Andrzej Sapkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Andrzej Sapkowski
	; Andrzej Sapkowski (2015)
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1948 ; Łódź
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Dziedzina sztuki	fantasy
	Ważne dzieła
	Saga o wiedźminie; Trylogia husycka;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Wiadomości w Wikinews

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 01:12, 14 lis 2024

Wypowiedź o interesach i zawodzie pisarza, Polcon 2015 w Poznaniu

Andrzej Sapkowski (ur. 21 czerwca 1948 w Łodzi^[1]) – polski pisarz fantasy, z wykształcenia ekonomista^[2]. Twórca postaci Wiedźmina. Jest najczęściej po Stanisławie Lemie tłumaczonym polskim autorem fantastyki^[3].

Życiorys

Jego matka urodziła się w podkieleckiej wsi, a ojciec – pod Wilnem^[4]. Dziadek od strony ojca pochodził z drobnoszlacheckiej rodziny herbu Łodzia, wywodzącej się z Kowieńszczyzny, służył w armii rosyjskiej, po rewolucji 1917 wraz z rodziną powrócił na Wileńszczyznę, gdzie następnie pracował jako naczelnik poczty w Święcianach. Po zakończeniu II wojny światowej rodzina Sapkowskich zamieszkała w okolicach Nowej Soli, a następnie w Łodzi^[5].

Urodził się i mieszka w Łodzi. Od 9 lipca 2008 jest honorowym obywatelem tego miasta^[6]^[7]. Jest absolwentem XXI Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa w Łodzi oraz Uniwersytetu Łódzkiego (handel zagraniczny, 1972)^[2]^[8]. Początkowo pracował w handlu zagranicznym – handlował futrami w firmie „Skórimpex”^[9].

Karierę literacką zaczynał jako tłumacz, przekładając na język polski opowiadanie Słowa Guru Cyryla M. Kornblutha w „Fantastyce”^[10]. Pierwszym opublikowanym opowiadaniem był Stalogłowy (1984) w „Wiadomościach Wędkarskich”, dotyczące połowu pstrąga stalogłowego^[10]. Popularność zdobył cyklem opowiadań i pięciotomową sagą o wiedźminie: pierwsze opowiadanie „Wiedźmin” zdobyło III nagrodę w konkursie literackim ogłoszonym przez miesięcznik „Fantastyka” i ukazało się w grudniu 1986 w tym samym czasopiśmie^[8]. Oprócz tego wydał esej o Rycerzach Okrągłego Stołu Świat króla Artura. Maladie, leksykon miłośnika fantasy Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini, poradnik dla osób zaczynających grać w RPG pt. Oko Yrrhedesa, powieści z cyklu o Reinmarze z Bielawy (Trylogia husycka), powieść Żmija oraz wiele opowiadań i artykułów w czasopismach i zbiorach opowiadań. Jego książki zostały przetłumaczone na blisko dwadzieścia języków: angielski, niemiecki, rosyjski, hiszpański, francuski, białoruski, litewski, czeski, słowacki, ukraiński, portugalski, bułgarski, serbski, fiński, włoski, szwedzki, holenderski, estoński, chiński, węgierski i arabski. Jest laureatem wielu nagród literackich polskich i zagranicznych.

Na podstawie jego literatury powstały: komiks Wiedźmin (6 zeszytów w latach 1993–1995), film pełnometrażowy i serial telewizyjny Wiedźmin, gra fabularna Wiedźmin: Gra Wyobraźni oraz gra karciana. W oparciu o cykl wiedźmiński powstała seria komputerowych gier RPG, wydana przez warszawskie studio CD Projekt RED, w skład której wchodzą: Wiedźmin (premiera 26 października 2007), której Andrzej Sapkowski był konsultantem, Wiedźmin 2: Zabójcy królów (17 maja 2011) oraz Wiedźmin 3: Dziki Gon (19 maja 2015).

W maju 2017 serwis Netflix zapowiedział nakręcenie serialu opartego na prozie Sapkowskiego i osadzonego w świecie Wiedźmina, nawiązując współpracę z Andrzejem Sapkowskim jako konsultantem kreatywnym^[11]. Premiera pierwszego sezonu serialu odbyła się 20 grudnia 2019^[12], drugiego 17 grudnia 2021^[13]. Trzeci zaplanowano na 29 czerwca i 27 lipca 2023^[14]. 15 września 2017 w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni odbyła się prapremiera musicalu Wiedźmin na podstawie opowiadań Sapkowskiego^[15].

W 2016 podczas spotkania autorskiego na Polconie pisarz w ironiczny sposób – negatywnie – wypowiedział się na temat wpływu gier CD Projekt RED na sprzedaż i odbiór książek, środowisko graczy zareagowało na słowa swoistym bojkotem Sapkowskiego^[16]. Autor broni swego poglądu tym, że z jego obserwacji – jego tytuły opatrzone okładką z grafiką komputerową – zostawały odbierane przez niektórych czytelników jako tzw. game related, czyli książka na podstawie gry, co z kolei przekłada się na odebranie twórczości łódzkiego pisarza jako wtórnej, nieoryginalnej^[17].

W 2018 z okazji 70. urodzin Andrzeja Sapkowskiego jeden z łódzkich skwerów otrzymał imię wiedźmina, Geralta z Rivii – głównego bohatera serii książek pisarza^[18]^[19]^[20].

W październiku 2018 pisarz wezwał CD Projekt do zapłaty dodatkowych 60 mln zł, ponad wynagrodzenie określone w umowach między nim a spółką, za wykorzystanie świata wiedźmina w grach, powołując się na art. 44 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. CD Projekt określił to żądanie jako bezpodstawne i stwierdził, że w sposób ważny i legalny nabył prawa do utworów Sapkowskiego^[21]. 20 grudnia 2019 spółka zawarła z pisarzem porozumienie, którego postanowienia zostały objęte tajemnicą^[22].

Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich^[8].

Życie prywatne

Jest żonaty, miał syna Krzysztofa (1972–2019) z pierwszego małżeństwa^[23].

Deklaruje się jako ateista^[24], oraz twierdzi, że cierpi na afantazję^[25].

Nagrody^[8]

polskie

Nagroda Fundacji Literackiej im. Natalii Gall (1990),
Nagroda im. Janusza A. Zajdla – pięciokrotnie, za opowiadania Mniejsze zło (1990), Miecz przeznaczenia (1992), W leju po bombie (1993), oraz powieści Krew elfów (1994) i Narrenturm (2002),
Nagroda Sfinks – sześciokrotnie (1995, 1997, 1998, 2000, 2005, 2007),
Nagroda Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu za całokształt twórczości (1995)^[26],
Paszport „Polityki” w kategorii literatura (1997)^[27],
Laureat Śląkfy w kategorii Twórca Roku (1989, 1992, 2013)^[28],
nominowany do Nagrody Literackiej Nike w 2003 za Narrenturm^[29],
Nagroda Miasta Łodzi (2004)^[30],
srebrny medal Gloria Artis przyznany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012)^[31]^[7],
Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii Literatura (2023)^[32].

zagraniczne

Nagroda Ikaros i Ludvik (Czechy, 1993)^[33],
Nagroda im. Davida Ben Guriona, przyznawanej przez Izraelski Klub Miłośników Fantastyki („za fundamentalny wkład do fantastyki”, Moskwa 1997),
Nagrodę Ignotus przyznawaną przez hiszpańską Asociación Española de Fantasía|Ciencia Ficción y Terror (w 2003 w dwóch kategoriach, 2004)^[34],
Nagrody czeskiej Akademie Science Fiction, Fantasy a Hororu w kategorii „najlepsza przełożona książka nieanglosaska” (1995, 2000, 2004, 2008),
David Gemmell Awards for Fantasy za Blood of Elves – angielskie wydanie pierwszego tomu sagi o wiedźminie Krew elfów (2009)^[35]^[36],
Międzynarodowa nagroda Eurocon Award przyznawaną przez Europejskie Stowarzyszenie Science Fiction (Best Author, 1996, Grand Master, 2010),
Nagroda Tähtifantasia przyznawaną przez Helsińskie Stowarzyszenie Miłośników Literatury Science Fiction (2011, 2012)^[37],
Nagroda 12 osumaa („12 trafień”) Helsińskiej Biblioteki Miejskiej (2011),
Nagroda FantLab’s Book of the Year (Книга года по версии Фантлаба) przyznawaną przez rosyjski fanzin FantLab (2011),
Nominacja do Science Fiction & Fantasy Translation Awards (2012),
World Fantasy Award (2016) w kategorii „Osiągnięcie życia” (głównie za Sagę o wiedźminie)^[38]^[39].

Twórczość

Zbiory opowiadań

Wiedźmin (Reporter 1990)
Miecz przeznaczenia (superNOWA 1992)
Ostatnie życzenie (superNOWA 1993)
Coś się kończy, coś się zaczyna (superNOWA 2000)
Opowieści o wiedźminie, tom 1 (Libros 2002), wznowienie dawniejszych opowiadań
Opowieści o wiedźminie, tom 2 (Libros 2002), wznowienie dawniejszych opowiadań
Maladie i inne opowiadania (superNOWA 2012), poszerzone wznowienie tomu Coś się kończy, coś się zaczyna

Powieści

Cykl wiedźmiński

Saga o wiedźminie^[40]

Krew elfów (superNOWA 1994)
Czas pogardy (superNOWA 1995)
Chrzest ognia (superNOWA 1996)
Wieża Jaskółki (superNOWA 1997)
Pani Jeziora (superNOWA 1999)

Odrębne pozycje

Sezon burz (superNOWA 2013)

Trylogia husycka

Narrenturm (superNOWA 2002)
Boży bojownicy (superNOWA 2004)
Lux perpetua (superNOWA, 2006)

Inne powieści

Żmija (superNOWA, 2009)

Opowiadania

Wiedźmin („Fantastyka” 12/1986, zbiór Wiedźmin, Reporter 1990, antologia opowiadań Jawnogrzesznica, Przedświt 1991 zbiór Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, zbiór Opowieści o wiedźminie, tom 1., Libros 2002)
Droga, z której się nie wraca („Fantastyka” 8/1988, Wiedźmin, Reporter 1990, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Libros 2002, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)
Muzykanci (antologia Wizje Alternatywne, superNOWA 1990, Trzynaście kotów, superNOWA 1997, Coś się kończy, coś się zaczyna superNOWA 2000, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)
Mniejsze zło („Fantastyka” 3/1990, Wiedźmin, Reporter 1990, Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Libros 2002)
Kwestia ceny („Nowa Fantastyka” 9/1990, Wiedźmin, Reporter 1990, Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Libros 2002)
Granica możliwości („Nowa Fantastyka” 9-10/1991, Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Libros 2002)
Tandaradei! („Fenix” 1/1992, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)
Wieczny ogień (Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Libros 2002)
Trochę poświęcenia (Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Libros 2002)
Miecz przeznaczenia (Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Libros 2002)
Coś więcej (Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Libros 2002)
Okruch lodu („Nowa Fantastyka” 7/1992, Miecz przeznaczenia, superNOWA 1992, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Libros 2002)
Maladie („Nowa Fantastyka” 12/1992, Świat króla Artura. Maladie, superNOWA 1995, Maladie, Atropos /wydanie kolekcjonerskie, sygnowane, numerowane/ 2006, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)
Kraniec świata (Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Libros 2002)
Ostatnie życzenie (Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Libros 2002)
Głos rozsądku (Ostatnie życzenie, superNOWA 1993, Opowieści o wiedźminie, tom 1., Libros 2002)
Róże z Shaerrawedd („Nowa Fantastyka” 1994, nr 7, s. 43–56, 65–67, trzeci rozdział Krwi elfów w formie opowiadania)
W leju po bombie („Fenix” 4/1993, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)
Złote popołudnie (antologia Trzynaście kotów, superNOWA 1997, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, antologia Strefa mroku – jedenastu apostołów grozy, dodatek do czasopisma „Click! Fantasy”, grudzień 2002, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)
Coś się kończy, coś się zaczyna („Czerwony karzeł” #5, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, Opowieści o wiedźminie, tom 2., Libros 2002, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)
Battle dust (inny tytuł: Bitewny pył) („Czerwony karzeł” #7, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)
Zdarzenie w Mischief Creek („Nowa Fantastyka” 7/2000, Coś się kończy, coś się zaczyna, superNOWA 2000, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)
Spanienkreuz („Nowa Fantastyka” 4/2007, Maladie i inne opowiadania, superNOWA 2012)

Inne

Oko Yrrhedesa (MAG 1995), gra fabularna
Świat króla Artura. Maladie (superNOWA 1995), esej
Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini (superNOWA 2001), przewodnik po literaturze fantasy
Historia i fantastyka (superNOWA 2005), wywiad-rzeka przeprowadzony przez Stanisława Beresia
Stalogłowy („Wiadomości Wędkarskie” 7-8/1984)

Przekłady na języki obce

Wiedźmin
- wydania litewskie, wyd. Dagonas, Kowno 1997, wyd. Eridanas, 2005
Ostatnie życzenie

- wydania litewskie, wyd. Dagonas, Kowno 1998, wyd. Eridanas, 2005
- wydanie rosyjskie, wyd. AST – Terra Fantastica, Moskwa – St. Petersburg 1996
- wydania czeskie, wyd. Winston Smith, Praga 1992; Leonardo, Ostrawa 2000
- wydania niemieckie, wyd. Heyne Verlag, Monachium 1998; wyd. Dtv, Monachium 2007
- wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2002
- wydanie francuskie, Bragelonne, 2003
- wydanie portugalskie, wyd. Livros do Brasil, 2005
- wydanie angielskie, Gollancz, Orion Publishing Group, Londyn 2007
- wydanie amerykańskie, Orbit Books, 2008
- wydanie bułgarskie, Infodar, 2008
- wydanie serbskie, IPS, Belgrad 2008
- wydanie fińskie, wyd. WSOY, 2010
- wydanie włoskie, Casa Editrice Nord, 2010
- wydanie szwedzkie, Coltso MMX, 2010
- wydanie holenderskie, Dutch Media Uitgevers, 2011
- wydanie estońskie, Tiritamm, 2011
- wydanie tajwańskie, Gaea, Tajpej 2011
- wydanie węgierskie, PlayON, 2011
- wydanie brazylijskie, WMF Martins Fontes, 2011
- wydanie białoruskie, wyd. Januškievič, Mińsk 2019

Miecz przeznaczenia

- wydania litewskie, wyd. Dagonas, Kowno 1997, wyd. Eridanas, 2006
- wydanie rosyjskie, wyd. AST – Terra Fantastica, Moskwa – St. Petersburg 1996
- wydania czeskie, wyd. Winston Smith, Praga 1993; Leonardo, Ostrawa 1999
- wydania niemieckie, wyd. Heyne Verlag, Monachium 1998; wyd. Dtv, Monachium 2008
- wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2003
- wydanie francuskie, Bragelonne, 2008
- wydanie bułgarskie, Infodar, 2008
- wydanie fińskie, wyd. WSOY, 2011
- wydanie włoskie, Casa Editrice Nord, 2011
- wydanie szwedzkie, Coltso MMX, 2011
- wydanie holenderskie, Dutch Media Uitgevers, 2012
- wydanie tajwańskie, Gaea, Tajpej 2012
- wydanie brazylijskie, WMF Martins Fontes, 2012
- wydanie angielskie, Gollancz, Orion Publishing Group, Londyn 2016
- wydanie amerykańskie, Orbit Books, 2015

Krew elfów

- wydanie litewskie, wyd. Eridanas, 2006
- wydanie rosyjskie, wyd. AST, Moskwa – St. Petersburg 1996
- wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrwva 1995
- wydanie niemieckie, wyd. Deutscher Taschenbuch Verlag, 2008
- wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2003
- wydanie francuskie, Bragelonne, 2008
- wydanie angielskie, Gollancz, Orion Publishing Group, Londyn 2008
- wydanie amerykańskie, Orbit Books, 2009
- wydanie bułgarskie, Infodar, 2009
- wydanie fińskie, wyd. WSOY, 2012
- wydanie włoskie, Casa Editrice Nord, 2012
- wydanie brazylijskie, WMF Martins Fontes, 2013
- wydanie tajwańskie, Gaea, Tajpej 2014

Czas pogardy

- wydanie litewskie, wyd. Eridanas, 2006
- wydanie rosyjskie, wyd. AST, Moskwa 1997
- wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrawa 1996
- wydanie niemieckie, wyd. Deutscher Taschenbuch Verlag 2009
- wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2004
- wydanie francuskie, Bragelonne, 2009
- wydanie bułgarskie, Infodar, 2009
- wydanie angielskie, Gollancz, Orion Publishing Group, Londyn 2013
- wydanie amerykańskie, Orbit Books, 2013
- wydanie włoskie, Casa Editrice Nord, 2013
- wydanie fińskie, wyd. WSOY, 2013
- wydanie brazylijskie, WMF Martins Fontes, 2014
- wydanie tajwańskie, Gaea, Tajpej 2014

Chrzest ognia
- wydanie litewskie, wyd. Eridanas, 2006
- wydanie rosyjskie, wyd. AST, Moskwa 1997
- wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrawa 1997
- wydanie niemieckie, wyd. Deutscher Taschenbuch Verlag 2009
- wydanie francuskie, Bragelonne, 2010
- wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2005
- wydanie tajwańskie, Gaea, Tajpej 2015
- wydanie angielskie, Gollancz, Orion Publishing Group, Londyn 2015
- wydanie amerykańskie, Orbit Books, 2014

Wieża Jaskółki
- wydanie litewskie, wyd. Eridanas, 2007
- wydanie rosyjskie – wyd. AST, Moskwa 1999
- wydanie czeskie – wyd. Leonardo, Ostrawa 1998
- wydanie niemieckie, wyd. Deutscher Taschenbuch Verlag 2010
- wydanie francuskie, Bragelonne, 2010
- wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2006
- wydanie tajwańskie, Gaea, Tajpej 2016
- wydanie angielskie, Gollancz, Orion Publishing Group, Londyn 2017
- wydanie amerykańskie, Orbit Books, 2016

Pani Jeziora
- wydanie litewskie, wyd. Eridanas, 2007
- wydanie rosyjskie, wyd. AST, Moskwa 1999
- wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrawa 2000
- wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2007
- wydanie niemieckie, wyd. Deutscher Taschenbuch Verlag 2011
- wydanie francuskie, Bragelonne, 2011
- wydanie angielskie, Gollancz, Orion Publishing Group, Londyn 2017
- wydanie amerykańskie, Orbit Books, 2017

Sezon Burz
- wydanie angielskie, Gollancz, Orion Publishing Group, Londyn 2018
- wydanie amerykańskie, Orbit Books, 2018
Narrenturm
- wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrawa 2003
- wydanie słowackie, wyd. Slovart, 2003
- wydanie rosyjskie, wyd. AST – Chranitiel, Moskwa 2005
- wydanie niemieckie, wyd. Dtv, Monachium 2005
- wydanie ukraińskie, wyd. Zielony Pies, Kijów 2006
- wydanie hiszpańskie, wyd. Alamut, 2009
- wydanie amerykańskie, wyd. Orbit, 2020
- wydanie angielskie, wyd. Gollancz, 2020

Boży bojownicy
- wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrawa 2005
- wydanie słowackie, wyd. Slovart, 2005
- wydanie rosyjskie, wyd. AST – Chranitiel, Moskwa 2006
- wydanie niemieckie, wyd. Dtv, Monachium 2006
- wydanie ukraińskie, wyd. Zielony Pies, Kijów 2006

Lux perpetua
- wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrawa, 2008
- wydanie słowackie, wyd. Slovart, 2007
- wydanie rosyjskie, wyd. AST – Chranitiel, Moskwa 2007
- wydanie niemieckie, wyd. Dtv, Monachium 2007,
- wydanie ukraińskie, wyd. Zielony Pies, Kijów, 2007

Zbiór opowiadań Tandaradei! – wydanie czeskie, wyd. Leonardo, Ostrawa 1994
Zbiór opowiadań i esejów Doroga bez wozwrata, wyd. rosyjskie – wyd. AST, Moskwa 1999
Zbiór opowiadań Camino sin retorno, Bibliopolis, Madryt 2007
Gra RPG Oko Yrrhedesa, wydanie czeskie, wyd. R.S.G., Ostrawa 1995

Zobacz też

Przypisy

↑ Sapkowski Andrzej, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-02] .
↑ ^a ^b XXI LO w Łodzi – wybitni absolwenci.
↑ Sapkowski potwierdza: Powstanie nowy „Wiedźmin”!. interia.pl, 2012-05-11. [dostęp 2013-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-15)].
↑ Wyborcza.pl [online], lodz.wyborcza.pl [dostęp 2020-02-10] .
↑ Andrzej Sapkowski, Stanisław Bereś: Historia i fantastyka. Warszawa: SuperNowa, 2005, s. 53, 203–204. ISBN 83-7054-178-X.
↑ Andrzej Sapkowski honorowym obywatelem Łodzi. sapkowski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]., Oficjalna strona internetowa, 9 lipca 2008.
↑ ^a ^b Flamma 2020 ↓, s. 93.
↑ ^a ^b ^c ^d Andrzej Sapkowski. Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. [dostęp 2018-02-13]. (pol.).
↑ Flamma 2020 ↓, s. 16.
↑ ^a ^b Flamma 2020 ↓, s. 18.
↑ THE WITCHER SAGA COMING TO NETFLIX [online], Netflix Media Center [dostęp 2017-06-17] (ang.).
↑ Oscar Gonzalez: Netflix’s The Witcher: New trailer confirmed its December release date. cnet.com, 2019-10-31. [dostęp 2019-11-05].
↑ Maciej: Wiedźmin sezon 2 – Kiedy premiera na Netflix. movienews.pl, 2021-06-14. [dostęp 2021-08-14].
↑ Wiedźmin – sezon 3: Oficjalny teaser Netflix. [dostęp 2023-04-25].
↑ WIEDŹMIN – PIERWSZY MUSICAL NA PODSTAWIE POWIEŚCI ANDRZEJA SAPKOWSKIEGO [online], muzyczny.org [dostęp 2018-10-03] .
↑ Turzański Adrian, Sapkowski kontra lemingi, kawerna.pl, https://web.archive.org/web/20170105165311/http://www.kawerna.pl/biblioteka/felietony/item/14365-sapkowski-kontra-lemingi.html, 2016-09-20. [dostęp 2017-10-04].
↑ Sapkowski Andrzej, Nie mam kłopotu z grą „Wiedźmin”..., rozm. M. Zwierzchowski, polityka.pl, http://web.archive.org/web/20160926163013/http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1676902,1,sapkowski-nie-mam-klopotu-z-gra-wiedzmin-ale-prawdziwy-wiedzmin-jest-tylko-jeden-i-pochodzi-z-ksiazek.read 2016-09-25, [dostęp 2017-10-04].
↑ Wiedźmin dostanie skwer po Lechu Kaczyńskim z okazji 70. urodzin Andrzeja Sapkowskiego. Antyradio. [dostęp 2018-06-22].
↑ Niecodzienne wyróżnienie dla Białego Wilka. Geralt z Rivii zostanie patronem skweru w Łodzi. Spidersweb.pl. [dostęp 2018-06-22].
↑ Skwer Wiedźmina. uml.lodz.pl. [dostęp 2021-02-13].
↑ Andrzej Sapkowski wzywa CD Projekt do zapłaty 60 mln zł. wyborcza.pl. [dostęp 2018-12-31].
↑ CD PROJEKT SA, Raport bieżący 17/2019, Zawarcie porozumienia [online], Infostrefa, 20 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-20] (pol.).
↑ Nie żyje syn Andrzeja Sapkowskiego. To dzięki niemu powstał Wiedźmin [online], natemat.pl [dostęp 2019-06-29] (pol.).
↑ Nie wierzę w czary [online], Andrzej Sapkowski Zone by John MacKanacky, 11 marca 2017 [dostęp 2020-07-27] (pol.).
↑ MaciejM. Zaremba MaciejM., „To pisarz, więc nikt”. Sapkowski sugeruje, że twórcy serialowego „Wiedźmina” nie słuchali jego rad [online], Wprost, 24 listopada 2023 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
↑ Flamma 2020 ↓, s. 46.
↑ Flamma 2020 ↓, s. 48.
↑ Śląkfa – Śląski Klub Fantastyki [online], www.skf.org.pl [dostęp 2024-11-13] .
↑ Nagroda Nike 2003. nike.org.pl. [dostęp 2015-08-06].
↑ Nagrody Miasta Łodzi. Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miasta Łodzi (bip.uml.lodz.pl). [dostęp 2022-09-05].
↑ Informacja na stronie ksiazki.polter.pl.
↑ Znamy laureatów Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego | Narodowe Centrum Kultury [online], | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2023-09-13] (pol.).
↑ Flamma 2020 ↓, s. 41.
↑ Flamma 2020 ↓, s. 56.
↑ Portal rynku wydawniczego wydawca.pl.
↑ Flamma 2020 ↓, s. 46,57.
↑ Flamma 2020 ↓, s. 57.
↑ World Fantasy Awards 2016. sfadb.com, 2017-07-27. [dostęp 2017-08-18]. (ang.).
↑ Flamma 2020 ↓, s. 58.
↑ Uwaga: W wydaniu superNOWEJ z 2010 r. (w ślad za wydaniem Librosu z 2002 r.) do Sagi zostały dołączone zbiory opowiadań Ostatnie życzenie i Miecz przeznaczenia jako jej początkowe części.

Bibliografia

Adam Flamma: Wiedźmin: Historia Fenomenu. Wydawnictwo Dolnośląskie Oddział, 2020. ISBN 83-245-8425-0.

Linki zewnętrzne

Strona o twórczości Andrzeja Sapkowskiego. sapkowski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)].
Polska wiki na temat świata wiedźmina

[epwn-1] Sapkowski Andrzej, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-02] .

[lo-2] XXI LO w Łodzi – wybitni absolwenci.

[3] Sapkowski potwierdza: Powstanie nowy „Wiedźmin”!. interia.pl, 2012-05-11. [dostęp 2013-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-15)].

[4] Wyborcza.pl [online], lodz.wyborcza.pl [dostęp 2020-02-10] .

[5] Andrzej Sapkowski, Stanisław Bereś: Historia i fantastyka. Warszawa: SuperNowa, 2005, s. 53, 203–204. ISBN 83-7054-178-X.

[6] Andrzej Sapkowski honorowym obywatelem Łodzi. sapkowski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]., Oficjalna strona internetowa, 9 lipca 2008.

[CITEREFFlamma202093-7] Flamma 2020 ↓, s. 93.

[ppibl-8] Andrzej Sapkowski. Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. [dostęp 2018-02-13]. (pol.).

[CITEREFFlamma202016-9] Flamma 2020 ↓, s. 16.

[CITEREFFlamma202018-10] Flamma 2020 ↓, s. 18.

[11] THE WITCHER SAGA COMING TO NETFLIX [online], Netflix Media Center [dostęp 2017-06-17] (ang.).

[12] Oscar Gonzalez: Netflix’s The Witcher: New trailer confirmed its December release date. cnet.com, 2019-10-31. [dostęp 2019-11-05].

[13] Maciej: Wiedźmin sezon 2 – Kiedy premiera na Netflix. movienews.pl, 2021-06-14. [dostęp 2021-08-14].

[14] Wiedźmin – sezon 3: Oficjalny teaser Netflix. [dostęp 2023-04-25].

[15] WIEDŹMIN – PIERWSZY MUSICAL NA PODSTAWIE POWIEŚCI ANDRZEJA SAPKOWSKIEGO [online], muzyczny.org [dostęp 2018-10-03] .

[16] Turzański Adrian, Sapkowski kontra lemingi, kawerna.pl, https://web.archive.org/web/20170105165311/http://www.kawerna.pl/biblioteka/felietony/item/14365-sapkowski-kontra-lemingi.html, 2016-09-20. [dostęp 2017-10-04].

[17] Sapkowski Andrzej, Nie mam kłopotu z grą „Wiedźmin”..., rozm. M. Zwierzchowski, polityka.pl, http://web.archive.org/web/20160926163013/http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1676902,1,sapkowski-nie-mam-klopotu-z-gra-wiedzmin-ale-prawdziwy-wiedzmin-jest-tylko-jeden-i-pochodzi-z-ksiazek.read 2016-09-25, [dostęp 2017-10-04].

[18] Wiedźmin dostanie skwer po Lechu Kaczyńskim z okazji 70. urodzin Andrzeja Sapkowskiego. Antyradio. [dostęp 2018-06-22].

[19] Niecodzienne wyróżnienie dla Białego Wilka. Geralt z Rivii zostanie patronem skweru w Łodzi. Spidersweb.pl. [dostęp 2018-06-22].

[20] Skwer Wiedźmina. uml.lodz.pl. [dostęp 2021-02-13].

[21] Andrzej Sapkowski wzywa CD Projekt do zapłaty 60 mln zł. wyborcza.pl. [dostęp 2018-12-31].

[22] CD PROJEKT SA, Raport bieżący 17/2019, Zawarcie porozumienia [online], Infostrefa, 20 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-20] (pol.).

[23] Nie żyje syn Andrzeja Sapkowskiego. To dzięki niemu powstał Wiedźmin [online], natemat.pl [dostęp 2019-06-29] (pol.).

[24] Nie wierzę w czary [online], Andrzej Sapkowski Zone by John MacKanacky, 11 marca 2017 [dostęp 2020-07-27] (pol.).

[25] MaciejM. Zaremba MaciejM., „To pisarz, więc nikt”. Sapkowski sugeruje, że twórcy serialowego „Wiedźmina” nie słuchali jego rad [online], Wprost, 24 listopada 2023 [dostęp 2024-10-31] (pol.).

[CITEREFFlamma202046-26] Flamma 2020 ↓, s. 46.

[CITEREFFlamma202048-27] Flamma 2020 ↓, s. 48.

[28] Śląkfa – Śląski Klub Fantastyki [online], www.skf.org.pl [dostęp 2024-11-13] .

[29] Nagroda Nike 2003. nike.org.pl. [dostęp 2015-08-06].

[bipNMŁ-30] Nagrody Miasta Łodzi. Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miasta Łodzi (bip.uml.lodz.pl). [dostęp 2022-09-05].

[31] Informacja na stronie ksiazki.polter.pl.

[32] Znamy laureatów Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego | Narodowe Centrum Kultury [online], | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2023-09-13] (pol.).

[CITEREFFlamma202041-33] Flamma 2020 ↓, s. 41.

[CITEREFFlamma202056-34] Flamma 2020 ↓, s. 56.

[35] Portal rynku wydawniczego wydawca.pl.

[CITEREFFlamma202046,57-36] Flamma 2020 ↓, s. 46,57.

[CITEREFFlamma202057-37] Flamma 2020 ↓, s. 57.

[38] World Fantasy Awards 2016. sfadb.com, 2017-07-27. [dostęp 2017-08-18]. (ang.).

[CITEREFFlamma202058-39] Flamma 2020 ↓, s. 58.

[40] Uwaga: W wydaniu superNOWEJ z 2010 r. (w ślad za wydaniem Librosu z 2002 r.) do Sagi zostały dołączone zbiory opowiadań Ostatnie życzenie i Miecz przeznaczenia jako jej początkowe części.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]