policji II (tzw. „Biały Domek”, ul. Lubicz 21)
Browar Lubicz (ul. Lubicz 13-17)
Hotel Europejski (ul. Lubicz 5)
Przekop Talowskiego i wiadukt kolejowy – pierwsze w Krakowie dwupoziomowe cywilne skrzyżowanie szlaków komunikacyjnych.
Park Strzelecki
Celestat – siedziba Bractwa Kurkowego i oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa (ul. Lubicz 16)
Opera Krakowska (ul. Lubicz 48)
Pałac Wołodkowiczów (ul. Lubicz 4)

Widok od Plant na wschód, przekop Talowskiego
Wiadukt kolejowy i widok na wschód
Widok na zachód, na Planty
Widok w kierunku zachodnim, skrzyżowanie z ul. Rakowicką
ul. Lubicz 2
Pałac Wołodkowiczów
(proj. Władysław Ekielski, 1884)
ul. Lubicz 7
Kamienica Goetzów-Okocimskich
(proj. Karol Scharoch, 1899)
ul. Lubicz 9
Dom Pod Gackiem
(proj. Zygmunt Luks, 1895)
ul. Lubicz 12
Kamienica (1910)
ul. Lubicz 15
Dawna piwiarnia browaru i restauracja a potem kino „Młoda Gwardia”
ul. Lubicz 17h
Dawny browar, dom właścicieli
(proj. F. Pierrot, 1840)
ul. Lubicz 19
Kamienica (proj. Stefan Ertel, 1879)
ul. Lubicz 20
Kamienica (proj. Leopold Tlachna, 1905–1909)
ul. Lubicz 22
Kamienica (proj. Edmund Oraczewski, 1911)
ul. Lubicz 24
Kamienica (proj. Beniamin Torbe, 1909)
ul. Lubicz 26 (ul. Rakowicka 2)
Kamienica (proj. Beniamin Torbe, 1909)
ul. Lubicz 44 (ul. Ariańska 1)
Willa Pod Matką Boską
(proj. Maksymilian Nitsch, 1875)
ul. Lubicz 48
Opera Krakowska
(proj. Romuald Loegler, 2008) oraz budynek Operetki i dawnego kina „Dom Żołnierza”

Przypisy

↑ Włodzimierz A. Gibasiewicz: Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Wyd. Bellona Warszawa 2011, s. 159. ISBN 978-83-11121-64-5

Źródła

Elżbieta Supranowicz Nazwy ulic Krakowa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków 1995, ISBN 83-85579-48-6
Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-9229-8-1

[1] Włodzimierz A. Gibasiewicz: Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Wyd. Bellona Warszawa 2011, s. 159. ISBN 978-83-11121-64-5

[1]