Petrosaviales Takhtajan – monotypowy rząd roślin w obrębie okrytonasiennych z jedną rodziną – Petrosaviaceae Hutch. Fam. Fl. Pl. 2: 36. 1934, nom. cons. Jest to stara grupa jednoliściennych (istniejąca od ok. 123 milionów lub według innych obliczeń ok. 100 mln lat[3]). Jej pozycja systematyczna pozostaje jednak wciąż niejasna. Rośliny te występują w południowo-wschodniej Azji. Należą tu tylko dwa rodzaje (Petrosavia i Japonolirion) z czterema gatunkami[2][3]. Charakterystyczny dla tych roślin jest pierścieniowy układ wiązek przewodzących w łodydze oraz owocmieszek[4].

Petrosaviales
Ilustracja
Japonolirion osense
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

Petrosaviales

Nazwa systematyczna
Petrosaviales Takht.
Divers. Classif. Fl. Pl.: 577. 1 Mai 1997
Synonimy
  • Miyoshiales Nakai
  • Petrosavianae Doweld.
Kwiatostan Japonolirion osense

Morfologia

edytuj
Pokrój
Rośliny bezzieleniowe (Petrosavia) i zielone byliny (Japonolirion) o cienkim, pokrytym łuskowatymi liśćmi kłączu[3].
Liście
Skrętoległe, pojedyncze[5], właściwe łuskowate (Petrosavia) lub równowąskie (Japonolirion)[3].
Kwiaty
Promieniste, drobne, zebrane zwykle w dość licznokwiatowe grono lub baldachogrono wyrastające na szczycie pędu (Petrosavia) lub z kąta liścia (Japonolirion)[5]. Przysadki i podwiatki obecne (Petrosavia) lub ich brak (Japonolirion). Okwiat z 6 listków, trwały. Listki okółka wewnętrznego większe od tych zewnętrznych. Pręciki w liczbie 6 przyrośnięte są do listków okwiatu, wyrastają w dwóch okółkach po 3, mają jajowate główki. Zalążnia jest górna (Petrosavia) lub wpół dolna (Japonolirion) i tworzona jest z trzech owocolistków, tylko w dole zrośniętych (Petrosavia) lub wolnych (Japonolirion). Trzy szyjki słupków są krótkie. Zalążnię otaczają miodniki[3][5].
Owoce
Torebki (Japonolirion) lub trzy mieszki, pękające wzdłuż doosiowego szwu (Petrosavia), otoczone trwałym okwiatem[5]. Nasiona eliptyczne, u Petrosavia oskrzydlone[3].

Systematyka

edytuj

W świetle badań molekularnych rośliny tu zaliczane posiadają na tyle odrębne pochodzenie od innych jednoliściennych, że wyłączane są w odrębny rząd (systemy APG)[2]. W systemie Cronquista (1981) umieszczone były w rzędzie Triuridales w podklasie Alismatidae[3]. W systemie Takhtajana (2009) rząd Petrosaviales obejmował rodziny: Petrosaviaceae, Japonoliriaceae, kosatkowate Tofieldiaceae i łomkowate Nartheciaceae[6]. Rodzaje tu należące włączano także w przeszłości do rodziny melantkowatych Melanthiaceae i łomkowatych Nartheciaceae[3]. Pozycja rodziny Petrosaviaceae pozostaje niejasna. Niektóre analizy wskazują na ich bliskie pokrewieństwo ze storczykowatymi Orchidaceae (sytuowane są względem nich w pozycji siostrzanej)[7], według innych analiz tę samą pozycję zajmować mają względem grupy komelinowych commelinid[8].

Pozycja systematyczna według APW (aktualizowany system APG IV z 2016)

Zgodnie z danymi APW (aktualizowana systematyka na bazie systemu APG IV) pozycja Petrosaviales w obrębie kladu jednoliściennych jest następująca[9]:


tatarakowce Acorales




żabieńcowce Alismatales




Petrosaviales





pochrzynowce Dioscoreales



pandanowce Pandanales





liliowce Liliales




szparagowce Asparagales




arekowce Arecales




wiechlinowce Poales




komelinowce Commelinales



imbirowce Zingiberales











Podział systematyczny[2]

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  2. a b c d Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. a b c d e f g h Maarten J. M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond: Kew Publishing, The University of Chicago Press, 2017, s. 131-132. ISBN 978-1-84246-634-6.
  4. Cole T.CH. i inni, Filogeneza roślin okrytozalążkowych – Systematyka Roślin Kwiatowych, Polskie tłumaczenie/Polish version of (2018) Angiosperm Phylogeny Poster – Flowering Plant Systematics [online], 2018.
  5. a b c d Jan Thomas Johansson: Alismatales R. Br. ex Bercht. et J. Presl. [w:] The Phylogeny of Angiosperms [on-line]. [dostęp 2020-10-16].
  6. Armen Takhtajan: Flowering Plants. Springer Netherlands, 2009, s. 596-599. ISBN 978-1-4020-9609-9.
  7. Li, HT., Yi, TS., Gao, LM. i in.. Origin of angiosperms and the puzzle of the Jurassic gap. „Nat. Plants”. 5, s. 461–470, 2019. DOI: 10.1038/s41477-019-0421-0. 
  8. Gitzendanner, M. A., Soltis, P. S., Wong, G. K.-S., Ruhfel, B. R., & Soltis, D. E.. Plastid phylogenomic analysis of green plants: A billion years of evolutionary history. „American J. Bot.”. 105, s. 291-301, 2018. 
  9. Peter F. Stevens, Petrosaviales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-01-20] (ang.).