Przejdź do zawartości

Świadkowie Jehowy w Czarnogórze: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne redakcyjne
drobne merytoryczne
Linia 20: Linia 20:


== Historia ==
== Historia ==
=== Dawna Jugosławia ===
=== Królestwo Jugosławii ===
Działalność na terenie dawnej [[Jugosławia|Jugosławii]] zapoczątkowano w latach 20. XX wieku. W następnym dziesięcioleciu szeregi Świadków Jehowy na terenie Jugosławii zasilili [[Świadkowie Jehowy w Niemczech|współwyznawcy z Niemiec]], którzy na skutek zaciekłych prześladowań opuścili swoją ojczyznę{{r|w02-1510}}. W roku 1941 na wyznawców spadły ostre prześladowania, a po II wojnie światowej niektórzy zostali umieszczeni w komunistycznych więzieniach (do roku 1952){{r|w02-1510}}.
Działalność na terenie [[Królestwo Jugosławii|Królestwa Jugosławii]] zapoczątkowano w latach 20. XX wieku. W następnym dziesięcioleciu szeregi Świadków Jehowy na terenie Jugosławii zasilili [[Świadkowie Jehowy w Niemczech|współwyznawcy z Niemiec]], którzy na skutek zaciekłych prześladowań opuścili swoją ojczyznę{{r|w02-1510}}. W roku 1941 na wyznawców spadły ostre prześladowania, a po II wojnie światowej niektórzy zostali umieszczeni w komunistycznych więzieniach (do roku 1952){{r|w02-1510}}.


9 września 1953 roku społeczność Świadków Jehowy w [[Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii|Jugosławii]] została uznana prawnie{{r|w02-1510}}.
9 września 1953 roku społeczność Świadków Jehowy w [[Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii|Jugosławii]] została uznana prawnie{{r|w02-1510}}.

Wersja z 07:16, 22 maj 2018

Świadkowie Jehowy w Czarnogórze
Państwo

 Czarnogóra

Liczebność
(2017)

271

% ludności kraju
(2017)

0,04%

Liczba zborów
(2017)

5

Rozpoczęcie działalności

po roku 1922

Mapa konturowa Czarnogóry
Zbory Świadków Jehowy w Czarnogórze[1]

Świadkowie Jehowy w Czarnogórze – wspólnota religijna Świadków Jehowy w Czarnogórze, licząca w 2017 roku 271 głosicieli, należących do 5 zborów[2][3]. W 2017 roku na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 566 osób[2]. Działalność miejscowych wyznawców koordynuje Biuro Oddziału w Belgradzie w Serbii[4]. Biuro Krajowe mieści się w Podgoricy.

Historia

Królestwo Jugosławii

Działalność na terenie Królestwa Jugosławii zapoczątkowano w latach 20. XX wieku. W następnym dziesięcioleciu szeregi Świadków Jehowy na terenie Jugosławii zasilili współwyznawcy z Niemiec, którzy na skutek zaciekłych prześladowań opuścili swoją ojczyznę[5]. W roku 1941 na wyznawców spadły ostre prześladowania, a po II wojnie światowej niektórzy zostali umieszczeni w komunistycznych więzieniach (do roku 1952)[5].

9 września 1953 roku społeczność Świadków Jehowy w Jugosławii została uznana prawnie[5].

W 1967 roku w kongresie „Dzieło czynienia uczniów” w Klagenfurcie uczestniczyło 889 głosicieli z terenu całej Jugosławii[6]. W 1968 roku kolejny kongres „Dobra nowina dla wszystkich narodów” dla Świadków Jehowy z Jugosławii odbył się w Villach[6], a w 1969 roku „Pokój na ziemi” – w Norymberdze[7].

Teren Czarnogóry

Około roku 1980 zaczęto organizować zebrania w Podgoricy, na terenie dzisiejszej Czarnogóry[8].

Od 16 do 18 sierpnia 1991 roku w Zagrzebiu, odbył się pierwszy w Jugosławii kongres międzynarodowy „Lud miłujący wolność”, na którym obecnych było 14 684 osób – wyznawcy z całego kraju i delegaci z 15 państw[5][9].

Federalna Republika Jugosławii

W okresie istnienia Federalnej Republiki Jugosławii (w latach 1992–2003) na jej terenie liczba głosicieli Świadków Jehowy wzrosła z około 2000 w roku 1992 do około 4000 w latach 1999–2002[a][10].

Teren Czarnogóry

Przed 1992 działała grupa Świadków w Herceg Novi; później powstała tam Sala Królestwa, z której w 2008 roku korzystało około 25 głosicieli[11].

W 1996 roku zbór w Nikšiciu rozpoczął budowę Sali Królestwa. Jednak do jej wstrzymania doprowadził miejscowy pop, który wraz z grupą około 200 ludzi, uzbrojonych w broń palną, wdarł się na plac budowy, po czym ludzie ci zaczęli rozbierać wznoszony budynek. Policja nie podjęła interwencji. W 2000 roku znaleziono inne pomieszczenie na chrześcijańskie zebrania, jednak budynek ten został podpalony, a odbudowany dopiero w roku 2001[12].

Po roku 1997 w Podgoricy otwarto Salę Królestwa dla dwóch zborów oraz zadaszony parking, gdzie odbywają się kongresy dla wyznawców z całego kraju[13].

Serbia i Czarnogóra

Przez cały okres istnienia federacji Serbii i Czarnogóry (w latach 2003–2006) działalność kaznodziejską na jej terenie prowadziło około 3900–4000 głosicieli[10].

Czarnogóra

Po proklamowaniu niepodległości przez Czarnogórę (3 czerwca 2006) Świadkowie Jehowy na terenie tego kraju nadal działają pod nadzorem Biura Oddziału w Belgradzie w Serbii, jednak począwszy od roku służbowego 2007 sprawozdania z ich działalności publikowane są osobno dla każdego z tych krajów.

W maju 2016 roku na terenie Czarnogóry działało 6 zborów w 5 miejscowościach: Podgorica (2 zbory), Nikšić, Bjeliša (w pobliżu Bar), Tivat i Herceg Novi. Zebrania zborowe odbywają się w języku czarnogórskim[1].

Sytuacja prawna

W Czarnogórze nie ma religii państwowej. Wspólnoty religijne są – zgodnie z konstytucją – oddzielone od państwa, wolne i równouprawnione w wykonywaniu działalności religijnej[14].

Świadkowie Jehowy działają w Czarnogórze jako jedna z wielu zarejestrowanych wspólnot religijnych[14].

Statystyki

Liczba głosicieli (w tym pionierów)

Dane na podstawie oficjalnych raportów o działalności[10]:

  • najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym[b] (liczby nad słupkami na wykresie)
  • przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu, od 2017 r. tylko pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych)

Uwagi

  1. ↑ Wyniki z działalności w Federalnej Republice Jugosławii podawane były pod skróconą nazwą kraju: Jugosławia.
  2. ↑ Rok służbowy liczony jest od września poprzedniego roku kalendarzowego do sierpnia danego roku kalendarzowego.

Przypisy

  1. ↑ a b Na podstawie raportu wyszukiwarki zborów z dnia 2016-05-26.
  2. ↑ a b Watchtower: Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2017. jw.org. [dostęp 2018-01-10].
  3. ↑ Czarnogóra – Ilu tam jest Świadków Jehowy. jw.org. [dostęp 2017-12-31].
  4. ↑ Watchtower: Biuro Krajowe w Serbii. jw.org. [dostęp 2013-12-16].
  5. ↑ a b c d Powody do radości na Bałkanach. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 19–21, 15 października 2002. ISSN 1234-1150. 
  6. ↑ a b Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1989. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1989, s. 144. (ang.).
  7. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009, s. 184.
  8. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009, s. 186.
  9. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009, ss. 190, 241, 242.
  10. ↑ a b c
    Dane statystyczne za:
    • 1963 — Raport ze służby świadków Jehowy na całym świecie za rok 1963. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXV nr 6, s. 10–13, 1964. 
    • 1964 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVI nr 8, s. 10–13, 1965. 
    • 1965 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVII nr 14, s. 8–11, 1966. 
    • 1966 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVIII nr 5, s. 10–13, 1967. 
    • 1967 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXIX nr 6, s. 10–12, 1968. 
    • 1968 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XC nr 4, s. 10–12, 1969. 
    • 1969 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCI nr 4, s. 14–19, 1970. 
    • 1970 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCII nr 4, s. 20–25, 1971. 
    • 1971 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIII nr 5, s. 18–23, 1972. 
    • 1972 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIV nr 6, s. 22–27, 1973. 
    • 1973 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCV nr 8, s. 12–17, 1974. 
    • 1974 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVI nr 8, s. 14–19, 1975. 
    • 1975 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVII nr 8, s. 14–19, 1976. 
    • 1976 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVIII nr 8, s. 10–15, 1977. 
    • 1977 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIX nr 8, s. 14–19, 1978. 
    • 1978 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. C nr 8, s. 8–13, 1979. 
    • 1979 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CI nr 7, s. 16–21, 1980. 
    • 1980 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CII nr 7, s. 18–23, 1981. 
    • 1981 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIII nr 7, s. 12–17, 1982. 
    • 1982 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIV nr 7, s. 12–17, 1983. 
    • 1983 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CV nr 8, s. 16–21, 1984. 
    • 1984 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVI nr 8, s. 20–25, 1985. 
    • 1985 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVII nr 5, s. 20–25, 1986. 
    • 1986 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVIII nr 3, s. 6–11, 1987. 
    • 1987 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIX nr 3, s. 12–17, 1988. 
    • 1988 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1988. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 4–7, 15 lutego 1989. 
    • 1989 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1989. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 20–23, 1 stycznia 1990. 
    • 1990 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1990. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 18–21, 1 stycznia 1991. 
    • 1991 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1991. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 10–13, 1 stycznia 1992. 
    • 1992 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1992. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 12–15, 1 stycznia 1993. 
    • 1993 — Rocznik Świadków Jehowy 1994. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1994, s. 34–41.
    • 1994 — Rocznik Świadków Jehowy 1995. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1995, s. 34–41.
    • 1995 — Rocznik Świadków Jehowy 1996. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1996, s. 34–41. ISBN 83-904630-5-9.
    • 1996 — Rocznik Świadków Jehowy 1997. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 34–41. ISBN 83-86930-08-X.
    • 1997 — Rocznik Świadków Jehowy 1998. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1998, s. 32–39. ISBN 83-86930-18-7.
    • 1998 — Rocznik Świadków Jehowy 1999. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1999, s. 32–39. ISBN 83-86930-29-2.
    • 1999 — Rocznik Świadków Jehowy 2000. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 32–39. ISBN 83-86930-36-5.
    • 2000 — Rocznik Świadków Jehowy 2001. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 32–39. ISBN 83-86930-44-6.
    • 2001 — Rocznik Świadków Jehowy 2002. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2002, s. 32–39. ISBN 83-86930-54-3.
    • 2002 — Rocznik Świadków Jehowy 2003. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2003, s. 32–39. ISBN 83-86930-60-8.
    • 2003 — Rocznik Świadków Jehowy 2004. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2004, s. 32–39. ISBN 83-86930-72-5.
    • 2004 — Rocznik Świadków Jehowy 2005. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2005, s. 32–39. ISBN 83-86930-76-4.
    • 2005 — Rocznik Świadków Jehowy 2006. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2006, s. 32–39. ISBN 83-86930-83-7.
    • 2006 — Rocznik Świadków Jehowy 2007. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2007, s. 32–39. ISBN 83-86930-89-6.
    • 2007 — Rocznik Świadków Jehowy 2008. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2008, s. 32–39. ISBN 83-86930-93-4.
    • 2008 — Rocznik Świadków Jehowy 2009. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2009, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-00-5.
    • 2009 — Rocznik Świadków Jehowy 2010. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2010, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-06-7.
    • 2010 — Rocznik Świadków Jehowy 2011. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2011, s. 40–47. ISBN 978-83-61557-21-0.
    • 2011 — Rocznik Świadków Jehowy 2012. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2012, s. 44–51. ISBN 978-83-61557-26-5.
    • 2012 — Rocznik Świadków Jehowy 2013. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2013, s. 180–187. ISBN 978-83-61557-32-6.
    • 2013 — Rocznik Świadków Jehowy 2014. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 178–187.
    • 2014 — Rocznik Świadków Jehowy 2015. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 178–187.
    • 2015 — Rocznik Świadków Jehowy 2016. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
    • 2016 — Rocznik Świadków Jehowy 2017. Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
    • 2017 — Ilu Świadków Jehowy jest na całym świecie. jw.org. [dostęp 2018-01-11]. – podstrony dla poszczególnych krajów
  11. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009, s. 242.
  12. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009, ss. 243, 246.
  13. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009, ss. 242, 243.
  14. ↑ a b United States Department of State, Bureau of Democracy, Human Rights and Labor: International Religious Freedom Report for 2011: Montenegro. www.state.gov, 13 września 2011. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Świadkowie Jehowy w Europie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Świadkowie_Jehowy_w_Czarnogórze&oldid=53513381”