Przejdź do zawartości

Dominik Fischnaller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Dominik Fischnaller
Ilustracja
Dominik Fischnaller w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1993
Bressanone

Klub

Carabinieri[1]

Wzrost

173 cm[2]

Debiut w PŚ

28 listopada 2010, Igls (12. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

28 listopada 2010, Igls (12. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

6 stycznia 2012, Königssee (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

6 stycznia 2012, Königssee

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2022 Jedynki
Mistrzostwa świata
brąz Igls 2017 Jedynki
brąz Igls 2017 Jedynki-sprint
brąz Soczi 2020 Jedynki-sprint
Mistrzostwa Europy
złoto Oberhof 2019 Sztafeta
złoto Lillehammer 2020 Jedynki
srebro Lillehammer 2020 Sztafeta
brąz Sigulda 2014 Jedynki
brąz Sigulda 2021 Jedynki
brąz Sigulda 2023 Sztafeta
brąz Igls 2024 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2013 Jedynki
złoto Park City 2013 Sztafeta
srebro Innsbruck 2010 Sztafeta
srebro Oberhof 2011 Sztafeta
srebro Königssee 2012 Jedynki
brąz Oberhof 2011 Jedynki
brąz Königssee 2012 Sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2022/2023
srebro 2. miejsce
2019/2020
brąz 3. miejsce
2013/2014
Multimedia w Wikimedia Commons

Dominik Fischnaller (ur. 20 lutego 1993 w Bressanone[2]) – włoski saneczkarz pochodzący z Tyrolu Południowego[3], brązowy medalista olimpijski, jednokrotny zdobywca miejsca na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, dwukrotny medalista mistrzostw Europy i mistrzostw świata.

Życie prywatne

Jego starszy brat Hans Peter i kuzyn Kevin także uprawiają saneczkarstwo[4].

Jest związany z amerykańską saneczkarką Emily Sweeney[5].

Kariera

W 2007 roku rozpoczął starty w Pucharze Świata juniorów[6]. 28 listopada 2010 roku miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2010/2011 zajął 12. miejsce w konkurencji jedynek[7]. W tym samym roku wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku, na których zdobył srebrny medal w konkurencji sztafetowej, a także zajął 6. miejsce w konkurencji jedynek[7]. W 2011 roku pojawił się na mistrzostwach świata juniorów w Oberhofie, na których wywalczył srebrny medal w sztafecie i brązowy w jedynkach oraz na mistrzostwach Europy juniorów w Igls, z których wrócił z jedynkowym złotym medalem[7].

6 stycznia 2012 roku zaliczył pierwsze podium i jednocześnie odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w będącej częścią rozgrywanych w Königssee zawodów sezonu 2011/2012 konkurencji sztafetowej, w której startował z Sandrą Gasparini, Christianem Oberstolzem i Patrickiem Gruberem ekipy z Niemiec oraz Rosji[8]. W tym samym roku wystartował ponadto w mistrzostwach świata w Altenbergu, na których zajął 11. miejsce w konkurencji jedynek, w mistrzostwach świata juniorów w Königssee, które przyniosły mu srebrny medal za konkurencję jedynek i brązowy za konkurencję sztafetową, a także w mistrzostwach Europy w Paramonowie, na których był szósty w jedynkach[7]. 6 stycznia 2013 roku po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata w konkurencji jedynek, zajmując 3. miejsce na rozgrywanych w Königssee zawodach sezonu 2012/2013, na których uległ jedynie Niemcowi Davidowi Möllerowi i Rosjaninowi Albertowi Diemczence[9]. 17 listopada 2013 roku odniósł z kolei pierwsze jedynkowe zwycięstwo w tym cyklu, pokonując na zorganizowanych w Lillehammer zawodach sezonu 2013/2014 Niemców Davida Möllera i Felixa Locha[10]. W tym samym roku pojawił się także na mistrzostwach świata juniorów w Park City, na których wywalczył złote medale zarówno w konkurencji jedynek, jak i w sztafetowej, na mistrzostwach świata do lat 23 w Whistler, z których wrócił ze złotym medalem za konkurencję jedynek oraz na mistrzostwach świata w Whistler, na których zajął 16. miejsce w jedynkach[7].

W 2014 roku pojawił się na mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których wywalczył brązowy medal w konkurencji jedynek, plasując się na podium za rodakiem Arminem Zöggelerem i Niemcem Johannesem Ludwigiem, a także na igrzyskach olimpijskich w Soczi, z których wrócił z jedynkowym 6. miejscem[11][1]. W tym samym roku zajął również 3. miejsce w klasyfikacji generalnej konkurencji jedynek sezonu 2013/2014 Pucharu Świata[7]. Rok później wziął udział w mistrzostwach świata w Siguldzie, na których zajął 4. miejsce w konkurencji jedynek i 13. w konkurencji sztafetowej, a także w mistrzostwach Europy w Soczi, które przyniosły mu jedynkowe 7. miejsce[7]. W 2016 roku wystartował w mistrzostwach świata w Königssee, na których był siódmy w sztafecie i trzynasty w jedynkach oraz w mistrzostwach Europy w Altenbergu, na których zajął 10. miejsce w konkurencji jedynek[7]. W następnym roku, na mistrzostwach Europy w Königssee zajął 4. miejsce w konkurencji sztafetowej i 6. w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata w Igls zajął 4. miejsce w sztafecie oraz wywalczył brązowe medale zarówno w sprincie, jak i w jedynkach plasując się na podium w obu tych konkurencjach za Austriakiem Wolfgangiem Kindlem i Rosjaninem Romanem Riepiłowem[7][12][13]. W 2018 roku pojawił się na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajął 4. miejsce w konkurencji jedynek i 5. w konkurencji sztafetowej[14]. Rok później wystartował w mistrzostwach świata w Winterbergu, na których był siódmy w jedynkach i jedenasty w sprincie, a także na mistrzostwach Europy w Oberhofie, na których zajął 8. miejsce w konkurencji jedynek oraz zdobył złoty medal w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta, współtworzona przez Andreę Vötter, Ivana Naglera i Fabiana Malleiera pokonała ekipy z Niemiec i Łotwy[7][15][16].

Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku zdobył brązowy medal w rywalizacji jedynek.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2014 Soczi 6. –
2018 Pjongczang 4. 5.
2022 Pekin 3. -

Mistrzostwa świata

Rok Miejsce Jedynki Jedynki-sprint Sztafeta
2012 Altenberg 11. nie rozgrywano –
2013 Whistler 16. nie rozgrywano 6.
2015 Sigulda 13. nie rozgrywano 4.
2016 Königssee 14. – 7.
2017 Igls 3. 3. 4.
2019 Winterberg 7. 11. –
2020 Soczi 10. 3. 4.
2021 Königssee dnf 5. 5.
2023 Oberhof dnf 7. 4.
2024 Altenberg 18. 13. 4.

Mistrzostwa Europy

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2012 Paramonowo 6. –
2014 Sigulda 3. –
2015 Soczi 7. –
2016 Altenberg 9. 4.
2017 Königssee 6. 4.
2019 Oberhof 8. 1.
2020 Lillehammer 1. 2.
2021 Sigulda 3. 4.
2022 Sankt Moritz 8. 4.
2023 Sigulda 5. 3.
2024 Igls 7. 3.

Mistrzostwa świata juniorów

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2010 Innsbruck 6. 2.
2011 Oberhof 3. 2.
2012 Königssee 2. 3.
2013 Park City 1. 1.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2010/2011 15.
2011/2012 9.
2012/2013 7.
2013/2014 3.
2014/2015 4.
2015/2016 6.
2016/2017 6.
2017/2018 7.
2018/2019 5.
2019/2020 2.
2020/2021 5.
2021/2022 5.
2022/2023 1.
2023/2024 7.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 06.01.2013 Niemcy Königssee jedynki 3
2. 09.02.2013 Stany Zjednoczone Lake Placid jedynki 2
3. 17.11.2013 Norwegia Lillehammer jedynki 1
4. 23.11.2013 Austria Igls jedynki 3
5. 06.12.2013 Kanada Whistler jedynki 3
6. 26.01.2014 Łotwa Sigulda jedynki 3
7. 30.11.2014 Austria Igls jedynki 2
8. 30.11.2014 Austria Igls jedynki-sprint 2
9. 05.12.2014 Stany Zjednoczone Lake Placid jedynki 3
10. 01.02.2015 Norwegia Lillehammer jedynki 3
11. 29.11.2015 Austria Igls jedynki 1
12. 12.12.2015 Stany Zjednoczone Park City jedynki-sprint 2
13. 07.02.2016 Rosja Soczi jedynki 3
14. 21.02.2016 Niemcy Winterberg jedynki 3
15. 16.12.2016 Stany Zjednoczone Park City jedynki 3
16. 17.12.2016 Stany Zjednoczone Park City jedynki-sprint 1
17. 19.02.2017 Korea Południowa Pjongczang jedynki 1
18. 21.01.2018 Norwegia Lillehammer jedynki 1
19. 21.01.2018 Norwegia Lillehammer jedynki-sprint 3
20. 25.11.2018 Austria Igls jedynki 2
21. 06.01.2019 Niemcy Königssee jedynki 2
22. 24.02.2019 Rosja Soczi jedynki 3
23. 24.11.2019 Austria Igls jedynki 3
24. 01.12.2019 Stany Zjednoczone Lake Placid jedynki 3
25. 13.12.2019 Kanada Whistler jedynki 3
26. 11.01.2020 Niemcy Altenberg jedynki 2
27. 19.01.2020 Norwegia Lillehammer jedynki 1
28. 26.01.2020 Łotwa Sigulda jedynki-sprint 2
29. 28.11.2020 Austria Igls jedynki 3
30. 20.12.2020 Niemcy Winterberg jedynki 3
31. 20.12.2020 Niemcy Winterberg jedynki-sprint 3
32. 09.01.2021 Łotwa Sigulda jedynki 3
33. 04.12.2021 Rosja Soczi jedynki 3
34. 05.12.2021 Rosja Soczi jedynki-sprint 1
35. 18.12.2021 Austria Igls jedynki 3
36. 08.01.2022 Łotwa Sigulda jedynki 3
37. 09.01.2022 Łotwa Sigulda jedynki-sprint 3
38. 04.12.2022 Austria Igls jedynki-sprint 3
39. 09.12.2022 Kanada Whistler jedynki 3
40. 16.12.2022 Stany Zjednoczone Park City jedynki 1
41. 17.12.2022 Stany Zjednoczone Park City jedynki-sprint 1
42. 08.01.2023 Łotwa Sigulda jedynki 3
43. 05.02.2023 Niemcy Altenberg jedynki 2
44. 07.01.2024 Niemcy Winterberg jedynki 2

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - drużynowo

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 06.01.2012 Niemcy Königssee sztafeta 1
2. 25.11.2012 Austria Igls sztafeta 3
3. 24.11.2013 Austria Igls sztafeta 3
4. 01.12.2013 Niemcy Winterberg sztafeta 1
5. 06.12.2014 Stany Zjednoczone Lake Placid sztafeta 2
6. 29.11.2015 Austria Igls sztafeta 3
7. 07.01.2018 Niemcy Königssee sztafeta 1
8. 10.02.2019 Niemcy Oberhof sztafeta 1
9. 24.11.2019 Austria Igls sztafeta 1
10. 12.01.2020 Niemcy Altenberg sztafeta 3
11. 19.01.2020 Norwegia Lillehammer sztafeta 2
12. 23.02.2020 Niemcy Winterberg sztafeta 2
13. 21.11.2021 Yanqing sztafeta 3
14. 12.12.2021 Niemcy Altenberg sztafeta 2
15. 15.01.2023 Łotwa Sigulda sztafeta 3
16. 14.01.2024 Austria Igls sztafeta 3

Przypisy

  1. ↑ a b 2014 Sotschi Winterspiele. [w:] Olympische und Paralympische Spiele [on-line]. provinz.bz.it. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  2. ↑ a b Dominik Fischnaller. [w:] Kunstbahnrodeln [on-line]. [dostęp 2019-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (niem.).
  3. ↑ Rodeln: WM-Bronze für Dominik Fischnaller in Igls. [w:] Trentino-Südtirol [on-line]. ansa.it, 2017-01-17. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  4. ↑ Wolfgang Sandler: „Das ist meine letzte Rettung“. [w:] Haßberge [on-line]. mainpost.de, 2018-01-31. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  5. ↑ VIDEO: Fischnaller-Freundin Sweeney mit Horror-Sturz. [w:] Olympia 2018 [on-line]. sportnews.bz, 2018-02-13. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  6. ↑ 1. Junioren Weltcup Rennrodel; Jugend A mnl / Youth A male. fil-luge.org, 2007-11-24. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e f g h i j Luge - Dominik Fischnaller. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  8. ↑ Viessmann Team Relay World Cup presented by Intersport; Koenigssee (GER) 06.01.2012. fil-luge.org, 2012-01-06. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  9. ↑ Möller überrascht beim Weltcup in Königssee. [w:] Wintersport [on-line]. spox.com, 2013-01-06. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  10. ↑ Italiener Fischnaller düpiert Möller und Loch. [w:] Wintersport [on-line]. shz.de, 2013-11-17. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  11. ↑ Armin Zöggeler mit doppeltem Bahnrekord zu drittem EM-Titel - UPDATE. [w:] Olympia Sotschi 2014 [on-line]. sportnews.bz, 2014-01-26. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  12. ↑ Dominik Fischnaller holt WM-Bronze. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2017-01-27. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  13. ↑ Dominik Fischnaller trumpft erneut groß auf: Bronze im Einsitzer. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2017-01-29. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
  14. ↑ 2018 Winter Olympics Results - Luge. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  15. ↑ 3rd FIL-Sprint World Championships; Winterberg (GER) 25.01.19. fil-luge.org, 2019-01-25. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  16. ↑ Südtirols Team-Staffel rast zu EM-Gold. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2019-02-10. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).

Linki zewnętrzne

Mistrzowie Europy w saneczkarstwie w jedynkach

Mistrzowie Europy w saneczkarstwie w drużynie mieszanej
Zdobywcy Pucharu Świata w saneczkarstwie w jedynkach
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dominik_Fischnaller&oldid=73043639”