Wikipedia

Sándor Kocsis

piłkarz węgierski

Sándor Kocsis (ur. 21 września 1929 w Budapeszcie, zm. 22 lipca 1979 w Barcelonie) – węgierski trener i piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 1948–1956 reprezentant Węgier.

Sándor Kocsis
Ilustracja
Sándor Kocsis (1960)
Data i miejsce urodzenia

21 września 1929
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

22 lipca 1979
Barcelona

Wzrost

177 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1943–1944 TC Kobanyai 5 (0)
1945–1950 TC Ferencvárosi 84 (70)
1950–1956 Budapest Honvéd 160 (177)
1957–1958 Young Fellows Zürich 11 (7)
1958–1965 FC Barcelona 75 (42)
1961 → CF Valencia (gość) 2 (2)
W sumie: 337 (298)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1948–1956  Węgry 68 (75)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1970–1971 Hércules Alicante
CF Alicante
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
złoto Helsinki 1952 piłka nożna
Mistrzostwa świata
II miejsce Szwajcaria 1954 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Uważany za jednego z najlepszych zawodników w historii piłki nożnej[1][2]. Wychowanek TC Kobanyai, zawodnik TC Ferencvárosi, Honvédu Budapeszt, szwajcarskiego Young Fellows Zürich, hiszpańskiej FC Barcelony oraz gościnnie hiszpańskiej CF Valencii.

Z reprezentacją Węgier zdobył mistrzostwo olimpijskie 1952, wicemistrzostwo świata 1954 oraz Puchar Europy Środkowej 1948–1953, a także był członkiem tzw. Złotej jedenastki. W 1954 został królem strzelców mistrzostw świata z 11 golami.

Jako trener prowadził Hércules Alicante oraz CF Alicante.

Kariera piłkarska

edytuj

Sándor Kocsis karierę piłkarską rozpoczął w 1943 roku w TC Kobanyai, w którym występował do 1944 roku. Następnie w latach 1945–1950 reprezentował barwy TC Ferencvárosi, z którym zdobył mistrzostwo Węgier 1949, wicemistrzostwo Węgier 1950 oraz 3. miejsce w Nemzeti Bajnokság I 1947. W 1950 roku został zawodnikiem Honvédu Budapeszt, klubu stanowiącego bezpośrednie zaplecze dla trenera reprezentacji Węgier – Gusztáva Sebesa. Wywalczył z tym klubem czterokrotne mistrzostwo Węgier (1950, 1952, 1954, 1955), dwukrotne wicemistrzostwo Węgier (1951, 1953) oraz dotarł do finału Pucharu Węgier 1955. W klubie występował do 1956 roku, gdyż w wyniku wybuchu powstania węgierskiego w tym samym roku uciekł za granicę, najpierw do Szwajcarii, gdzie w latach 1957–1958 grał w Young Fellows Zürich, potem w 1958 roku do Hiszpanii, gdzie w latach występował w FC Barcelonie, z którą również odnosił sukcesy: dwukrotne mistrzostwo Hiszpanii (1959, 1960), dwukrotne wicemistrzostwo Hiszpanii (1962, 1964), dwukrotnie Puchar Króla Hiszpanii (1959, 1963) oraz Puchar Miast Targowych 1960, a po sezonie 1965/1966 w wieku 36 lat zakończył piłkarską karierę. W 1961 roku gościnnie wystąpił w CF Valencii podczas turnieju Trofeu Taronja, z którym triumfował.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Sándor Kocsis w 1948–1956 w reprezentacji Węgier rozegrał 68 meczów, w których strzelił 75 goli, co jest drugim najlepszym wynikiem w historii drużyny Madziarów. Debiut zaliczył 6 czerwca 1948 roku na stadionie Hungária w Budapeszcie w wygranym 9:0 meczu z reprezentacją Rumunii w ramach turnieju Balkan Cup 1948, w którym Kocsis strzelił swoje dwa pierwsze gole w drużynie narodowej. W 1949 roku reprezentację Węgier przejął selekcjoner Gusztáv Sebes i od tego momentu Kocsis stał się kluczowym zawodnikiem Madziarów tworząc tzw. Złotą jedenastkę. Zdobył z nią mistrzostwo olimpijskie 1952 w Helsinkach, Puchar Europy Środkowej 1948–1953.

Mundial 1954

edytuj

Sándor Kocsis w 1954 roku wyjechał z reprezentacją Węgier na mistrzostwa świata 1954 w Szwajcarii jako stuprocentowy faworyt do triumfu w turnieju. Na tym turnieju Kocsis zdobył 11 goli (3 gole z reprezentacją Korei Południowej, 4 gole z reprezentacją RFN-u w fazie grupowej, 2 gole w ćwierćfinale z reprezentacją Brazylii – potocznie nazywanego Bitwą pod Bernem oraz 2 gole w półfinale z reprezentacją Urugwaju), co dało mu tytuł króla strzelców tego turnieju.

4 lipca 1954 roku na Wankdorfstadion w Bernie Złota jedenastka spotkała się z reprezentacją RFN-u, z którą już grała na tym turnieju. Finał zakończył się sensacyjnym triumfem rywali, którzy pokonali drużynę Gusztáva Sebesa 3:2, co uznano za największą sensację, a mecz potocznie nazywany jest tzw. Cudem w Bernie.

Po Mundialu 1954

edytuj

Porażka ta została uznana za początek końca Złotej jedenastki, gdyż m.in.: bramkarz Gyula Grosics został oskarżony o zdradę i szpiegostwo, w wyniku której został zdyskwalifikowany na półtora roku. 23 października 1956 roku na Węgrzech wybuchło powstanie węgierskie. W wyniku licznych represji w kraju na emigrację udali się: Zoltán Czibor, Kocsis (obaj FC Barcelona) i Ferenc Puskás do Realu Madryt, a trenerem od kilku miesięcy już nie był Gusztáv Sebes. To był całkowity rozpad Złotej jedenastki, a reprezentacja Węgier już nigdy więcej nie nawiązała ponownie do tych wspaniałych czasów.

Ostatni mecz Kocsisa w reprezentacji Węgier miał miejsce 7 października 1956 roku na Parc des Princes w Paryżu, kiedy to drużyna Madziarów wygrała 2:1 w meczu towarzyskim z reprezentacją Francji, Kocsis zdobył w tym meczu swojego ostatniego gola w reprezentacji Węgier.

Kariera trenerska

edytuj

Sándor Kocsis po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Trenował Hércules Alicante (1970–1971) oraz CF Alicante.

Statystyki

edytuj

Kluby

edytuj
Klub Sezon Liga Liga Puchar krajowy[3] Europejskie Puchary Łącznie
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
  TC Kobanyai 1945/1946 Nemzeti Bajnokság I 5 0
Łącznie 5 0
  TC Ferencvárosi 1946/1947 Nemzeti Bajnokság I 3 2
1947/1948 Nemzeti Bajnokság I 21 5
1948/1949 Nemzeti Bajnokság I 30 33
1949/1950 Nemzeti Bajnokság I 30 30
Łącznie 84 70
  Honvéd Budapeszt 1950 Nemzeti Bajnokság I 15 24
1951 Nemzeti Bajnokság I 26 30
1952 Nemzeti Bajnokság I 26 36
1953 Nemzeti Bajnokság I 25 24
1954 Nemzeti Bajnokság I 26 33
1955 Nemzeti Bajnokság I 21 17
1956 Nemzeti Bajnokság I 21 13
Łącznie 160 177
Young Fellows Juventus 1957/1958 Nationalliga A 11 7
Łącznie 11 7
  FC Barcelona 1958/1959 Primera División 4 4 6 11 0 0 10 15
1959/1960 Primera División 9 3 0 0 4 5 13 8
1960/1961 Primera División 10 4 1 1 9 6 20 11
1961/1962 Primera División 20 17 2 0 6 3 28 20
1962/1963 Primera División 9 2 7 3 3 4 19 9
1963/1964 Primera División 19 12 6 4 4 3 29 19
1964/1965 Primera División 4 0 0 0 3 0 7 0
Łącznie 75 42 22 19 29 21 126 82
Łącznie w karierze 335 296

[4]

Reprezentacyjne

edytuj
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
  Węgry
1948 1 2
1949 6 5
1950 6 5
1951 3 6
1952 12 16
1953 5 1
1954 14 23
1955 12 10
1956 9 7
Łącznie 68 75

[5]

Gole w reprezentacji

edytuj

[6]

Sukcesy

edytuj

Zawodnicze

edytuj

TC Ferencvárosi

Honvéd Budapeszt

FC Barcelona

CF Valencia

Reprezentacyjne

Indywidualne

edytuj

Wypadek i śmierć

edytuj

Sándor Kocsis w 1966 roku został ciężko ranny w wypadku samochodowym, w wyniku którego amputowano mu obie nogi. 22 lipca 1979 roku dowiedział się, że ma nowotwór, a chwilę po tej informacji, popełnił samobójstwo, wyskakując z okna szpitala w Barcelonie, w którym się znajdował. Miał 49 lat. Pierwotnie został pochowany na cmentarzu na Montjuic. 21 września 2012 r. został pochowany w bazylice w Budapeszcie[7].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Sándor Kocsis [online], Best 100 Footballers in the World, 16 września 2020 [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  2. ↑ Devika Khattar, Check out Hungarian Football star Sándor Kocsis’s best moments [online], Daily News Hungary, 21 lutego 2020 [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  3. ↑ Uwzględniono Puchar Węgier, Puchar Szwajcarii, Puchar Króla.
  4. ↑ Sandor Kocsis - Level-k.com (ang.)
  5. ↑ Sándor Kocsis - Football National Teams (ang.)
  6. ↑ Sándor Kocsis - RSSSF.com (ang.)
  7. ↑ Był lepszy od Lionela Messiego i Cristiano Ronaldo. Tragiczna śmierć owiana tajemnicą [online], przelglądsportowyonet.pl [dostęp 2024-07-21] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sándor_Kocsis&oldid=75045080”