Przejdź do zawartości

Pilot doświadczalny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Pilot doświadczalny edytowana 22:55, 8 mar 2024 przez Zielonooki (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Emerytowani polscy piloci doświadczalni: od lewej Wiktor Pełka, Bronisław Żurakowski, Ryszard Witkowski w roku 1989.

Pilot doświadczalny (pilot testowy, pilot oblatywacz) – pilot statku powietrznego znajdującego się w trakcie badań w locie i odbywającym loty celem wykrycia i zdiagnozowania ewentualnych nieprawidłowości w zakresie stateczności, sterowności, obciążeń i osiągów, charakterystyki przeciągnięcia i korkociągu, drgań, zgodności z przepisami (np. FAR), przed dopuszczeniem statku powietrznego do normalnej eksploatacji.

Pilot doświadczalny musi spełniać wysokie wymagania odnośnie do wiedzy z konstrukcji oblatywanych statków powietrznych, doświadczenia we właściwościach lotnych zbliżonych maszyn, spełniać wysokie wymagania odnośnie do cech psychofizycznych takich jak podzielność uwagi, refleks, szybkość i trafność w podejmowaniu decyzji, odwaga, odporność na stres. Z reguły piloci doświadczalni są inżynierami lotnictwa. Wyszkolenie pilota doświadczalnego oraz nadanie mu uprawnień to proces długi i kosztowny, z tego też względu za granicą istnieją odpowiednie ośrodki kształcące pilotów w tej specjalności.

W Polsce pilotów doświadczalnych dzieli się umownie na:

  • pierwszej klasy (dopuszczenie do wszelkich lotów doświadczalnych na statkach powietrznych zgodnych z posiadanymi uprawnieniami)
  • drugiej klasy (dopuszczenie do wszelkich lotów doświadczalnych z wyjątkiem: pierwszego oblotu prototypu, i prawa opiniowania dla organu nadrzędnego, celem wydania certyfikatu dopuszczającego dany statek powietrzny do eksploatacji).