Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VIII
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
Dowództwo Okręgu Generalnego „Pomorze” |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. ppor. Kazimierz Raszewski |
| Ostatni |
gen. bryg. Michał Karaszewicz-Tokarzewski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VIII (DOK VIII) – terytorialny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych okresu II RP, pełniący funkcje administracyjno-gospodarcze, mobilizacyjne i garnizonowo-porządkowe na obszarze Okręgu Korpusu Nr VIII z siedzibą w Toruniu przy ulicy Wola Zamkowa.
13 sierpnia 1919 roku zostało utworzone Dowództwo Okręgu Generalnego „Pomorze”. Początkowo dowództwo miało swoją siedzibę we Włocławku, a następnie w Inowrocławiu. 3 lutego 1920 roku, po odzyskaniu przez Polskę Pomorza Gdańskiego, DOGen. „Pomorze” zostało przeniesione z Inowrocławia do Grudziądza i umieszczone w koszarach Władysława Jagiełły[1][2]. W 1921 roku DOGen. „Pomorze” przeformowane zostało w Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VIII z siedzibą w Toruniu.
Siły podległe terytorialnie dowódcy OK nr VIII stacjonowały w miastach: Toruń, Bydgoszcz, Grudziądz, Chełmno, Inowrocław, Starogard Gdański, Brodnica i Włocławek.
Obsada personalna dowództwa okręgu w latach 1919-1939
[edytuj | edytuj kod]- Dowódcy okręgu
- gen. ppor. Kazimierz Raszewski (11 - 19 IX 1919)
- gen. ppor. Robert Lamezan-Salins (I - III 1920)
- gen. ppor. / por. Bolesław Roja (13 III - 30 VII 1920)
- gen. por. Antoni Symon[3] (13 VIII - 1 X 1920)
- gen. dyw. Zygmunt Zieliński (1 X 1920 - 31 XII 1922)
- gen. dyw. Gustaw Zygadłowicz (1 - 7 I 1923)
- gen. bryg. Stefan Ludwik de Latour (20 I - † 9 XI 1923)
- gen. bryg. / dyw. Jan Władysław Hubischta (10 XII 1923 - 17 VII 1926)
- gen. dyw. Leon Piotr Berbecki (22 VII 1926 - 19 X 1928)
- gen. bryg. Stefan Wiktor Pasławski (5 XI 1928 - 20 IX 1934)
- gen. bryg. Wiktor Thommée (16 XI 1934 - 18 II 1938)
- gen. bryg. Michał Karaszewicz-Tokarzewski (19 II 1938 - IX 1939)
- Zastępcy dowódcy okręgu
- gen. ppor. Adam Nowotny (do 20 V 1920)
- gen. ppor. Stefan Mokrzecki (20 V – 20 IX 1920 → Centralna Stacja Zborna w Warszawie)
- płk kaw. August Donimirski-Brochwicz (od 20 IX 1920 ← dowódca 18 puł.)
- gen. bryg. Leon Berbecki (IX 1921 - 7 XI 1922)
- gen. bryg. / dyw. Henryk Józef Zemanek (od 7 XI 1922)
- ppłk dypl. kaw. Stefan Zabielski (III 1929 - XII 1929)
- Pomocnik dowódcy okręgu
- płk dypl. Aleksander Zygmunt Myszkowski (1938-1939)
- Szefowie sztabu
- ppłk SG Leon Bobicki (od 4 VI 1920)
- mjr p.d. SG / ppłk SG Marian Mochnacki (do 29 IX 1920)
- ppłk SG Henryk Pomazański (od 29 IX 1920)
- płk SG Józef Sopotnicki (do 30 VI 1923)
- ppłk / płk SG Marian Mochnacki (1923, 1924)[4][5]
- ppłk dypl. Stefan Bolesław Zabielski (do XII 1929)
- płk dypl. Tadeusz Trapszo (1937-1939)
- Zastępcy szefa sztabu
- ppłk SG Stanisław Wecki (1923)
- Szefowie artylerii i uzbrojenia
- płk Ottokar Brzoza-Brzezina (od 5 IX 1922 do XI 1925)
- płk art. / uzbr. Witold Kończakowski (III 1929[6] – VIII 1931)
- płk art. / uzbr. Władysław Drozdowski (VIII 1931 – 31 VIII 1935)
- Szefowie inżynierii i saperów
- płk. Ludwik Marczewski (był w 1923[7])
- Szefowie łączności i szefowie 8 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921-1929 i w 1939 roku
- ppłk łącz. Oskar Sikora (1923[8] – VI 1924 → dowódca 1 płącz)
- ppłk łącz. Andrzej Stręk (IX 1926[9] – III 1929[10])
- Szefowie poboru / inspektorzy poborowi / pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień
- płk piech. Witold Hulanicki (1923 – II 1927)
- płk piech. Mieczysław Kawka (p.o. XI 1928 – II 1929)
- płk dypl. Zygmunt Dzwonkowski (od X 1931)
- ppłk piech. Witold Komierowski (III 1932 – III 1934)
- ppłk piech. inż. Stanisław Jan Śliwiński (VI 1934[11] – IV 1935[12])
- Szefowie intendentury – szefowie 8 Okręgowego Szefostwa Intendentury
- płk int. Hieronim Przepliński (do †10 VII 1923)
- ppłk int. Antoni Kruszelnicki (p.o. od IX 1923[13])
- płk int. Józef Maryański (21 III 1928[14] – 1929 → stan spoczynku)
- Szefowie sanitarni / szefowie 8 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego
- gen. ppor. Ludwik Rydygier
- płk lek. Jan I Kamiński (1923)
- płk lek. dr Ludwik Sojka[a] (do III 1932[16])
- płk lek. Czesław Wincz (od III 1932[17])
- Szefowie służby weterynaryjnej
- mjr lek. wet. Stanisław Wagner (p.o. od 14 X 1920[18])
- ppłk lek. wet. Kazimierz Deszberg
- Szefowie remontu
- płk Aleksander Poraj-Żakej (był w 1923[7])
- Dziekani OK VIII
- ks. dziekan Jerzy Bogusław Ryszard Sienkiewicz (1921 – 31 VIII 1933 → stan spoczynku[19])
- ks. proboszcz / dziekan Stanisław Sinkowski (1934 – VIII 1939))
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Płk lek. dr Ludwik Sojka ur. 30 lipca 1886. Od października 1922 był dowódcą 10 Batalionu Sanitarny w Przemyślu. W marcu 1932 został zwolniony ze stanowiska szefa sanitarnego OK VIII z równoczesnym oddaniem do dyspozycji szefa Departamentu Zdrowia MSWojsk. Z dniem 30 września 1932 został przeniesiony w stan spoczynku[15]. Zmarł 14 listopada 1932 w Toruniu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dziennik Rozkazów Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” Nr 11 z 20 lutego 1920 roku, pkt 19 Przeniesienie DOGen. „Pomorze”.
- ↑ Krzysztof Błażejewski "Z ziemi obcej na... Pomorze", Express Bydgoski 4 marca 2011 https://web.archive.org/web/20140220193652/http://express.bydgoski.pl/197575,Z-ziemi-obcej-na-Pomorze.html
- ↑ Zarys historji wojennej 26-go pułku ułanów, s. 12 pochwała dla 215 p.uł. za działania pod Brodnicą 18 sierpnia 1920 r. podpisana została nazwiskiem SIMON. Zapewne był to błąd redakcyjny.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 105, 615.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 58, 557.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 100.
- ↑ a b Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 38.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 106.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 14 września 1926 roku, s. 304.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 88.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 154.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 40.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 61 z 18 września 1923 roku, s. 570.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 93.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932, s. 400.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 223.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 242.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 41 z 27 października 1923 roku, poz. 997.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 184.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.