John Hennigan

John Morrison
John Randall Hennigan
Pseudonim	John Hennigan; Johnny Blaze; John Morrison; Johnny Nitro; Johnny Onyx; Johnny Spade; Johnny Superstar; Shaman of sexy; Monday Night Delight
Data i miejsce urodzenia	3 października 1979 ; Los Angeles, Kalifornia, USA
Obywatelstwo	amerykańskie
Wzrost	185 cm
Masa ciała	98 kg
Debiut	2002

John Randall Hennigan (ur. 3 października 1979 w Los Angeles) – amerykański wrestler, znany z występów w federacji WWE w latach 2002–2011 i 2019–2021, pod pseudonimem ringowym John Morison. Był mistrzem WWE Intercontinental Championship, ECW oraz WWE Tag Team^[2]. Na przełomie 2018 i 2019 roku był posiadaczem tytułu mistrza Impact World Championship w federacji Impact Wrestling.

Kariera wrestlera

WWE (2002–2011)

Studiował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis na wydziałach filmu i biologii. Karierę zawodowego wrestlingu rozpoczął w Pro Wrestling w Sacramento, następnie został przyjęty do Ohio Valley Wrestling (OVW). 1 marca 2004 Hennigan zadebiutował na WWE RAW. Kontrakt z WWE podpisał w 2005 (debiut na WWE SmackDown). John karierę rozpoczynał w Supreme Pro Wrestling School w Sacramento. Nie został przyjęty do programu Tough Enough 2, ale udało mu się dostać do jego III edycji w 2002 roku, wygrywając go wspólnie z Mattem Cappotellim. Jako zwycięzca otrzymał kontrakt z rozwojówką WWE – Ohio Valley Wrestling aby kontynuować tam treningi. W WWE zadebiutował w Bar Room Brawl matchu na Vengeance 2003. Na RAW Morrison zadebiutował 1 marca 2004 roku pod nickiem „Johnny Blaze”. Otrzymał taki pseudonim ponieważ był asystentem ówczesnego RAW GM-a Erica Bischoffa. Po 3 tygodniach jego nazwa została zmieniona na Johnny Nitro, która była odniesieniem do Monday Nitro z WCW, dla której pracował Bischoff. Jego przygoda została przerwana w czerwcu kiedy to przegrał walkę z Eugene, w której karą za porażkę była utrata pracy, został zesłany powtórnie do OVW. Podczas pobytu w rozwojówce rozpoczął spór z Cappotellim, potem do tego feudu wprowadzono Melinę jako byłą dziewczynę Nitro. Niedługo po tym dołączył do nich też Joey Mercury, tworząc stajnię MNM. Po powrocie do WWE w brandzie SmackDown pokonali Eddiego Guerrero i Reya Mysterio w walce o pasy WWE Tag Team. Tytuły te stracili dwa dni przed Armageddonem w grudniu. Po raz 3 mistrzostwo zdobyli pokonując Mysterio i Batistę z dużą pomocą Marka Henry'ego 30 grudnia. W maju stracili pasy na rzecz Paula Londona i Briana Kendricka co doprowadziło do rozpadu ich TT. Następnego dnia GM Teddy Long zwolnił Nitro i Melinę. Tydzień później zadebiutował na RAW, ale przegrał z Johnem Ceną. Natychmiast został wprowadzony do feudu o pas IC, zdobył go na Vengeance pokonując w Triple Threat matchu Sheltona Benjamina i Carlito. Tytuł posiadał przez 4 miesiące, przegrywając go z Jeffem Hardym 2 października. W listopadzie ponownie go odzyskał, gdy Eric Bischoff wznowił walkę, a Nitro przegrał ją przez dyskwalifikację. Tydzień później Hardy odzyskał tytuł. MNM rozpoczęło feud z Hardy Boyz, Mercury doznał kontuzji w Fata 4-way Ladder matchu na WWE Armageddon. Potem MNM dostało lanie od Hardyz na Royal Rumble, a potem na No Way Out, które to zakończyło feud. W kwietniu 2007 roku został przedraftowany do ECW. John zadebiutował w ECW 19 czerwca pokonując Nunzio, tydzień później na WWE Night of Champions wziął udział w walce o wakujący pas ECW World Heavyweight Championship zastępując zmarłego tuż przed nią Chrisa Benoit.

Morrison & The Miz

Mimo rywalizacji Morrison i Miz zostali umieszczeni w WWE Tag Team Championship matchu przeciwko MVP i Mattowi Hardy’emu. Na Survivor Series obaj przegrali z CM Punkiem w Triple Threat matchu o ECW Championship. W lutym 2008 roku Miz i John mieli streaming programu o nazwie The Dirt Sheet, w którym wyśmiewali innych zapaśników i celebrytów. Zespół ten wielokrotnie bronił tytułów TT aż do Great American Bash w którym to wzięli udział w Fata 4-way TT matchu. Ani John ani Miz nie zostali przypięci, jednak to Jesse (z Festusem) spinował Curta Hawkinsa (z Ryderem) i odniósł zwycięstwo.

John Morrison & The Miz i pasy Tag Team

Następnie rozpoczęli feud z Cryme Tyme, z którymi zmierzyli się jako zwycięzcy głosowania Telewidzów na Cyber Sunday. 8 grudnia zdobyli nagrodę Slammy Awards (Tag Team roku), 5 dni potem wywalczyli tytuły World TT Championship pokonując CM Punka i Kofiego Kingstona. Następnie zaangażowali się w feud z The Colons’, panującymi mistrzami WWE Tag Team. Jedni i drudzy bronili z powodzeniem swoich tytułów, a ich feud zakończył się Lumberjack Unified TT Championship machem na Wrestlemanii XXV. Górą okazali się Primo i Carlito.

John Morrison jako solowy zawodnik

13 kwietnia w Drafcie 2009 Miz został przeniesiony na Raw, co skutkowało rozpadem ich TT, wtedy to Miz zaatakował Morrisona. 2 dni później Johna przedraftowano na SmackDown. Na Judgment Day Morrison pokonał Sheltona Benjamina. 31 lipca miał swoją pierwszą walkę o World Heavyweight Championship, ale przegrał z Jeffem Hardym. 4 września na SmackDown pokonał Reya Mysterio i po raz 3. zdobył tytuł Intercontinental Championa. Na TLC stracił ten tytuł na rzecz Drewa McIntyre'a.

Morrison & R-Truth

W 2010 roku stworzył team z R-Truthem. Wziął udział w Elimination Chaber WHC matchu, ale przegrał (wyeliminowany przez Kane). Potem pokonali Cryme Tyme i Hart Dynasty i zostali pretendentami do Pasów TT. Na Wrestlemanii XXVI przegrali z teamem Sho-Miz. 26 kwietnia został powołany do Raw, tej samej nocy przegrał w debiucie z Jackiem Swaggerem.

Federacje niezależne (2012-2019)

Po odejściu z WWE, Hennigan zaczął używać swojego prawdziwego imienia i nazwiska na pokazach zapaśniczych. 4 lutego 2012, w walce wieczoru Champions Showcase Tour federacji WWFX w Mamilii na Filipinach, pokonał Sheltona Benjamina i zdobył tytuł wagi ciężkiej. 12 sierpnia Hennigan wystąpił w federacji Juggalo Championship Wrestling i w walce wieczoru Bloodymanii 6 pokonać Matta Hardy'ego i Breyera Wellingtona. W dniu 25 stycznia 2013 wrestler pojawił się jako John Morrison na Dragon Gate USA’s Open Golden Gate i pokonał Akirę Tozawę w main evencie show. 22 lutego 2013 Morrison pokonał pięciu innych zawodników, by stać się mistrzem świata NGW na pierwszej gali federacji Next Generation Wrestling. Hennigan uczestniczył w weekendzie WrestleManii, zmagając się na Pro Wrestling Syndicate. W dniu 4 kwietnia 2013, Hennigan pokonał Elijaha Burke’a 5 kwietnia, Morrison pokonał japońską legendę Jushin „Thunder” Ligera w „International Dream Matchu” w Pro Wrestling Syndicate (PWS). 8 lipca 2019 zakończył współpracę z federacją Impact Wrestling.

WWE (2019–2021)

W grudniu 2019 podpisał kontrakt z WWE^[3]. W listopadzie 2021 z powodu cięć budżetowych wynikających z pandemii COVID-19, Morrison został zwolniony z kontraktu z WWE^[4].

Życie prywatne

Prywatnie w latach 2003–2015 był związany z byłą divą WWE Meliną^[5]. W 2016 poznał Tayę Valkyrie, z którą się zaręczył 14 czerwca 2017^[6].

Osiągnięcia

Continental Wrestling Federation

CWF United States Championship

Family Wrestling Entertainment

FWE Heavyweight Championship

Impact Wrestling

Impact World Championship

Lucha Libre AAA Worldwide

AAA Mega Championship
AAA Latin American Championship
AAA World Cruiserweight Championship

Lucha Underground

Lucha Underground Championship
Lucha Underground Gift of the Gods Championship
Lucha Underground Trios Championship
Second Triple Crown Champion

Next Generation Wrestling

NGW World Championship

Ohio Valley Wrestling

OVW Southern Tag Team Championship – z Joey Mercury

Pro Wrestling Illustrated

PWI_Most Improved Wrestler of the Year (2009)
PWI Tag Team Roku (2005)^[7]
PWI sklasyfikowało go na 27. miejscu z 500 najlepszych wrestlerów roku 2010 i 2011

World Wrestling Entertainment

ECW Championship^[8]
3x WWE Intercontinental Championship^[9]
World Tag Team Championship
4x WWE Tag Team Championship^[10]
Slammy Award dla najlepszego Tag Teamu roku (2008)
Slammy Award dla najlepszego programy na WWE.com (2008)
Zwycięzca WWE Tough Enough III

World Series Wrestling

WSW Heavyweight Championship

World Wrestling Fan Xperience

WWFX Heavyweight Championship

Wrestling Observer Newsletter

Tag Team Roku (2008) z The Miz

Przypisy

↑ John Hennigan w bazie IMDb (ang.)
↑ John Hennigan. Listal. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).
↑ Breaking news: John Morrison podpisał kontrakt z WWE! [online], WrestleSpot.pl, 4 grudnia 2019 [dostęp 2022-04-06] (pol.).
↑ SzymonS. Magdij SzymonS., Breaking News: Kolejne zwolnienia z WWE » MyWrestling [online] [dostęp 2022-04-06] (pol.).
↑ John Hennigan Dating. famousfix.com. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).
↑ Daily Update: Mayweather vs. McGregor, Cena, Ryder returns. Wrestling Observer Newsletter. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).
↑ Tag Team of the Year. Wrestling Information Archive. [dostęp 2007-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-22)].
↑ ECW World Heavyweight Title. Wrestling-Titles.com. [dostęp 2007-06-27].
↑ WWF / WWE Intercontinental Heavyweight Title. Wrestling-Titles. [dostęp 2007-07-28].
↑ WWE (Smackdown) Tag Team Title. Wrestling-Titles. [dostęp 2007-07-28].

[1] John Hennigan w bazie IMDb (ang.)

[2] John Hennigan. Listal. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).

[3] Breaking news: John Morrison podpisał kontrakt z WWE! [online], WrestleSpot.pl, 4 grudnia 2019 [dostęp 2022-04-06] (pol.).

[4] SzymonS. Magdij SzymonS., Breaking News: Kolejne zwolnienia z WWE » MyWrestling [online] [dostęp 2022-04-06] (pol.).

[5] John Hennigan Dating. famousfix.com. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).

[6] Daily Update: Mayweather vs. McGregor, Cena, Ryder returns. Wrestling Observer Newsletter. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).

[7] Tag Team of the Year. Wrestling Information Archive. [dostęp 2007-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-22)].

[8] ECW World Heavyweight Title. Wrestling-Titles.com. [dostęp 2007-06-27].

[9] WWF / WWE Intercontinental Heavyweight Title. Wrestling-Titles. [dostęp 2007-07-28].

[10] WWE (Smackdown) Tag Team Title. Wrestling-Titles. [dostęp 2007-07-28].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

1979	Pat Patterson
1980–1989	Ken Patera Pedro Morales Don Muraco Tito Santana Greg Valentine Randy Savage Ricky Steamboat The Honky Tonk Man The Ultimate Warrior Rick Rude
1990–1999	Mr. Perfect The Texas Tornado Bret Hart The Mountie Roddy Piper The British Bulldog Shawn Michaels Marty Jannetty Razor Ramon Diesel Jeff Jarrett Dean Douglas Goldust Ahmed Johnson Marc Mero Hunter Hearst Helmsley/Triple H Rocky Maivia/The Rock Owen Hart Stone Cold Steve Austin Ken Shamrock Val Venis Road Dogg The Godfather Edge D’Lo Brown Chyna Chris Jericho
2000–2009	Kurt Angle Chris Benoit Rikishi Eddie Guerrero Billy Gunn Jeff Hardy Kane Albert Lance Storm Christian Test William Regal Rob Van Dam Booker T Randy Orton Shelton Benjamin Carlito Ric Flair Johnny Nitro/John Morrison Umaga Santino Marella Kofi Kingston CM Punk John „Bradshaw” Layfield Rey Mysterio Drew McIntyre
2010–2019	Dolph Ziggler Wade Barrett/Bad News Barrett Ezekiel Jackson Cody Rhodes Big Show The Miz Curtis Axel Big E Langston/Big E Luke Harper Daniel Bryan Ryback Kevin Owens Dean Ambrose Zack Ryder Roman Reigns Seth Rollins Bobby Lashley Finn Bálor Shinsuke/King Nakamura
2020–2029	Braun Strowman Sami Zayn AJ Styles Apollo Crews Ricochet Gunther Bron Breakker Jey Uso (obecny)

2002–2009	Kurt Angle i Chris Benoit Edge i Rey Mysterio Los Guerreros (Eddie Guerrero i Chavo Guerrero) Team Angle/The World’s Greatest Tag Team (Shelton Benjamin i Charlie Haas) Eddie Guerrero i Tajiri The Basham Brothers (Doug Basham i Danny Basham) Too Cool (Rikishi i Scotty 2 Hotty) Charlie Haas i Rico The Dudley Boyz (Bubba Ray Dudley i D-Von Dudley) Billy Kidman i Paul London Kenzō Suzuki i René Duprée Rob Van Dam i Rey Mysterio Rey Mysterio i Eddie Guerrero MNM (Joey Mercury i Johnny Nitro) The Legion of Doom (Animal i Heidenrich) Batista i Rey Mysterio Paul London i Brian Kendrick Deuce 'n Domino Montel Vontavious Porter i Matt Hardy John Morrison i The Miz Curt Hawkins i Zack Ryder The Colóns (Carlito i Primo) Edge i Chris Jericho Jeri-Show (Chris Jericho i Big Show) D-Generation X (Triple H i Shawn Michaels)
2010–2019	ShoMiz (Big Show i The Miz) The Hart Dynasty (David Hart Smith i Tyson Kidd) Drew McIntyre i Cody Rhodes The Nexus (John Cena i David Otunga) The Nexus/The Corre (Heath Slater i Justin Gabriel) Santino Marella i Vladimir Kozlov John Cena i The Miz Big Show i Kane The Nexus (Michael McGillicutty i David Otunga) Air Boom (Kofi Kingston i Evan Bourne) Primo & Epico Kofi Kingston i R-Truth Team Hell No (Kane i Daniel Bryan) The Shield (Seth Rollins i Roman Reigns) Cody Rhodes/Stardust i Goldust The New Age Outlaws (Road Dogg i Billy Gunn) The Usos (Jimmy Uso i Jey Uso) The Miz i Damien Mizdow Tyson Kidd i Cesaro The New Day (Big E, Kofi Kingston i Xavier Woods) The Prime Time Players (Darren Young i Titus O’Neil) Cesaro i Sheamus Luke Gallows i Karl Anderson The Hardy Boyz (Jeff Hardy i Matt Hardy) Dean Ambrose i Seth Rollins Jason Jordan i Seth Rollins Braun Strowman i Nicholas Bray Wyatt i Matt Hardy The B-Team (Bo Dallas i Curtis Axel) Dolph Ziggler i Drew McIntyre AOP (Akam i Rezar) Bobby Roode i Chad Gable The Revival (Dash Wilder i Scott Dawson) Braun Strowman i Seth Rollins Dolph Ziggler i Robert Roode The Viking Raiders (Erik i Ivar)
2020–2029	Buddy Murphy i Seth Rollins The New Day (Kofi Kingston i Xavier Woods) The Hurt Business (Cedric Alexander i Shelton Benjamin) AJ Styles i Omos RK-Bro (Randy Orton i Riddle) Alpha Academy (Chad Gable i Otis) Kevin Owens i Sami Zayn The Judgment Day (Finn Bálor i Damian Priest) Cody Rhodes i Jey Uso The Awesome Truth (The Miz i R-Truth) The Judgment Day (Finn Bálor i JD McDonagh) (obecni)