Przejdź do zawartości

Janusz Szymański (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Janusz Szymański (polityk) edytowana 23:47, 15 maj 2023 przez MastiBot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 15 maj 2023, była oparta na tej wersji.
Ten artykuł dotyczy polityka. Zobacz też: Janusz Szymański – polski prozaik.
Janusz Szymański
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1958
Łowicz

Data i miejsce śmierci

9 lipca 2020
Białystok

Prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego
Okres

od 31 grudnia 2002
do 24 listopada 2006

Poprzednik

Jerzy Marcinek

Następca

Tomasz Schweitzer

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego

Janusz Henryk Szymański (ur. 15 lipca 1958 w Łowiczu, zm. 9 lipca 2020[1] w Białymstoku[2]) – polski prawnik i polityk, nauczyciel akademicki, doktor nauk prawnych, poseł na Sejm X, I i II kadencji, w latach 2002–2006 prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Eugeniusza i Elżbiety[2]. Ukończył w 1981 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2001 na podstawie napisanej pod kierunkiem Janusza Trzcińskiego rozprawy pt. Ratyfikacja umów międzynarodowych i jej skutki prawne w polskim prawie uzyskał na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku stopień doktora nauk prawnych[3]. Był zatrudniony jako adiunkt na Uniwersytecie w Białymstoku, pracował też na innych uczelniach w tym mieście[3].

W 1978 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z ramienia partii w 1989 został posłem X kadencji. W 1991 uzyskał reelekcję z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Rok później wstąpił do Unii Pracy, w przedterminowych wyborach w 1993 ponownie uzyskał mandat poselski z listy UP w okręgu suwalskim. Na koniec II kadencji wystąpił z partii i został posłem niezrzeszonym. Następnie ponownie związał się z SLD. W 1997 zajmował stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Od grudnia 2002 do listopada 2006 był prezesem Polskiego Komitetu Normalizacyjnego[4].

Pochowany na cmentarzu w białostockich Pieczurkach[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004)[5] i Srebrnym Odznaczeniem im. Janka Krasickiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Marcin Gliński: Nie żyje Janusz Henryk Szymański. radio.bialystok.pl, 12 lipca 2020. [dostęp 2020-07-13].
  2. ↑ a b Janusz Szymański. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
  3. ↑ a b Dr Janusz Henryk Szymański, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-07-13].
  4. ↑ Prezesi PKN. pkn.pl. [dostęp 2020-12-23].
  5. ↑ M.P. z 2005 r. nr 16, poz. 264

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Szymański_(polityk)&oldid=70374110”