W zawodach krajowych zadebiutował w 2007[1]. Wielokrotnie brał udział w zawodach międzynarodowych dzieci i młodzieży. Kilkukrotnie stawał na podium konkursów Turnieju Czterech Skoczni dzieci, plasując się również na podium klasyfikacji generalnej tych zmagań. Dwa razy (2011 i 2012) startował w nieoficjalnych letnich mistrzostwach świata dzieci w Garmisch-Partenkirchen, w 2012 zajmując 5. lokatę w kategorii dla zawodników urodzonych w 2000. Trzykrotnie (2012–2014) brał udział w konkursach FIS Youth Cup w Hinterzarten, plasując się w trzeciej dziesiątce[3].
We wrześniu 2013 w Szczyrku zadebiutował w Pucharze Karpat, zajmując 22. lokatę[3]. W lutym 2014 w Râșnovie po raz pierwszy wystąpił w FIS Cupie, w swoim pierwszym starcie, w wieku niespełna 14 lata, zdobywając punkty za zajęcie 27. miejsca[4]. We wrześniu 2016 w tej samej miejscowości zajął 4. pozycję w konkursie Pucharu Karpat[3]. W sierpniu 2018, w ramach letniej edycji cyklu, zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się w szóstej dziesiątce wszystkich trzech konkursów Pucharu Beskidów[4].
W marcu 2020 w Oberwiesenthal wystartował na mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 50., a w rywalizacji drużyn mieszanych zajął z rumuńskim zespołem 13. lokatę. 3 października 2020, w słabo obsadzonym konkursie FIS Cupu w Râșnovie (w zawodach wzięło udział niespełna 30 skoczków), po raz pierwszy stanął na podium zawodów tej rangi, zajmując 3. pozycję[4].
W styczniu 2021 w Zakopanem podczas serii próbnej przed konkursem FIS Cupu skokiem na odległość 133 metrów ustanowił nowy rekord Rumunii w długości skoku narciarskiego mężczyzn, poprawiając o 5 metrów rezultat Eduarda Toroka osiągnięty w 2013[5]. Na przełomie lutego i marca 2021 wziął udział w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie odpadł w kwalifikacjach na skoczni normalnej, na skoczni dużej w głównej części zmagań był 45., a w konkursie drużynowym zajął z Rumunami 12. lokatę. Pod koniec marca 2021 w Czajkowskim po raz pierwszy punktował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 19. i 21. pozycji[4].
W lipcu 2021 w Wiśle zadebiutował w Letnim Grand Prix – w pierwszym konkursie nie przebrnął kwalifikacji, a w drugim zajął 45. lokatę. We wrześniu 2021 w Czajkowskim zdobył pierwsze w karierze punkty tego cyklu, plasując się na 23. pozycji. 20 listopada 2021 zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 49. miejsce w zawodach w Niżnym Tagile. Mimo że w sezonie 2021/2022 regularnie przystępował do rywalizacji w tym cyklu był to jedyny przypadek, gdy przebrnął kwalifikacje (w konkursie głównym wystąpił jeszcze w Lahti, gdzie odwołano kwalifikacje, a Feldorean był 67.), odpadając w tej części zmagań 16 razy. W lutym 2022 po raz pierwszy w karierze wystartował na zimowych igrzyskach olimpijskich – indywidualnie zajął 50. miejsce na skoczni normalnej, a na obiekcie dużym nie przebrnął kwalifikacji[3][4].
W oficjalnych zawodach międzynarodowych po raz ostatni wystąpił 20 stycznia 2024, zajmując 12. miejsce w konkursie drużynowym Pucharu Świata w Zakopanem[4]. Po sezonie 2023/2024 zakończył karierę sportową[6].
Feldorean wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Rumunii – indywidualnie triumfował na skoczni normalnej w 2016, zdobywał srebrne medale na skoczni średniej w 2016[7], na skoczni normalnej w 2018[8] i 2020[2] oraz na skoczniach średniej i normalnej w 2021[9], a także zajmował 3. lokaty na skoczni średniej i normalnej latem 2020[10]. Stawał też na podium w rywalizacji drużynowej[8][9][10].