Przejdź do zawartości

Jarosław Hrycak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarosław Hrycak
Ярослав Йосипович Грицак
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1960
Dołhe, USRR, ZSRR

Zawód, zajęcie

historyk

Narodowość

ukraińska

Tytuł naukowy

profesor

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP Odznaka Honorowa „Bene Merito”

Jarosław Josypowycz Hrycak (ukr. Ярослав Йосипович Грицак, ur. 1 stycznia 1960 w Dołhem w rejonie stryjskim) – ukraiński historyk, intelektualista, profesor i szef katedry historii Ukrainy na Ukraińskim Uniwersytecie Katolickim we Lwowie, były dyrektor Instytutu Badań Naukowych Uniwersytetu Lwowskiego i profesor wizytujący Central European University w Budapeszcie. Członek Komitetu Naukowego Collegium Artium w Warszawie. Redaktor naczelny czasopisma naukowego „Ukraina Moderna”[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1977–1982 student wydziału historycznego Uniwersytetu im. Iwana Franki, w 1987 roku otrzymał stopień doktora, w 1996 roku habilitację[2]. W latach 1996–2009 dyrektor Instytutu Badań Historycznych na Uniwersytecie im. Iwana Franki. W latach 1999–2005 wiceprezydent Międzynarodowego Stowarzyszenia Ukrainistów.

21 grudnia 2014 został nominowany przez prezydenta Petra Poroszenkę (wraz z Refatem Czubarowem i Jewhenem Zacharowem) na stanowisko członka komisji konkursowej Narodowego Biura Antykorupcyjnego Ukrainy[3].

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje w języku polskim

[edytuj | edytuj kod]
  • Dlaczego doznała porażki rewolucja ukraińska?, „Wiadomości Historyczne” 40 (1997), nr 3, s. 139-146.
  • Ukraińska rewolucja 1914-1923. Nowe interpretacje, „Przegląd Wschodni” 5 (1998), z. 2, s. 217-235.
  • Instytut Badań Historycznych Państwowego Uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie. „Biuletyn Południowo-Wschodniego Instytutu Naukowego” nr 4, 1998, s. 191-200.
  • Stosunki polsko-żydowskie w postradzieckiej historiografii ukraińskiej [w:] Historycy polscy i ukraińscy wobec problemów XX wieku, pod red. Piotra Kosiewskiego i Grzegorza Motyki. Kraków: „Universitas” 2000, s. 102-108.
  • Historia Ukrainy 1772–1999: Narodziny nowoczesnego narodu, przeł. Katarzyna Kotyńska. Lublin, 2000 (ISBN 83-85854-50-9)
  • Lwów w Europie Środka [w:] Kraków i Lwów w cywilizacji europejskiej. Materiały międzynarodowej konferencji zorganizowanej w dniach 15-16 listopada 2002, red. Jacek Purchla, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury 2003, s. 11-33.
  • Nowa Ukraina. Nowe interpretacje, Wrocław 2009 (ISBN 978-83-61617-58-7)
  • Ukraina. Przewodnik Krytyki Politycznej, Iza Chruślińska (wywiad rzeka), Gdańsk-Warszawa, 2009. (ISBN 978-83-61006-72-5)
  • Prorok we własnym kraju. Iwan Franko i jego Ukraina (1856-1886), przeł. Anna Korzeniowska-Bihun, Anna Wylegała, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2010.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. [1]
  2. Jarosław Hrycak. [dostęp 2016-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-26)].
  3. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-21)].
  4. II Narada Kierownictw Ministerstw Spraw Zagranicznych RP i Ukrainy. msz.gov.pl, 17 grudnia 2009. [dostęp 2010-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]