Przejdź do zawartości

Rafael Dudamel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rafael Dudamel
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Rafael Edgar Dudamel Ochoa

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1973
Guama

Wzrost

187 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Atlético Bucaramanga (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1994 ULA
1994 Atlético Huila 22 (0)
1995 Unicol 7 (0)
1995–1997 Santa Fe 88 (3)
1997 Quilmes 17 (1)
1998–2001 Deportivo Cali 142 (11)
2001–2002 Millonarios 20 (0)
2002 Estudiantes Mérida
2003–2004 Maracaibo 35 (1)
2004 Cortuluá 17 (0)
2005 Deportivo Táchira 14 (0)
2005–2006 Mamelodi Sundowns 7 (0)
2007 Estudiantes Mérida
2007–2008 América Cali 12 (0)
2008 Estudiantes Mérida 10 (0)
2009–2010 Real Esppor 10 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996  Wenezuela U-23 7 (0)
1993–2007  Wenezuela 56 (1)
W sumie: 63 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010–2011 Estudiantes Mérida
2012–2013 Wenezuela U-17
2014 Deportivo Lara
2015–2016 Wenezuela U-20
2016–2020 Wenezuela
2020 Atlético Mineiro
2020–2021 Universidad de Chile
2021–2022 Deportivo Cali
2023 Necaxa
2024– Atlético Bucaramanga
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Rafael Edgar Dudamel Ochoa (ur. 7 stycznia 1973 w Guamie) – wenezuelski piłkarz występujący na pozycji bramkarza, trener piłkarski.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Dudamel karierę rozpoczynał w 1990 roku w zespole Universidad de Los Andes. W 1991 roku zdobył z nim mistrzostwo Wenezueli. W 1994 roku odszedł do kolumbijskiego Atlético Huila. W 1996 roku wrócił do Wenezueli, gdzie został graczem klubu Deportivo Unicol. Grał tam do końca sezonu 1995/1996.

Następnie Dudamel ponownie wyjechał do Kolumbii, tym razem by grać w tamtejszym Independiente Santa Fe. W 1996 roku dotarł z nim do finału Copa CONMEBOL. W 1998 roku odszedł do Deportivo Cali. W tym samym roku zdobył z tym klubem mistrzostwo Kolumbii. W 1999 roku dotarł z nim natomiast do finału Copa Libertadores.

W 2001 roku Dudamel przeszedł do Millonarios FC. W tym samym roku wygrał z nim rozgrywki Copa Merconorte. W 2002 roku przeniósł się do UA Maracaibo, z którym w 2003 roku wywalczył wicemistrzostwo Wenezueli. W 2004 roku został graczem kolumbijskiej drużyny Cortuluá. Spędził tam sezon 2004.

Potem Dudamel grał w Deportivo Táchira, a w 2005 roku trafił do południowoafrykańskiego Mamelodi Sundowns. W 2006 roku zdobył z nim mistrzostwo RPA. W 2007 roku wrócił do Wenezueli, do Estudiantes Mérida. Następnie występował w Américe Cali, ponownie Estudiantes Mérida oraz Américe Cali, znowu Estudiantes Mérida oraz Realu Esppor. W 2010 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Wenezueli Dudamel zadebiutował w 1993 roku. W tym samym roku po raz drugi wziął udział w Copa América, zakończonym przez Wenezuelę na fazie grupowej. Wystąpił na nim tylko w spotkaniu z Ekwadorem (1:6). Dwa lata wcześniej, w 1991 roku, podczas debiutu na turnieju Copa América, nie rozegrał na nim żadnego meczu, a Wenezuela pożegnała się z turniejem po fazie grupowej.

W 1995 roku Dudamel po raz trzeci został powołany do kadry na Copa América. Zagrał na nim tylko w meczu z Urugwajem (1:4), a Wenezuela znowu odpadła z rozgrywek po fazie grupowej.

10 września 1996 roku w przegranym 2:5 pojedynku eliminacji Mistrzostw Świata 1998 z Argentyną strzelił swojego jedynego gola w drużynie narodowej.

W 1997 roku po raz czwarty znalazł się w drużynie na Copa América. Na tamtym turnieju, który Wenezuela zakończyła na fazie grupowej, zaliczył 3 pojedynki: z Boliwią (0:1), Urugwajem (0:2) i Peru (0:2).

W 2001 roku Dudamel po raz ostatni wziął udział w Copa América. Zagrał na nim w meczach z Kolumbią (0:2), Chile (0:1) i Ekwadorem (0:4), a Wenezuela odpadła z turnieju po fazie grupowej.

W latach 1993–2010 w drużynie narodowej Dudamel rozegrał łącznie 56 spotkań i zdobył 1 bramkę.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]