Roger Sławski
Roger Sławski (ur. 24 marca 1871 w Poznaniu, zm. 13 października 1963 tamże) – polski architekt, naczelny architekt Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu.
Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1871 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 października 1963 |
Miejsce spoczynku |
cmentarz Zasłużonych Wielkopolan |
Zawód, zajęcie | |
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość | |
Edukacja |
Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu |
Rodzice |
Stanisław |
Małżeństwo |
1. Zofią Arendt |
Dzieci |
Grzegorz |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Stanisława, sędziego w sądzie ziemiańskim, i Konstancji z Ziołeckich. W 1891 ukończył Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, a następnie studiował architekturę w Królewskiej Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu, którą ukończył w 1895 otrzymując wraz z dyplomem srebrny medal. Do 1897 odbywał praktyki budowlane w Marburgu i Karlsruhe wygrywając liczne konkursy. W latach 1900–1904 pracował w ministerstwie robót publicznych w Berlinie, po czym powrócił do Poznania i otworzył własne biuro projektowe.
W 1920 został naczelnikiem Wydziału Budowlanego w Ministerstwie byłej Dzielnicy Pruskiej, zaś po likwidacji ministerstwa przejął identyczne stanowisko w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu. W 1927 oficjalnie przeszedł na emeryturę, ale nadal pozostawał czynny zawodowo. W 1929 jako naczelny architekt PeWuKi zorganizował i kierował specjalną pracownią architektoniczną, która miała na celu opracowanie pełnego planu urbanistycznego i architektonicznego terenów wystawowych. W latach 1940–1944 pracował w Poznaniu w biurze E. Lenca.
W 1945 powrócił do zawodu. W 1948 otrzymał nagrodę artystyczną miasta Poznania, w 1951 został na krótko projektantem Międzynarodowych Targów Poznańskich, a w latach 1951–1953 kierował biurem projektowym Pracowni Konserwacji Zabytków w Poznaniu.
Dwukrotnie żonaty: z Zofią Arendt i Walerią Ratajczak, miał dwoje dzieci: Grzegorza i Helenę. Był stryjem Anieli Sławskiej, historyka sztuki i kustosza[1].
Zmarł w Poznaniu, pochowany na cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan (kwatera 2-34)[2].
Realizacje
edytuj- skrzydło Bazaru Poznańskiego od placu Wolności (1898)
- kościół św. Stanisława Biskupa w Ostrowie Wielkopolskim (w oparciu o projekt Sylwestra Pajzderskiego)
- Kościół św. Wawrzyńca w Kamieńcu
- rozbudowa Kościoła św. Wawrzyńca w Nakle nad Notecią
- rozbudowa Kościoła św. Marcina i Stanisława Biskupa w Rakoniewicach
- kościoły w Zbąszyniu i Strzelcach Wielkich
- Kościół św. Marcina w Kępnie[3]
- Kościół św. Antoniego Padewskiego w Poznaniu (Starołęka)
- skrzydło północne gmachu PTPN w Poznaniu i kamienica frontowa przed PTPN
- kamienica Towarzystwa Ubezpieczeniowego Union
- Bank Ziemi Kaliskiej i Kaliskiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu w Kaliszu[4]
- Bank Ludowy w Środzie Wielkopolskiej
- Domy Ludowe w Janowcu Wielkopolskim i Skoraszewicach
- osiedle robotnicze w Skoraszewicach
- pałace i dwory:
- Stary Sielec
- Dłoń
- Skoraszewice (1908)
- Stanisławów
- Bonikowo
- Krerowo
- Gorazdowo
- Goraj Węgierski
- Chudobczyce
- Piotrowo (1907)
- Bnin
- Czarny Las (przebudowa)
- Strońsk
- Oporów (rozbudowa)
- Góra
- Cichowo (1908)
- Jankowice
- Swadzim
- Dakowy
- Wolsztyn (1911)
- domy studenckie przy al. Niepodległości i na Sołaczu w Poznaniu
- osiedle domów urzędniczych przy ul. Kościuszki w Poznaniu
- kaplica w zespole klasztornym Karmelitanek Bosych w Poznaniu na Łazarzu
- liczne obiekty PeWuKi, m.in. fontanna w Parku Wilsona, Hala Przemysłu Ciężkiego, Pawilon Polonji Zagranicą
- odbudowa ratusza po zniszczeniach II wojny światowej
- koncepcje odbudowy odwachu i wagi na Starym Rynku w Poznaniu
- niezrealizowany, pierwotny projekt kościoła Zmartwychwstania Pańskiego w Poznaniu.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (28 września 1929)[5][6]
Nagrody
edytuj- nagroda artystyczna miasta Poznania (1948)[7]
- Nagroda Państwowa II stopnia (zespołowa) za wybitne osiągnięcia w odbudowie i wydobyciu artystycznych i historycznych wartości renesansowego Ratusza w Poznaniu (1955)[8]
Upamiętnienie
edytujOd 24 marca 2012 jest patronem Zespołu Szkół Budowlanych w Poznaniu przy ul. Grunwaldzkiej 152.
Na poznańskim Piątkowie zlokalizowana jest ponadto ulica nazwana jego imieniem[9].
Przypisy
edytuj- ↑ Anna Dobrzycka , Co Pozostało - Aniela Sławska. Matura 1936/37 klasa A [online], copozostalo.pl [dostęp 2024-07-15] .
- ↑ Plan Poznania - Cmentarze - Roger Sławski [online], poznan.pl [dostęp 2020-11-05] .
- ↑ Kościół Rzymskokatolicki pw. Św. Marcina. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Gabriela Klause: Roger Sławski : 1871–1963 : architekt. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 1999, s. 168–169. ISBN 83-87847-18-6.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 233, poz. 534 „za zasługi przy organizacji Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu”.
- ↑ Odznaczenia dla organizatorów P. W. K.. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 226 z 2 października 1929.
- ↑ Uroczyste nadanie imienia Rogera Sławskiego | Wielkopolski Urząd Wojewódzki w Poznaniu [online], www.poznan.uw.gov.pl [dostęp 2024-07-15] .
- ↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 7, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-15].
- ↑ Obwieszczenie Miejskiego Zespołu ds. Wyborów Osiedlowych z dnia 16 stycznia 2015
Bibliografia
edytuj- Gabriela Klause, Sławski Roger, [w:] Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, z. 1, Poznań, Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków, 2000, ISBN 83-900862-7-1.
- Gabriela Klause , Roger Sławski 1871–1963 Architekt, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 1999, ISBN 83-87847-18-6, OCLC 830264399 .
- Biogram w serii Wybitni Wielkopolanie.