Przejdź do zawartości

Biały Dom (Łazienki Królewskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Boston9 (dyskusja | edycje) o 13:10, 10 cze 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Biały Domek
Zabytek: nr rej. 2/3 z 1 lipca 1965
Ilustracja
Biały Domek od strony Promenady Królewskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

Łazienki Królewskie

Styl architektoniczny

klasycyzm

Architekt

Dominik Merlini

Rozpoczęcie budowy

1774

Ukończenie budowy

1776

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa
Sala jadalna

Biały Domek – klasycystyczny budynek znajdujący się w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Wzniesiony w latach 1774–1776 według projektu Dominika Merliniego, który nadał mu cechy podmiejskiej letniej will.

Jest pierwszym obiektem zbudowanym w Łazienkach przez Stanisława Augusta Poniatowskiego[1].

Opis

Biały Domek znajduje się przy Promenadzie Królewskiej – wytyczonej w latach 70. XVIII wieku spacerowej drodze prowadzącej do pałacu Na Wyspie.

Drewniana budowla na planie kwadratu z tynkową powłoką o jednakowym kształcie fasad ozdobiona jest na krawędzi dachu balustradą oraz belwederkiem w środku. Centrum budynku zajmuje klatka schodowa, wokół której usytuowane są pokoje: sala jadalna, bawialnia, sypialny, gabinet ośmiokątny, garderoby i pomieszczenia sanitarne. Przed południową fasadą znajduje się wsparty na postaci Fauna zegar słoneczny z 1776.

W latach 1801–1805 w Białym Domku mieszkał w okresie letnim przebywający na wygnaniu król Francji Ludwik XVIII[2].

Budynek nie został zniszczony w czasie II wojny światowej, a pomieszczenia zachowały swój pierwotny wystrój. Po remoncie, Biały Domek został udostępniony do zwiedzania w 1968[3].

  1. Marek Kwiatkowski: Wielka księga Łazienek. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2000, s. 42. ISBN 83-7255-684-9.
  2. Izabela Zychowicz, Jadwiga Abramowicz: Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. Warszawa: Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, 2013, s. 132. ISBN 978-83-935584-3-8.
  3. Marek Kwiatkowski: Muzeum Łazienki Królewskie [w:] 200 lat muzealnictwa warszawskiego. Dzieje i perspektywy. Warszawa: ARX REGIA. Ośrodek Wydawniczy Zamku Królewskiego w Warszawie, 2006, s. 134. ISBN 978-83-7022-160-7.