Przejdź do zawartości

Czesław Mierzejewski (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Czesław Mierzejewski (inżynier) edytowana 16:49, 11 lis 2024 przez Igor123121 (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Czesław Mierzejewski
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1919
Warszawa

Data i miejsce śmierci

25 września 1977
Warszawa

Zawód, zajęcie

mechanik, konstruktor

Grób Czesława Mierzejewskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Czesław Mierzejewski (ur. 21 stycznia 1919 w Warszawie, zm. 25 września 1977 tamże) – polski mechanik, konstruktor obrabiarek ciężkich i maszyn specjalnych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Henryka i Barbary z Hemplów (1880–1960)[1]. Jego brat Jerzy (1922–1987), był także konstruktorem obrabiarek[2][3]. Od 1937 wspólnie bratem zaangażowali się w taternictwo, w 1939 dokonali swojego pierwszego wejścia od północy na Zachodnią Rumanową Przełęcz[4].

Podczas okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji używając pseudonimu Marek, od 1943 z Komendą Główną Armii Krajowej, Oddziałem VI BiP (Biurem Informacji i Propagandy), był zaangażowany w działalność Tajnych Wojskowych Zakładów Wydawniczych (TWZW). Podczas powstania warszawskiego kierował tajną drukarnią nr 4 przy ulicy Szpitalnej 12, po jego upadku opuścił miasto z ludnością cywilną.

Po zakończeniu II wojny światowej ukończył studia mechaniczne na Politechnice Warszawskiej, w późniejszych latach poświęcił się projektowaniu obrabiarek ciężkich i maszyn specjalnych. Przez wiele lat był głównym konstruktorem w Fabryce Obrabiarek Ciężkich „Ponar-Zawiercie”[5].

W 1952 otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia za opracowanie konstrukcyjne szeregu typów obrabiarek, a w szczególności tokarki zunifikowanej T 400 oraz tokarek do walców 2 TAP i 3 TAP[6].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Pod Murem IV-1-67)[7].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Czesław Mierzejewski jest patronem ulicy w Porębie, przy której znajduje się fabryka tokarek i obrabiarek[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]