Portal:Śródziemie/Artykuł miesiąca/2013/lis

Pierwsza Era – epoka w dziejach Śródziemia, czas dominacji elfów, jak i pojawienia się ludzi.

Rozpoczęła się wraz z przebudzeniem Quendich nad jeziorem Cuiviénen, a zakończyła ostatecznym pokonaniem Morgotha w Wojnie Gniewu. Dzielona na okresy Lat Valarów i Lat Słońca, trwała, zależnie od przyjętego mnożnika konwersji jednostek czasu, od 4902 do 65 390 lat słonecznych. Były to czasy o których opowiada Quenta Silmarillion, skupiając się na dziejach elfów i tych ludzi, którzy dotarli do Beleriandu i tam przyłączyli się do walki z Morgothem.

Wówczas to sławą okryli się liczni bohaterowie, o których pamięć przetrwała i do następnych er, a ich losy, szczęśliwe czy tragiczne, były żywe w wielu pieśniach. Byli to między innymi Lúthien i Beren, Fëanor, Fingolfin, Húrin Thalion, Túrin Turambar czy w końcu Eärendil. Czyny ich miały wielki wpływ na dalsze dzieje Ardy.

Pierwsza Era nazywana była też Dawnymi Dniami, Starszymi Dniami oraz Najstarszymi Dniami.