Wikipedia

Gdańsk Osowa

stacja kolejowa w Gdańsku
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 28 lip 2024. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.
Ten artykuł dotyczy stacji kolejowej. Zobacz też: Osowa – dzielnica Gdańska.

Gdańsk Osowa – stacja kolejowa w Gdańsku, w dzielnicy Osowa, przy ul. Barniewickiej 60a, na liniach kolejowych: nr 201, 235 i 248.

Gdańsk Osowa
Ilustracja
Dworzec Gdańsk Osowa
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Gdańsk

Lokalizacja

Osowa

Data otwarcia

1930[1]

Poprzednie nazwy

Osowa (1930-1939)[1]
Espenkrug (1939-1945)[1]
Osowa (1945-1981)[1]

Dane techniczne
Liczba peronów

2

Liczba krawędzi
peronowych

4

Kasy

N

Linie kolejowe
Położenie na mapie Trójmiasta
Mapa konturowa Trójmiasta, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gdańsk Osowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Gdańsk Osowa”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Gdańsk Osowa”
Ziemia54°25′15″N 18°27′07″E/54,420833 18,451944
Multimedia w Wikimedia Commons

Ruch pasażerski

edytuj
Rok Wymiana pasażerska na dobę
2017[2] 1 000-1 500
2022[3] 700-999


Położenie

edytuj

Stacja znajduje się w dzielnicy Osowa, przy ul. Barniewickiej 60a. Jest położona na zachód od Obwodnicy Trójmiasta[4] na wysokości ok. 150 m n.p.m.[5][6][7]. Przed stacją znajduje się plac, na którym mieści się pętla autobusowa wykorzystywana przez linie autobusowe nr 179, 210 oraz nocną N1. Do stacji docierają ponadto autobusy linii 169 oraz 269. Pętla autobusowa została zmodernizowana i oddana do użytku w 2022. Na terenie pętli znalazło się miejsce na 3 odseparowane perony autobusowe (2 kierunkowe, 1 końcowy), a także na 4 miejsca postojowe dla autobusów. Wiata przystankowa w kierunku Oliwy została wyposażona w tablicę systemu informacji pasażerskiej.

Historia

edytuj

Geneza

edytuj

Linia kolejowa nr 201, na której znajduje się stacja Gdańsk Osowa, jest północnym fragmentem międzywojennej Magistrali Węglowej. Linia ta łączyła Śląsk z Portem w Gdyni omijając terytorium Wolnego Miasta Gdańsk[8].

Jedynym wykorzystanym odcinkiem istniejącej wcześniej linii kolejowej był krótki odcinek linii kolejowej Kościerzyna – Kartuzy, a dokładniej 13,5 km odcinek pomiędzy Gołubiem Kaszubskim a Somoninem[9]. Dodatkowo tuż po I wojnie światowej powstały odcinki omijające Wolne Miasto Gdańsk łączące Kokoszki z Gdynią. Jednakże wielki pośpiech, w którym powstały te linie spowodował, że nadawały się one jedynie do ruchu lokalnego i wojskowego[10]. W 1921 powstała pierwsza stacja Osowa, znajdująca się na terenie wsi Wysoka (od 1973 część gdańskiej dzielnicy Osowa)[11].

W 1920 polski rząd ustalił ogólny zarys głównych tras transportowych w Polsce. Za priorytet uznano połączenie zagłębi górniczych z Warszawą, Gdańskiem, Hrubieszowem i Koninem. Projekt ten będący tylko ogólnym zarysem stał się bazą dla projektów szczegółowych, które powstały w latach 1926–1928[12].

Ze względu na wrogą postawę władz Gdańska wobec Polski i trudności związanych z eksploatacją portu w Gdańsku, 23 września 1922 Sejm uchwalił decyzję o budowie portu w Gdyni, a dokładniej na terenach pomiędzy wsiami Oksywie i Gdynia. Problemem w eksploatacji portu był jednak brak dojazdu koleją bez konieczności przejazdu przez terytorium WMG[10]. Dodatkowym impulsem do budowy magistrali ułatwiającej eksport drogą morską była wojna celna między Polską a Niemcami[13].

Wiosną 1929 rozpoczęto budowę zabudowań dworcowych według projektu inż. Tatarczucha[14].

1930–1945

edytuj

Obecna stacja Gdańsk Osowa wraz z magistralą węglową łączącą Śląsk z portem w Gdyni została otwarta 9 listopada 1930 pod nazwą Osowa. Przełączenie torów na nowy przedbieg nastąpiło w nocy z 8 na 9 listopada. Tego samego dnia uruchomiono biegnący z Owczarni nowy odcinek linii kolejowej z Kokoszek, przez co nowa Osowa od razu stała się lokalnym węzłem kolejowym. Na stację przeniesiono personel z poprzedniej stacji Osowa[15].

We wrześniu 1939 po agresji Niemiec na Polskę nazwa stacji została zmieniona na Espenkrug. Stacja pozostawała czynna przez cały okres wojny i okupacji. Według niemieckich planów, w pobliżu linii 201 miały powstać nowoczesne osiedla, natomiast sama stacja byłaby węzłem kolej podmiejskiej[16].

1945–1989

edytuj
 
Skład okolicznościowy, w zestawieniu i malowaniu typowym dla lat powojennych, 2007

Już po przejęciu władzy na Pomorzu przez polską administrację rozpoczęły się prace związane z odbudową zniszczonej infrastruktury. Stacja Osowa została uruchomiona już we wrześniu 1945[17]. Cała linia została przydzielona do DOKP w Gdańsku, która została podzielona na strefy odpowiedzialne za odbudowę na swoim terenie. Linią nr 201 zajmowały się jednostki Bydgoszcz, Gdynia i Kościerzyna. Problemem okazała się jednak umowa koncesyjna, która dawała Francusko-Polskiemu Towarzystwu Kolejowemu koncesję do 1975. Ostatecznie umowę udało się wypowiedzieć dopiero 10 maja 1947[18]. W 1947 Osowa ponownie stała się węzłem, gdyż przywrócono ruch pomiędzy Kokoszkami a Gdynią[19]. 1 lipca 1949 odwołano militaryzację kolei przez co przywrócono, w miarę możliwości, normalną pracę kolei. W tym samym czasie przywrócono przejezdność linii nr 201[20]. 15 lutego 1948 niedaleko posterunku Krykulec (obecnie na terenie miasta Gdynia) zdarzył się wypadek. Pociąg towarowy prowadzony lokomotywą Ty246, prowadzony przez niedoświadczonego, niezaznajomionego ze szlakiem maszynistę, na skutek wyczerpania powietrza w hamulcach wjechał na tył innego pociągu niszcząc 16 wagonów. W 1949 pomiędzy Osową a Gdynią zostały wybudowane tory łapankowe według projektu inż. Köpcke[21]

W latach 60. szybki rozwój przemysłu spowodował zwiększenie przewozów na linii 201 pomiędzy Gdynią Główną i Kościerzyną. W rozkładzie z 1964/65 pomiędzy tymi miastami kursowało 6 par pociągów osobowych[22]. Natomiast według rozkładu jazdy z 1966–1967 przez Osowę jeździło 13 par pociągów Gdynia – Kościerzyna[23]. 1 stycznia 1973 wieś Osowa znalazła się w granicach Gdańska, w związku z czym nazwa stacji została zmieniona na Gdańsk Osowa. Tego samego dnia zamknięto ruch pasażerski na linii do Kokoszek, w związku z czym Gdańsk Osowa przestał być stacją węzłową, stając się tym samym mijanką. W tym samym roku rozebrano fragment tej linii znajdujący się na odcinku Kokoszki – Klukowo, ponieważ przecinał on pas startowy planowanego lotniska[24].

po 1989

edytuj
 
Przebudowa stacji, 2015

W 1992 pojawiły się pierwsze spalinowe zespoły trakcyjne na linii 201. Były to dwuwagonowe pojazdy serii SA101 (001, 002, 003), które okazały się zbyt małe jak na trasę, po której niewiele wcześniej kursowały pociągi zestawione z wagonów piętrowych. Dodatkowo szynobusy były dość awaryjne („choroby wieku dziecięcego”), w związku z czym pojazdy te wkrótce trafiły na mniej frekwencyjne połączenia do Czerska i Chojnic[25]. W 1994 wprowadzono nowe SZT na linii Gdynia – Kościerzyna. Były to pojazdy z serii SA102, ale i one nie były długo stosowane na tej trasie, najpierw obsługiwały połączenia mniej uczęszczane przez podróżnych, wkrótce jednego przeniesiono do obsługi linii Chojnice – Tczew, drugi coraz częściej jeździł na trasie Gdynia – Hel[25].

24 września 1998 na trasie Gdańsk Osowa - Gdynia Główna odbyły się jazdy pokazowe niemieckiego spalinowego zespołu trakcyjnego VT644 TALENT[26].

W 2001 podczas powodzi w Gdańsku przez Gdańsk Osowę jeździły pociągi Intercity, gdyż przez kilkanaście dni linia przez Gdańsk Główny była nieprzejezdna. Był to tylko objazd, a nie planowa komunikacja[27]. 1 stycznia 2010 została zamknięta kasa biletowa.

Stacja została zmodernizowana w latach 2014–2015, a w 2021 kosztem 3,7 mln zł jej otoczenie ma zostać przekształcone przez firmę Kruszywo w węzeł integracyjny[28]

Linie kolejowe

edytuj

Gdańsk Osowa jest węzłem kolejowym. Zbiegają się tu trzy normalnotorowe niezelektryfikowane linie kolejowe: 201 Nowa Wieś Wielka – Gdynia Port Centralny, na której odbywa się ruch pasażerski (pociągi relacji Gdynia Główna – Kościerzyna) i towarowy, jednotorowa linia kolejowa nr 235 Kokoszki – Gdańsk Osowa, na której odbywa się wyłącznie ruch towarowy oraz linia kolejowa nr 248 Gdańsk Wrzeszcz – Gdańsk Osowa. Linia 201 w kierunku Gdyni Głównej jest dwutorowa, w kierunku Kościerzyny jest jednotorowa, natomiast linia do Wrzeszcza jest na całej długości dwutorowa.

Infrastruktura

edytuj
 
Wnętrze poczekalni, 2011

Budynek dworca

edytuj

Dworzec Gdańsk Osowa powstał w latach 30. XX wieku. Jest zbudowany w typowym dla tej linii stylu Bydgoszcz – Gdynia, charakterystycznym dla północnej części magistrali węglowej (podobne znajdują się np. w Gdyni Wielkim Kacku, Wieżycy czy Skorzewie). Zabudowania stacyjne zostały wykonane przez Francusko-Polskie Towarzystwo Kolejowe. Dworzec ma konstrukcję trójbryłową, w której największa z brył jest mieszkalna. Znajdują się tutaj mieszkania załogi stacji. Wejście do nich znajduje się w rogu budynku od strony placu przeddworcowego. Oprócz mieszkań na parterze znajduje się fragment poczekalni. Pomieszczenia mieszkalne nie mają z poczekalnią żadnego połączenia. W bryle środkowej znajduje się hala poczekalni, która częściowo wchodzi na "bryłę mieszkalną". Z hali jest wydzielone miejsce na kasę bagażową. W trzeciej bryle znajdują się dwa pomieszczenia: pokój naczelnika stacji oraz pomieszczenie, w którym znajdują się kasa biletowa, telegraf oraz nastawnia Os[29]. Nastawnia ta oraz kasa biletowa były dawniej obsługiwane przez jedną osobę. Kasę biletową zamknięto w 2010.

W 2016 miasto Gdańsk wyraziło zainteresowanie nieodpłatnym przejęciem budynku dworca na cele kulturalne (biblioteka)[30].

Perony

edytuj
 
Archiwalny widok peronów, 2011

Przed modernizacją stacja posiadała dwa niezadaszone perony. Perony były pokryte płytami chodnikowymi. Peron pierwszy nie był używany – służył do 1973 do obsługi pociągów pasażerskich na linii 235. Peron drugi był przeznaczony do obsługi pociągów kursujących po linii 201, czyli pociągów relacji Gdynia Główna – Kościerzyna[31]. Po modernizacji stacja posiada 2 częściowo zadaszone perony. Peron pierwszy służy do obsługi pociągów Gdańsk Wrzeszcz–Gdynia Główna/Kościerzyna/Kartuzy–Gdynia Główna, natomiast peron drugi jest używany do obsługi pociągów Gdynia–Kościerzyna/Kartuzy/Gdańsk Wrzeszcz.

Pozostałe budynki

edytuj

Na stacji Gdańsk Osowa znajduje się magazyn, do którego doprowadzona jest bocznica. Obok placu stacyjnego mieści się również nieczynna ziemianka. Przy głowicy stacji, od strony Gdyni znajduje się nieczynna nastawnia, zaadaptowana do celów mieszkalnych[31].

Ruch pociągów

edytuj

Pociągi regionalne

edytuj
 
SA131 relacji Kościerzyna – Gdynia Główna, 2009

Przez stację Gdańsk Osowa kursują pociągi Polregio, w relacjach Gdynia Główna – Kościerzyna – Gdynia Główna oraz Gdańsk Wrzeszcz – Gdynia Główna.

Pociągi dalekobieżne

edytuj

Przez stację nie kursują pociągi dalekobieżne. Ostatni z nich – sezonowy pociąg pospieszny Gdynia-Wrocław Główny – przejechał tędy 30 sierpnia 1990[32]. Przyczyną wycofania połączeń dalekobieżnych z tej linii była możliwość skrócenia czasów przejazdu między Gdynią a Bydgoszczą w przypadku skierowania ich linią zelektryfikowaną przez Gdańsk Główny.

Rozkład 2008/2009 ważny do 12 grudnia 2009 przewidywał co prawda kursowanie tędy wakacyjnego pociągu pospiesznego relacji Łeba/Hel – Katowice[33][34], jednakże ostatecznie połączenie to było realizowane przez Gdańsk Główny, co skróciło czas przejazdu między Gdynią a Bydgoszczą o 26 minut (w kierunku przeciwnym o 13 minut).

Do końca sezonu letniego 2012 przez Gdańsk Osowę przejeżdżały ponadto pociągi przyspieszone Arriva RP w relacji Bydgoszcz – Hel.

 
Lokomotywa Lotosu manewrująca na stacji, 2010

Pociągi towarowe

edytuj

Linia nr 201 zbudowana została głównie dla dalekobieżnego ruchu towarowego. Jednakże jej znaczenie po elektryfikacji połączenia przez Tczew w tym ruchu jest znikome. Linia ta obsługuje głównie ruch lokalny, związany z potrzebami przemysłu w powiatach kościerskim i bytowskim. Rola tej linii wzrasta podczas zakłóceń w ruchu na odcinku Tczew – Gdańsk lub Bydgoszcz – Tczew, bowiem stanowi alternatywę lub wzmocnienie tych połączeń[35]. Północny odcinek linii 201 pomiędzy Gdańskiem Osową a Gdynią Główną używany jest również do dostaw do portu lotniczego (głównie paliwa lotniczego). Pociągi te obsługiwane są przez Lotos Kolej[36].

Dodatkowo przez magistralę jeżdżą pociągi innych prywatnych przewoźników.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d Indeks stacji, przystanków osobowych, posterunków kolejowych z nazwami aktualnymi i wcześniejszymi. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2011. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2011. ISBN 978-83-931006-4-4. (pol.).
  2. ↑ Największe i najmniejsze stacje w Polsce. [w:] utk.gov.pl [on-line]. [dostęp 2019-12-18].
  3. ↑ Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska - Dane o stacjach 2022. [dostęp 2023-09-17].
  4. ↑ Gdańsk,Braniewicka. [dostęp 2013-07-10]. (pol.).
  5. ↑ WIG – Mapa Szczegółowa Polski 1:25 000, CHWASZCZYNO Warszawa 1936. igrek.amzp.pl. [dostęp 2023-05-17]. P31-S27-A_CHWASZCZYNO_1936_2.jpg.
  6. ↑ Mapa 1938. mapywig.org. [dostęp 2023-05-16]. (pol.).
  7. ↑ Trójmiasto na historycznej mapie. mapa.trojmiasto.pl. [dostęp 2023-05-14].
  8. ↑ Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 7. ISBN 978-83-926946-0-1.
  9. ↑ Bernard Sobczyk. Kościerzyna – Kartuzy. „Świat Kolei”. 1/2002, s. 16-17. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  10. ↑ a b Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 10. ISBN 978-83-926946-0-1.
  11. ↑ Henryk Jursz: Koleją z Wrzeszcza na Kaszuby. Gdańsk: Oskar, 2013, s. 74. ISBN 978-83-63709-31-0.
  12. ↑ Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 8. ISBN 978-83-926946-0-1.
  13. ↑ Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 11. ISBN 978-83-926946-0-1.
  14. ↑ Grzegorz Fey. Gdynia Wielki Kack. „Świat Kolei”. 1/2001, s. 22-26. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  15. ↑ Henryk Jursz: Koleją z Wrzeszcza na Kaszuby. Gdańsk: Oskar, 2013, s. 75. ISBN 978-83-63709-31-0.
  16. ↑ Henryk Jursz: Koleją z Wrzeszcza na Kaszuby. Gdańsk: Oskar, 2013, s. 85. ISBN 978-83-63709-31-0.
  17. ↑ Henryk Jursz: Koleją z Wrzeszcza na Kaszuby. Gdańsk: Oskar, 2013, s. 100. ISBN 978-83-63709-31-0.
  18. ↑ Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 196. ISBN 978-83-926946-0-1.
  19. ↑ Henryk Jursz: Koleją z Wrzeszcza na Kaszuby. Gdańsk: Oskar, 2013, s. 101. ISBN 978-83-63709-31-0.
  20. ↑ Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 195. ISBN 978-83-926946-0-1.
  21. ↑ Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 200. ISBN 978-83-926946-0-1.
  22. ↑ Rozkład jazdy pociągów PKP 1964/1965. Warszawa: Polskie Koleje Państwowe, 1964.
  23. ↑ Rozkład jazdy pociągów PKP 1966/1967. Warszawa: Polskie Koleje Państwowe, 1966.
  24. ↑ Linia Kokoszki – Gdańsk Osowa w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
  25. ↑ a b Ryszard Stankiewicz. Nowoczesność na linii Gdynia – Kościerzyna. „Koleje małe i duże”. 2/2006. ISSN 1641-117X. 
  26. ↑ J. Pawłowski. TALENT w Polsce. „Świat Kolei”. 6/1998, s. 3. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  27. ↑ Andrzej Massel. Magistrala Węglowa – odcinek północny – Bydgoszcz – Gdynia. „Świat Kolei”. 2/2002. ISSN 1234-5962. 
  28. ↑ Tłum chętnych do budowy węzła integracyjnego w Gdańsku-Osowej
  29. ↑ Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 127. ISBN 978-83-926946-0-1.
  30. ↑ Emilia Stawikowska Zamiast stacji kolejowej - mediateka. Gdańsk przejmie budynek Gdańsk Osowa
  31. ↑ a b Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Gdańsk Osowa. kolej.one.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  32. ↑ Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 298. ISBN 978-83-926946-0-1.
  33. ↑ Sieciowy Rozkład Jazdy Pociągów 2008/2009. Warszawa: PKP Przewozy Regionalne, 2008, s. 526.
  34. ↑ Sieciowy Rozkład Jazdy Pociągów 2009/2010. Warszawa: PKP Przewozy Regionalne, 2009, s. 526.
  35. ↑ Adam Mehring: Transport kolejowy w powiecie kościerskim. Gdańsk: 2011, s. 34.
  36. ↑ Henryk Jursz: Koleją z Wrzeszcza na Kaszuby. Gdańsk: Oskar, 2013, s. 144. ISBN 978-83-63709-31-0.
Gdańsk Osowa
Linia 201 Nowa Wieś Wielka – Gdynia Port Centralny
   
Rębiechowo
odległość: 4,209 km
  
odległość: 6,408 km
Linia 235 Gdańsk Kokoszki – Gdańsk Osowa
   
Klukowo
odległość: 6,306 km
  
Linia 248 Gdańsk Wrzeszcz – Gdańsk Osowa
   
Gdańsk Rębiechowo 		 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gdańsk_Osowa&oldid=74422811”