Wikipedia

Hugo Lloris

francuski piłkarz

Hugo Lloris (wym. [yɡo lɔʁis]; ur. 26 grudnia 1986 w Nicei) – francuski piłkarz, występujący na pozycji bramkarz występujący w Los Angeles FC. W latach 2008–2022 reprezentant Francji. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2018, srebrny medalista Mistrzostw Świata 2022.

Hugo Lloris
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1986
Nicea

Wzrost

188 cm[1]

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Los Angeles FC

Numer w klubie

1

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2005 OGC Nice B 20 (0)
2005–2008 OGC Nice 72 (0)
2008–2012 Olympique Lyon 146 (0)
2012–2023 Tottenham Hotspur 357 (0)
2024– Los Angeles FC 11 (0)
W sumie: 606 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2004  Francja U-17 5 (0)
2004–2005  Francja U-18 20 (0)
2005–2006  Francja U-20 4 (0)
2006–2008  Francja U-21 5 (0)
2008  Francja B 2 (0)
2008–2022  Francja 145 (0)
W sumie: 181 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 5 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Rosja 2018 piłka nożna
II miejsce Katar 2022 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
II miejsce Francja 2016 piłka nożna
Liga Narodów UEFA
złoto Włochy 2020/2021
Mistrzostwa Europy U-19
złoto Irlandia Północna 2005
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Młodość i życie prywatne

edytuj

Matka Llorisa była prawniczką, a ojciec, o katalońskim pochodzeniu, bankierem[2][3][4]. Ma młodszego brata Gautiera, który również jest piłkarzem[5]. W 2008 zmarła jego matka[6]. Jako młodzieniec uprawiał tenis, wraz z klubowym kolegą Yoannem Gourcuffem, aż do 13 roku życia[3]. 10 sierpnia 2010 roku znalazł się na okładce gry sportowej FIFA 11 we francuskiej wersji, wraz z Karimem Benzemą[7]. 23 września tego samego roku ogłosił narodziny swojej córki[8]. Od 7 lipca 2012 żonaty z Marine, właścicielką butiku i projektantką mody. W 2014, tuż przed mundialem w Brazylii, urodziła się druga córka piłkarza, Giuliana.

Kariera klubowa

edytuj

Początki

edytuj

Karierę rozpoczynał w 2005 w OGC Nice. W lidze zadebiutował 18 marca 2006 w spotkaniu z AS Nancy. W tym samym roku dotarł także do finału Pucharu Ligi Francuskiej. Miejsce w podstawowej jedenastce swojego zespołu wywalczył w sezonie 2006/2007, kiedy to wygrał rywalizację z doświadczonym Lionelem Letizim i wystąpił w 37 ligowych spotkaniach. Nicea zajęła wówczas dopiero szesnaste miejsce w Ligue 1 mając cztery punkty przewagi nad strefą spadkową. We wrześniu 2007 doznał kontuzji kolana i musiał pauzować przez miesiąc[9].

Olympique Lyon

edytuj

W marcu 2008 francuskie media podały informację, że pozyskaniem francuskiego bramkarza zainteresowany jest Olympique Lyon[10][11], z którego po zakończeniu sezonu odszedł Grégory Coupet. Pod koniec maja Lloris podpisał kontrakt z tym klubem. Zadebiutował 1 sierpnia w meczu z Toulouse FC, w którym Lloris zachował czyste konto, a Olympique Lyon wygrał 3:0. Od początku sezonu 2008/2009 stał się podstawowym bramkarzem Lyonu. W sezonie 2008/2009 zagrał w 35 ligowych meczach, a w 2009/2010 – 36. W sezonie 2011/2012 został wybrany najlepszym bramkarzem francuskiej ekstraklasy.

Tottenham Hotspur

edytuj

31 sierpnia 2012 podpisał kontrakt z Tottenhamem Hotspur[12]. Sezon 2012/2013 ukończył z 25 występami, w których zachować 9 czystych kont. W lipcu 2014 podpisał nowy 5-letni kontrakt. W sierpniu 2015 menedżer Mauricio Pochettino mianował Llorisa kapitanem drużyny[13]. Podczas spotkania ligowego z Brighton w sezonie 2017/18 bramkarz wystąpił po raz 250 dla drużyny Spurs[14].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Lloris ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Francji. W 2005 razem z drużyną do lat dziewiętnastu wywalczył mistrzostwo Europy pokonując w finale Anglików. 5 lutego 2008 w spotkaniu z Demokratyczną Republiką Konga Lloris zadebiutował w kadrze B. Do seniorskiej reprezentacji po raz pierwszy został powołany 24 marca na towarzyskie mecze z Anglią i Mali. W kadrze zastąpił wówczas kontuzjowanego Sébastiena Freya[15]. Debiut w zespole narodowym Lloris zaliczył jednak dopiero 19 listopada w zremisowanym 0:0 towarzyskim pojedynku z Urugwajem. W lutym 2012 selekcjoner Laurent Blanc mianował go kapitanem reprezentacji Francji[16]. Był podstawowym zawodnikiem na Mistrzostwach Europy 2016, gdzie Trójkolorowi dotarli do finału, przegrywając 0:1 z Portugalią po dogrywce. 21 czerwca 2018 wystąpił po raz setny w narodowych barwach w spotkaniu grupowym Mistrzostw Świata 2018 przeciwko Peru[17]. 15 lipca zdobył Mistrzostwo Świata, gdzie w finale Francja pokonała 4:2 Chorwację[18].

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki Rozgrywki Europy Mecze Bramki
2005/2006 OGC Nice Francja   Ligue 1 5 0 - - -
2006/2007 37 0 - - -
2007/2008 30 0 - - -
2008/2009 Olympique Lyon 35 0 Liga Mistrzów UEFA 8 0
2009/2010 36 0 14 0
2010/2011 37 0 8 0
2011/2012 36 0 10 0
2012/2013 2 0 Liga Europy UEFA 0 0
2012/2013 Tottenham Hotspur Anglia   Premier League 27 0 5 0
2013/2014 37 0 6 0
2014/2015 35 0 8 0
2015/2016 37 0 9 0
2016/2017 34 0 Liga Mistrzów UEFA
Liga Europy UEFA 		6
2 		0
0
2017/2018 36 0 Liga Mistrzów UEFA 7 0
2018/2019 33 0 Liga Mistrzów UEFA 11 0
2019/2020 12 0 Liga Mistrzów UEFA 4 0

Stan na: 17 kwietnia 2020

Sukcesy

edytuj

Olympique Lyon

edytuj

Francja U-19

edytuj

Francja

edytuj

Wyróżnienia

edytuj

Rekordy

edytuj

Odznaczenia

edytuj

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Pobity rekord Liliana Thurama – 142 mecze.
  2. ↑ Pobity rekord Manuela Neuera – 19 meczów.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Hugo Lloris. premierleague.com. [dostęp 2017-08-10]. (ang.).
  2. ↑ Hugo Lloris. Les Échos, 2012-06-22. [dostęp 2015-04-02].
  3. ↑ a b Champions League 2009–10, Group E. ESPN, 2009-09-11. [dostęp 2010-05-03].
  4. ↑ Hugo Lloris: un dernier rempart. Philippe Bilger, 2 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-03].
  5. ↑ Gautier Lloris sur les traces de son frère. Le Parisien, 2011-03-08. [dostęp 2012-10-31].
  6. ↑ Lloris the key for Lyon's hopes. ESPN, 2010-04-20. [dostęp 2010-05-03].
  7. ↑ EA-Sport signe Hugo LLoris pour FiFa 11. Info Utiles, 10 sierpnia 2010. [dostęp 2010-08-10].
  8. ↑ Carnet rose. Olympique Lyonnais, 2010-09-23. [dostęp 2010-09-23].
  9. ↑ Lloris wróci najwcześniej w październiku. [dostęp 2008-05-06]. (pol.).
  10. ↑ Hugo Lloris za Coupet?. [dostęp 2008-05-06]. (pol.).
  11. ↑ Kto za Coupeta?. [dostęp 2008-05-06]. (pol.).
  12. ↑ Spurs land Lloris. Sky Sports, 2012-08-31. [dostęp 2012-08-31]. (ang.).
  13. ↑ Hugo Lloris appointed Tottenham Hotspur captain. Irish Times.
  14. ↑ Hugo and our 250 club. Tottenham Hotspur, 2018-04-19. [dostęp 2018-04-20].
  15. ↑ Trezeguet, Reveillere i Lloris w kadrze Francji. [dostęp 2008-05-06]. (pol.).
  16. ↑ Lloris kapitanem reprezentacji Francji. [dostęp 2016-06-01]. (pol.).
  17. ↑ C'est magnifique! Lloris earns 100th France cap. Goal.com, 21 czerwca 2018. [dostęp 2018-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 czerwca 2018)].
  18. ↑ France seal second World Cup triumph with 4-2 win over brave Croatia. The Guardian. [dostęp 2018-07-16]. (ang.).
  19. ↑ Trophée du mois d'avril 2008: Hugo Lloris. National Union of Professional Footballers, 16 kwietnia 2010. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 października 2009)]. (fr.).
  20. ↑ Lloris l'assurance tous risques..... National Union of Professional Footballers, 2010-04-16. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-27)]. (fr.).
  21. ↑ Francuz wyrównał niesamowity rekord Neuera. Ta liczba robi wrażenie. przegladsportowy.onet.pl, 2022-12-14. [dostęp 2022-12-15]. (pol.).
  22. ↑ Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination data. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fr.).
  23. ↑ Antoine Griezmann et les Bleus décorés de la Légion d’honneur. lejsl.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
  24. ↑ Twitter. Informacja na oficjalnym koncie "Equipe de France". twitter.com, 2019-06-04. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hugo_Lloris&oldid=74230081”