
Ρε μήπως οι δημογέροντες της Νέας Δημοκρατίας
έκαναν λάθος επιλογή;
Μήπως ο Μιχάλης έχει πιο πολύ Καραμανλέικο DNA από τον κουρασμένο;
Όλα τα νέα της Ανατολικής Φθιώτιδας πολιτικά και άλλα από το κεφαλοχώρι της. Βήμα επικοινωνίας σε όλους εσάς. Γράψτε μας την άποψή σας, την καταγγελία σας, την διαφωνία σας, και αποστείλατε στο vassilis.axelis@gmail.com "Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες".(Βολταίρος) Το ιστολόγιο απευθύνεται σε νοήμονες πολίτες.
Είπε μάλιστα χαρακτηριστικά ότι η θάλασσα βάφτηκε κόκκινη από το αίμα των αιχμαλώτων.
Οι Ελληνοκύπριοι μετέβησαν σε εκείνο το σημείο προκειμένου να μεταφερθούν με πλοία σε φυλακές της Τουρκίας.
Όταν έφθασαν εκεί είχε καταπλεύσει ένα πλοίο με Τούρκους στρατιώτες, οι οποίοι μόλις αποβιβάστηκαν και πληροφορήθηκαν ότι στα λεωφορεία βρίσκονταν Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι, τους επιτέθηκαν με ξιφολόγχες και τους σκότωσαν όλους με τρόπο άγριο.
Δήλωσε επίσης ότι και ο ίδιος φοβήθηκε για τη ζωή του γιατί η μανία των Τούρκων στρατιωτών ήταν τόση που υπήρχε κίνδυνος να σφάξουν και τους Τουρκοκύπριους που συνόδευαν τους Ελληνοκύπριους αιχμάλωτους.
Ο αυτόπτης μάρτυρας, που δεν θέλησε να αποκαλυφθεί το όνομά του, δήλωσε ότι οι 320 Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι ίσως να τάφηκαν σε κάποιο χώρο κοντά στο ξενοδοχείο Maremonte της Κερύνειας, το οποίο είχε λειτουργήσει λίγους μόνο μήνες πριν από την εισβολή.
Στη μαρτυρία του ο Τουρκοκύπριος ανέφερε ότι η σφαγή έγινε στα τέλη Αυγούστου του 1974, δηλαδή λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο αριθμό εν ψυχρώ δολοφονηθέντων Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων, που έχει καταγραφεί από μαρτυρία.
1. Ακούμε ότι ο κ. Καραμανλής εξετάζει το ενδεχόμενο να απευθύνει πρόσκληση προς τον Γ. Παπανδρέου για «συναινετική» αντιμετώπιση της κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα, με αποφυγή των πρόωρων εκλογών.
2. Είναι πραγματικά μοναδικός ο τρόπος με τον οποίο επανέρχεται στην επικαιρότητα η συζήτηση περί συναίνεσης, κάθε φορά που ο σημερινός πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται το αξεπέραστο των αδιεξόδων που ο ίδιος δημιούργησε και ψάχνει συνενόχους για να μοιραστεί την ευθύνη. Διότι οι πραγματικές διαθέσεις του κάθε άλλο παρά συναινετικές είναι...
- Να θυμίσουμε ότι στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου έφτασε στο σημείο να κατηγορεί τον Γ. Παπανδρέου ότι διασύρει την Ελλάδα στο εξωτερικό επειδή ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έδινε συνεντεύξεις σε ξένα μέσα ενημέρωσης για τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και είχαν αμαυρώσει την εικόνα της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο; «Ε, όχι, κύριε Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ, τη δυσφημείτε έτσι την πατρίδα. Και το κάνετε για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η συμπεριφορά σας είναι επικίνδυνη» (Κ. Καραμανλής, 21/12/2008)
- Να θυμίσουμε πώς ωρυόταν στο βήμα της Βουλής επειδή ο Γ. Παπανδρέου είχε υποστηρίξει - και σωστά όπως αποδείχθηκε - ότι τα 28 δις στις τράπεζες δεν θα έφταναν ποτέ στην πραγματική οικονομία; «Και ρωτώ: Δεν υπάρχει όριο ανευθυνότητας; Δεν υπάρχει όριο στο λαϊκισμό; Είναι δυνατόν να επιδιώκετε το φανατισμό, να επιδιώκετε κοινωνικό διχασμό, διαστρεβλώνοντας τα πάντα;»
(Κ. Καραμανλής, Βουλή, 21/12/2008).
- Να θυμίσουμε ότι ένα μόλις μήνα μετά, αφού διαπίστωσε τα τραγικά αδιέξοδα της οικονομικής του πολιτικής και ότι «ξεφούσκωσε» ταχύτατα ο ανασχηματισμός του Ιανουαρίου, ο κ. Καραμανλής φόρεσε το μειλίχιο ύφος του και ανακάλυψε τη «συναίνεση»; «Καμία οικονομική πολιτική, ειδικά στους δύσκολους σημερινούς καιρούς, δεν μπορεί να πετύχει από μόνη της. Απαιτείται ένα πολιτικό-κοινωνικό περιβάλλον που να ευνοεί τη συναίνεση, τουλάχιστον στα βασικά. Ένα περιβάλλον όπου οι κοινωνικές ομάδες -στις όποιες διεκδικήσεις τους- συνυπολογίζουν το κοινωνικό σύνολο. Όπου αποφεύγονται οι μετωπικές πολιτικές συγκρούσεις. Όπου δεν ισχύει το «όχι σε όλα». Όπου δεν επιδιώκεται η δημιουργία κλίματος κοινωνικής αναταραχής». (Κ. Καραμανλής, διάγγελμα, 5/2/2009).
- Και να θυμίσουμε τέλος πώς ξαναφόρεσε το πραγματικό του προσωπείο ο κ. Καραμανλής και ξανάρχισε τις ανοίκειες επιθέσεις του στον Γ. Παπανδρέου, όταν το ΠΑΣΟΚ απέρριψε την υποκριτική του επίκληση για συναίνεση με τη λογική ότι ο πρωθυπουργός ψάχνει συνενόχους; «Θλίβομαι πραγματικά όταν κάποιος, οποιοδήποτε, Έλληνας ή ξένος, παραποιεί την εικόνα της πατρίδας μας και μάλιστα εσκεμμένως. Πολύ περισσότερο όταν είναι αρχηγός ελληνικού πολιτικού κόμματος... Αυτή είναι μια ανεύθυνη τακτική, επιζήμια για την Ελλάδα, επιζήμια για τα συμφέροντα της χώρας. Δυστυχώς, κύριε Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ, η αντιδραστικότητα, η επιθετικότητά σας, δεν εξαιρεί ούτε την εξωτερική πολιτική της χώρας. Δεν εξαιρεί ούτε την ίδια τη χώρα». (Κ. Καραμανλής, Βουλή, 12/3/2009)
3. Τα πράγματα είναι απλά για να μην κουράζεται άλλο ο κ. Καραμανλής:
- Πρώτον, για μας είναι ξεκάθαρο: για να βγει η χώρα από το τέλμα απαιτείται τώρα νέα κυβέρνηση με νωπή, καθαρή, λαϊκή εντολή. Η σημερινή κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και το μοντέλο εξουσίας που εκπροσωπούν είναι βασικό μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα. Καμία λύση δεν μπορεί να προέλθει από τα ίδια πρόσωπα και τον ίδιο πρωθυπουργό, όσο κι αν ανακατευτεί η τράπουλα. Αυτή είναι και η μοναδική επιλογή του κ. Καραμανλή. Να δώσει το δικαίωμα στους πολίτες να υπογράψουν το υστερόγραφο της θλιβερής διακυβέρνησης του.
- Δεύτερον, συνένοχοι στις δικές του πολιτικές που καταδικάζει η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας δεν θα γίνουμε ποτέ.
- Τρίτον, επιζητούμε αυτοδυναμία και πιστεύουμε ότι θα την έχουμε.
- Τέταρτον, η χώρα χρειάζεται ευρύτερες συναινέσεις γύρω από μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Αλλά συναινέσεις σε προοδευτική κατεύθυνση. Αυτό θα επιδιώξει η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
- Πέμπτον, το μόνο που έχει να σκεφτεί ο κ. Καραμανλής είναι η πρότασή μας, όπως την έχει διατυπώσει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το Φεβρουάριο: άμεση διενέργεια εκλογών με ταυτόχρονη δέσμευση από τώρα για συναινετική εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το Μάρτιο του 2010.
Δεν υπάρχει, νομίζω, πολιτικός σχολιαστής που να μην επισημαίνει τους τελευταίους μήνες την αδυναμία του πρωθυπουργού να αντιμετωπίσει την κρίση που μαστίζει τη χώρα, αλλά και την ανικανότητά του να διαχειριστεί την πολιτική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί για τον ίδιο, την κυβέρνησή του και το κόμμα του. Κοινό στοιχείο όλων των σχετικών σχολιασμών είναι η διαπίστωση ότι ενώ όλοι γύρω του αναμένουν (ή και αξιώνουν) να προχωρήσει σε κάποιες πρωτοβουλίες, εκείνος παραμένει αναποφάσιστος και αδρανής, δικαιώνοντας τους λίγους, οι οποίοι ακόμη και την εποχή της παντοδυναμίας του διατείνονταν ότι το μοναδικό προσόν του στην πολιτική είναι το ονοματεπώνυμο που διαθέτει.
Ηταν μια ενδεχομένως υπερβολική για την εποχή εκείνη κριτική, αλλά απολύτως δικαιωμένη σήμερα. Και όποιος ίσως αμφιβάλλει δεν έχει παρά να ανατρέξει στην περίοδο από το 2004 μέχρι και σήμερα και να αναζητήσει έστω και μία σημαντική πολιτική πρωτοβουλία του. Ο,τι κάνει σήμερα έκανε και τότε. Ακύρωνε και δυσφημούσε καθετί που είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ κι επέμενε να επιρρίπτει σε αυτό τις ευθύνες για οτιδήποτε στραβό συνέβαινε.
Ουσιαστικά καμία διαφορά δεν έχει ο σημερινός Καραμανλής από τον Καραμανλή του 2004 ή του 2005. Το μόνο που πραγματικά έχει αλλάξει είναι ότι το παραμύθι δεν πουλάει πια και ότι οι χθεσινοί υμνητές του, πολιτικοί αλλά και δημοσιογράφοι, τον έχουν εγκαταλείψει. Και το αστείο -ή το τραγικό- είναι ότι τον κατηγορούν για τους ίδιους ακριβώς λόγους που άλλοτε τον εκθείαζαν.
Ποιος δεν θυμάται, για παράδειγμα, τις μακροσκελείς αναλύσεις ή τα πομπώδη τηλεοπτικά σχόλια, με τα οποία ο δημοσιογραφικός περίγυρος του Μαξίμου εγκωμίαζε το γεγονός ότι ποτέ και για τίποτα δεν έπαιρνε την παραμικρή απόφαση, διότι «ποτέ ο Καραμανλής δεν αποφασίζει εν θερμώ»; Ή ποιος δεν θυμάται τους βλακώδεις επαίνους για τη «γενναιότητα» που δήθεν επέδειξε δηλώνοντας ότι «αναλαμβάνει την ευθύνη για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου», αν και ήδη είχε κάνει τα πάντα για να το συγκαλύψει;
Ο Καραμανλής δεν άλλαξε. Είναι αυτός που ήταν. Αν κάποιοι «άλλαξαν» είναι αυτοί που μέχρι πρότινος τον έγλειφαν.
Ερρικ. Μπαρτζινόπουλος-ΕΘΝΟΣ
Οι φωτογραφίες είναι από τον Απρίλιο 2009, όμως κυκλοφόρησαν ευρύτατα τις τελευταίες ημέρες, λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών στην ανατολική Αττική και των ποικίλων συνειρμών που δημιούργησαν. Απολαύσαμε την “Ελληνική λεβεντιά” των Σουφλιά-Κούτρα, όπως και το σχόλιο του Zorro με τίτλο «Παραδοσιακός χορός: ο νταβατζίδικος» . Ας συνεχίσουμε λίγο με την ίδια χιουμοριστική διάθεση…
Το τραγούδι στους ήχους του οποίου επιδεικνύει την χορευτική του δεινότητα ο κ. ΥΠΕΧΩΔΕ, έχει τίτλο «ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ» και περιγράφει τη μεγαλύτερη ΛΗΣΤΕΙΑ στη νεότερη ιστορία της χώρας – την εκποίηση μιας κολοσσιαίας ιδιοκτησίας με μεταλλευτικό πλούτο ύψους μεταξύ 11 και 22 εκατ. ευρώ, αντί μηδενικού τιμήματος και με μηδενικά royalties για το Ελληνικό Δημόσιο. Οι μεγάλες ληστείες και οι περιπέτειες των αρματωλών και κλεφτών ήταν πάντα αγαπημένα θέματα για τη λαϊκή μούσα…
Ο χορός βαφτίστηκε «νταβατζίδικος» ή «του νταβατζή» ένα βράδυ στην ιστορική ταβέρνα «του Μπαϊρακτάρη» από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή, προς τιμήν του πρωταγωνιστή της ιστορίας, γνωστού επιχειρηματία και σπόνσορα της Κυβέρνησης το λογότυπο του οποίου φιγουράρει πίσω από τον ξαναμμένο κ. Σουφλιά. Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), που ήδη διερευνά την όζουσα υπόθεση που αφηγείται το τραγούδι, παρεμβαίνει στον τίτλο μας επειδή «βαράει τα όργανα» στον λεβέντικο χορό του κ. Υπουργού. Οι αναγνώστες του ιστολογίου μας είναι ήδη γνώστες της απίστευτης αυτής ιστορίας που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ένα πρωτότυπο σενάριο κινηματογραφικής ταινίας (δείτε εδώ, εδώ κι εδώ).
Στους στίχους και τη μουσική του άσματος και του ομώνυμου δίσκου έχουνε βάλει πολλοί το χεράκι τους. Ξεχωρίζει ο πρώην Υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Πάχτας, το άστρο του οποίου μεσουράνησε στη δεκαετία 1993-2003, ενώ στα ψιλά γράμματα του δίσκου βρίσκουμε κι άλλα γνωστά μας ονόματα από τις Κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Όλοι αυτοί (και πολλοί άλλοι) πήρανε τα κέρδη τους από τα «πνευματικά δικαιώματα» και αποχώρησαν από το σκηνικό.
Η λεία τώρα πια ανήκει αποκλειστικά στους θηρευτές, τους ανθρώπους που εδώ και έξι χρόνια από την αφάνεια των παρασκηνίων κινούν τα νήματα των Κυβερνήσεων και των Υπουργών-μαριονεττών. Η απάτη-μαμούθ κυρώθηκε με νόμο από την προηγούμενη Κυβέρνηση, όμως επισφραγίστηκε με το «Ειδικό Χωροταξικό της Βιομηχανίας» που συνέταξε κατά παραγγελίαν ο κ. Σουφλιάς. Το σκηνικό έχει πλέον στηθεί και ο δρόμος για τη λεηλασία είναι ανοιχτός.
Ο δίσκος «ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ» αποδείχθηκε πραγματικό ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΟ και ξεχώρισαν αμέσως τα τραγούδια «ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ» και «ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ» που ήδη παίζουν εδώ και πολλά χρόνια στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις. Ο «νταβατζίδικος» χορός διαδόθηκε σε όλη την Ελλάδα και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, χορεύεται με συνοδεία ΜΑΤ. Μεγάλο σουξέ! Σύμφωνα δε με τους ειδήμονες, το επόμενο μεγάλο «χιτ» θα είναι το τραγούδι «ΣΚΟΥΡΙΕΣ», που αναμένεται να γίνει όχι μόνο ΧΡΥΣΟ αλλά και ΠΛΑΤΙΝΕΝΙΟ!
Εξαργυρώνοντας την επιτυχία του δίσκου, η δισκογραφική εταιρεία «ΑΚΤΩΡ» των Κούτρα- Μπόμπολα κέρδισε 260 εκατ. ευρώ από την πώληση του 95% των δικαιωμάτων των «ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ» στην εταιρεία “EUROPEAN GOLDFIELDS”, με έδρα το Τορόντο του Καναδά. Διατηρώντας ένα άμεσο ποσοστό 5% και έχοντας αποκτήσει στο μεταξύ και τον έλεγχο του 30% της EUROPEAN GOLDFIELDS, οι πανέξυπνοι επιχειρηματίες Κούτρας-Μπόμπολας έχουν εξασφαλίσει να έχουν τη μερίδα του λέοντος από τα κέρδη των πωλήσεων του δίσκου ακόμα και σήμερα, αφού έχουν πουλήσει τα «ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ»!
Κι έτσι όταν έσκασε η βόμβα της παραπομπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η εταιρεία των Κούτρα-Μπόμπολα είχε έτοιμη την απάντηση: «Εμείς έχουμε πουλήσει το ποσοστό μας, άρα η παραπομπή δεν μας αφορά»!
Ο κ. Δημήτρης Κούτρας- ΑΚΤΩΡ στη φωτογραφία υποβαστάζει τον πρώτο χορευτή-Υπουργό με το μαντήλι με το οποίο σκούπισε τα χέρια του μετά από αυτήν την δήλωση-καθαρμό. Έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος. Με το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο, αυτός κι ο συνέταιρός του έφτασαν να έχουν την μεγαλύτερη κατασκευαστική – μας συγχωρείτε, ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ – εταιρεία στην Ελλάδα, έχουν κάνει Πρωθυπουργούς και Υπουργούς να υποκλίνονται μπροστά τους και δεν είναι μακράν της πραγματικότητας οι φήμες ότι ανεβοκατεβάζουν και Κυβερνήσεις!
Ο Υπουργός-μαριονέττα χορεύει σαν αρκούδι δεμένος στο άρμα του «νταβατζή» που χαμογελάει ικανοποιημένος. Τα ΜΜΕ που ελέγχονται από τους «νταβατζήδες» πλέκουν διαρκώς το εγκώμιο του υπερ-Υπουργού Σουφλιά και οι φήμες στο διαδίκτυο οργιάζουν: «οι νταβατζήδες θέλουν τον Σουφλιά Πρωθυπουργό», «ο Σουφλιάς για Πρόεδρος της Δημοκρατίας»! Και κείνος ξεσκίζεται να εξυπηρετήσει.
Ζαλισμένος από την εύνοια του μεγαλύτερου επιχειρηματικού ομίλου της χώρας, ο Υπουργός «Περιβάλλοντος» δεν βλέπει το ρημαδιό που αφήνει πίσω του. Τα τελευταία δάση της Αττικής έγιναν κάρβουνο μέσα σε λίγες ώρες, όμως ο Εξοχότατος Υπουργός απαξίωσε ν’ασχοληθεί σοβαρά. Κακό πράγμα η πυρκαγιά, αλλά ίσως τελικά να βγει και κάτι καλό από την «εκκαθάριση» αυτής της έκτασης… κανένας αυτοκινητόδρομος, κανένας νέος οικισμός, κανένας ΧΥΤΑ… Έχουμε και υποχρεώσεις!
Η περιοχή των ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ που χαρίσθηκε στους επιχειρηματίες-φίλους του είναι 317.000 στρέμματα με δασοκάλυψη 95%, λίγο μεγαλύτερη από την έκταση που πυρπολήθηκε τις τελευταίες μέρες σε όλη την Ελλάδα. Τα δάση των ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ προορίζονται να γίνουν απέραντο εξορυκτικό τοπίο και να σκεπαστούν με εκατομμύρια τόνους τοξικών αποβλήτων, για να μπορέσει ο κ. Κούτρας να πάρει από τα σπλάχνα τους και το τελευταίο γραμμάριο πολύτιμου μετάλλου.
Και ο «νταβατζίδικος» χορός των Σουφλιά-Κούτρα καλά κρατεί, αφού οι Νεοέλληνες βαράμε παλαμάκια, η Ελληνική Δικαιοσύνη απλώς αρχειοθετεί τα καταγγελόμενα και οι 300 λεβέντες μας ιδροκοπούν για την εξασφάλιση μιας θέσης στην επόμενη Βουλή της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Εμείς πάντα το λέγαμε ότι το νταβατζιλίκι σκοτώνει τη μουσική!
antigoldgreece.wordpress.comΠεράσαμε ένα καλοκαίρι ξεφυλλίζοντας σελίδες επί σελίδων των εφημερίδων για το τι σχεδιάζει ο πρωθυπουργός (Σ. Σ.: οι επαγγελματίες του χώρου είμαστε αναγκασμένοι να τις διαβάζουμε κιόλας). Μελετήσαμε σενάρια για εκλογές τον Σεπτέμβριο κι άλλα σενάρια για εκλογές τον Οκτώβριο. Διαβάσαμε τα θετικά μιας εκλογικής μάχης τον Οκτώβριο και πως υπολογίζει να αλλάξει το κλίμα η κυβέρνηση τον Νοέμβριο.
Ξεκαθαρίσαμε ότι εκλογές δεν γίνονται Δεκέμβριο, διότι τα Χριστούγεννα είναι σαν τα «μπάνια του λαού» και δεν χαλάνε. Ούτε τον Γενάρη πάμε στις κάλπες γιατί θα μας κάτσουν τα μελομακάρονα στον οισοφάγο από τη βιασύνη.
Μελετήσαμε τους εμβριθείς προβληματισμούς των υπουργών για κάλπες τον Φεβρουάριο και πως θα καταφέρουν να ρίξουν το βάρος της ευθύνης των πρόωρων εκλογών στο ΠΑΣΟΚ. Υπήρξαν σενάρια για τον Μάρτιο, αλλά και για τρίπλες της τελευταίας στιγμής που θα κάνει ο κ. Καραμανλής για να διαψεύσει «τας ειδούς του Μαρτίου». Μέχρι και το όνομα του κ. Σημίτη παίχθηκε για την Προεδρία της Δημοκρατίας, έτσι ώστε να υπάρχει ένα ακόμη σενάριο «πολιτικών εξελίξεων».
Ενα ολόκληρο καλοκαίρι στύψαμε την κούτρα μας, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμε τα σιβυλλικά λόγια του κ. Σουφλιά, τα «ήξεις αφήξεις» του Παυλόπουλου, τα διφορούμενα της κ. Μπακογιάννη και «τα γεμάτα νόημα χαμόγελα» του κ. Μεϊμαράκη έξω από το Μαξίμου. Οι ερωτήσεις κάτω από τις διαβόητες νεραντζιές ήταν πολλές: «Σας είπε κάτι ο πρωθυπουργός για τις εκλογές;». «Μήπως ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για ανασχηματισμό;». «Σκέφτεται ο πρωθυπουργός να αναδιαμορφώσει το επικοινωνιακό επιτελείο;». «Είναι ευχαριστημένος ο πρωθυπουργός από τον κ. Αντώναρο;». «Γενικώς πώς πάνε τα κέφια του πρωθυπουργού;». «Εξέφρασε καμιά δυσφορία, για να ’χουμε να λέμε το βράδυ στα δελτία;». «Μια μικρή ενόχληση, έστω;».
Βέβαια κανείς δεν ρώτησε τους σκεπτικούς κατά την έξοδο από το Μαξίμου υπουργούς: «Σας είπε κάτι ο πρωθυπουργός για το αν η κυβέρνηση έχει διαμορφώσει αντιπυρικό σχέδιο, ή θα μπουρλοτιάσουμε και φέτος όπως κάηκε πρόπερσι η Πελοπόννησος;». Προφανώς, αυτό είναι αλλουνού ρεπορτάζ ευαγγέλιο.
Φάγαμε λοιπόν ένα καλοκαίρι παρακολουθώντας τις ομιλούσες κεφαλές των παραθύρων να κάνουν εμβριθείς εκτιμήσεις για τα κέφια του πρωθυπουργού. Ετεμναν κάθε δήλωση και κάθε γκριμάτσα του ιδίου και όλων όσων συναντούσε. Αυτοί, πάλι, ξέροντας τη γλώσσα της εικόνας, κατέβαιναν τα σκαλιά του Μαξίμου άλλοτε χαρούμενοι κάνοντας αστεία μεταξύ τους, και άλλοτε συνοφρυωμένοι για να δείξουν -τρομάρα μας! - την κρισιμότητα των καταστάσεων. Και δώσ’ του αναλύσεις στα παράθυρα: «Είναι χαρακτηριστικό, Νίκο, ότι για πρώτη φορά ο υπουργός δεν στάθηκε να πει ούτε δυο κουβέντες, όπως συνηθίζει, στους δημοσιογράφους. Απ’ αυτό συνάγεται ότι ο πρωθυπουργός μάλλον σκέφτεται να κάνει ανασχηματισμό». «Επίσης, Μαρία, πρέπει να σημειώσουμε ότι ο άλλος υπουργός χαμογελούσε όταν έλεγε ότι η κυβέρνηση θέλει να εξαντλήσει την τετραετία, κάτι που σημαίνει ότι οι εκλογές είναι στο πίσω μέρος του κεφαλιού του πρωθυπουργού». «Δεν είναι τυχαίο, Γιάννη, ότι ο πρωθυπουργός σχεδιάζει στη ΔΕΘ να πάει με πακέτο μέτρων για τους μη έχοντες. Αυτό είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι όπως έγραψαν με πηχυαίους τίτλους δύο εφημερίδες της συμπολίτευσης ότι “Κάτι ετοιμάζει ο Καραμανλής”»...
Μ’ αυτά και μ’ αυτά λοιπόν, περάσαμε την άνοιξη κι όλο το καλοκαίρι. Και μόλις (μετά από πολύ εμβριθή μελέτη και βαθύ προβληματισμό) κάπου καταλήγαμε, έγινε το μπουρλότο της Αττικής. Η πραγματικότητα, με την οποία ουδείς ασχολείτο, άλλαξε κρυφά την ατζέντα και... φτου από την αρχή ο προβληματισμός: «Τώρα; Τι θα κάνει, τώρα, ο πρωθυπουργός; Θα πάει στις εκλογές με πυρκαγιές ή θα πάει με πλημμύρες;».
Ξέρετε ποιο είναι το αστείο; Ο πρωθυπουργός μάλλον δεν σχεδίαζε τίποτε, ούτε την άνοιξη ούτε το καλοκαίρι. Μπορεί μάλιστα να αγωνιούσε και ο ίδιος με την αγωνία όλων εκείνων που αναρωτιούνταν «τι σχεδιάζει ο πρωθυπουργός;»...
Πασ. Μανδραβέλης-Καθημερινή
Στις πιο σκοτεινές στιγμές, συχνά οι άνθρωποι αντιδρούν με χιούμορ. Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι οι πυρκαγιές του περασμένου Σαββατοκύριακου προκάλεσαν την άνθηση ενός είδους της σάτιρας, που ονομάζεται «παραπολιτικό». Παραθέτω για την απόλαυσή σας ένα εξαιρετικό δείγμα, που δημοσιεύθηκε σε ιστοσελίδα ειδικευόμενη στο είδος:
«Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας θέλει να κρατήσει την προσωπική του περιπέτεια με τις καταστροφικές πυρκαγιές. Και όμως οι γείτονές του μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τη στάση που κράτησε. Ο Ευριπίδης μένει στη Δροσιά και απέναντι από το σπίτι του υπάρχει δασική έκταση η οποία κάηκε. Οταν το Σάββατο τον ειδοποίησαν από την Πυροσβεστική ότι θα στείλουν στην περιοχή πυροσβεστικό όχημα για να προστατεύσει το σπίτι του, εκείνος χωρίς δεύτερη κουβέντα τους απάντησε απότομα: “Μην κάνετε τίποτα τέτοιο. Στείλτε τα πυροσβεστικά στα δάση κι αφήστε με εμένα. Θα υποστώ τις συνέπειες όπως και οι γείτονες μου”».
Συμπληρώνω εγώ τη συνέχεια, με τη φαντασία μου. Ο πυροσβέστης που τόλμησε να προτείνει ειδική προστασία στον άτεγκτο Ευριπίδη συγκλονίστηκε από την ηθική ακεραιότητα του υπουργού, οι τύψεις τον έκαναν να ξεσπάσει σε λυγμούς, όταν όμως συνήλθε τηλεφώνησε στον δημοσιογράφο και του τα είπε όλα! (Επειτα, αισθανόμενος την αναξιότητά του παραιτήθηκε από το Σώμα και τώρα πίνει για να ξεχάσει...) Οσον αφορά δε τον ήρωα της ιστορίας μας, τον Ευριπίδη, έχει καταβληθεί υπεράνθρωπη προσπάθεια ώστε να του αποκρύψουν το μέγεθος της καταστροφής. Φοβούνται ότι, εμφορούμενος από το πνεύμα της αυταπάρνησης και της φιλαλληλίας, αν μάθει ότι κάηκαν περί τα 200 σπίτια συμπολιτών του, υπάρχει ο κίνδυνος να κάψει μόνος του το δικό του για να τους συμπαρασταθεί...
Πάντως, είναι υπέροχος άνθρωπος ο Ευριπίδης! Τη μια βρίσκει στον δρόμο ένα πορτοφόλι, το παραδίδει στο Αστυνομικό Τμήμα, κάποιος όμως πληροφορείται το γεγονός, το λέει σε μια εφημερίδα και ακολουθεί το εγκώμιο της εντιμότητάς του. Την άλλη, ενώ έξω η Αθήνα καίγεται έπειτα από τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Γρηγορόπουλου, εκείνος κάνει πέτρα την καρδιά και υφίσταται μια νύχτα στα μπουζούκια, από όπου δεν αποχωρεί προφανώς για να μην προσβάλει τους καλλιτέχνες (Τερζή και Παπαρίζου). Την επομένη, ξανακάνει πέτρα την καρδιά και πηγαίνει στο γήπεδο, μάλλον επειδή η τοπική ομάδα της εκλογικής περιφερείας του είχε ανάγκη από την ηθική του στήριξη. Να θυμηθώ ακόμη το μαρτύριο που ανέχθηκε μαζί με τη σύζυγο του (ποιος; - αυτός, ένας άνθρωπος που αποστρέφεται την πολυτέλεια!) στο ξενοδοχείο George V των Παρισίων; Και αυτό επειδή σέβεται «το πρωτόκολλο που διέπει τα ταξίδια των μελών της κυβέρνησης στο εξωτερικό και το οποίο προσδιορίζεται σύμφωνα με το δημόσιο λογιστικό»; (Λυπάμαι αν δεν καταλαβαίνετε, αλλά αυτά έλεγε στην απάντηση που εξέδωσε, μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος). Α, δεν σηκώνω κουβέντα! Ο Ευριπίδης είναι ένα κομμάτι μάλαμα!
Στ. Κασιμάτης-Καθημερινή
Όλο και πιο δραματική γίνεται η κατάσταση στην αγορά με τα... φέσια να πέφτουν σύννεφο... Σύμφωνα με πληροφορίες, μόνο τον περασμένο μήνα μπήκαν στη... μαύρη λίστα του Τειρεσία, 30.000 επιχειρηματίες, οι οποίοι δεν κατάφεραν να καλύψουν τις επιταγές τους.
Για «καταστροφή» κάνει λόγο ο πρόεδρος του ΒΕΑ Π. Ραβάνης, ο οποίος και για τους πλέον δύσπιστους καταθέτει και την ακόλουθη δική του μαρτυρία: «Περπατώντας στο τμήμα της Λεωφόρου Κηφισίας από το ύψος της Λεωφόρου Αλεξάνδρας μέχρι το γηροκομείο μέτρησα 35 ενοικιαστήρια σε καταστήματα. Σε απόσταση, δηλαδή μόνο 500 μέτρων».
Ο κ. Ραβάνης απέστειλε χθες επιστολή στα υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης, στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδας, στην Τράπεζα της Ελλάδας και στην Ένωση Ελληνικών Τραπεζών επισημαίνοντας για μία άλλη φορά «το πρόβλημα της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά, όπως εκδηλώνεται με την τεράστια και συνεχιζόμενη αύξηση του φαινομένου των ακάλυπτων και μεταχρονολογημένων επιταγών. Πρόβλημα το οποίο είναι ήδη πολύ σοβαρό και δυστυχώς προβλέπεται να γίνεται εκρηκτικό το αμέσως επόμενο διάστημα».
Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι μόνο τον περασμένο μήνα μπήκαν στο Σύστημα Αθέτησης Υποχρεώσεων ? Σ.Α.Υ της Τειρεσίας Α.Ε. περί τους 30.000 επιχειρηματίες, οι οποίοι άφησαν ακάλυπτες τις επιταγές τους. Αδυνατούσαν να βρουν τα χρήματα αφού οι δουλειές τους δεν πάνε καθόλου καλά. Η ζήτηση έχει πέσει στο... ναδίρ και οι επιχειρηματίες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Ο κ. Ραβάνης στην επιστολή του τονίζει ότι «εν μέσω της κρισιακής κατάστασης που βρίσκεται η οικονομία, με την έλλειψη ρευστότητας και την αδυναμία πολύ μεγάλου ποσοστού επιχειρήσεων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους κάλυψης εγκαίρως των επιταγών που έχουν εκδώσει, υπάρχει ο σοβαρότατος κίνδυνος το επόμενο διάστημα ένα μεγάλο μέρος του επιχειρηματικού δυναμικού της χώρας να βρίσκεται καταγεγραμμένο στο σχετικό Σύστημα Αθέτησης Υποχρεώσεων ? Σ.Α.Υ. («μαύρη λίστα») της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε. με συνέπεια την αδυναμία συνέχισης της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας και την ανατροφοδότηση της κρίσης. Η καταστροφική αυτή εξέλιξη και προοπτική επιτάσσει να ληφθούν άμεσα μέτρα αντιμετώπισης της κατάστασης όπως διαμορφώνεται για να αποτραπεί η περαιτέρω επιδείνωση της κρίσης της ελληνικής οικονομίας», λέει ο πρόεδρος του ΒΕΑ.
Προτείνει λοιπόν, στο θέμα που σχετίζεται με τη λειτουργία του Σ.Α.Υ. της Τειρεσίας Α.Ε. «να διαγράφεται από το Σύστημα ο εκδότης της επιταγής που σφραγίστηκε εφόσον εκείνο σε διάστημα έξι μηνών από την ημερομηνία έκδοσής της την εξοφλεί κανονικά και προσκομίζει στην τράπεζα το αντίστοιχο στέλεχος».
Ο κ. Ραβάνης θεωρεί ότι μία τέτοια ρύθμιση για το διάστημα που διαρκεί η κρίση θα δώσει «πολύτιμη ανάσα στην αγορά μειώνοντας σε σημαντικό βαθμό της συνέπειες της κρίσης».
"Απαλλακτικό" σε Πυροσβεστική, Νομαρχία Ηλείας, Αστυνομία και Δήμο Ζαχάρως έδωσε το βούλευμα πλημμελειοδικών, καθώς ρίχνει αποκλειστικά και μόνο την ευθύνη σε μια ηλικιωμένη γυναίκα 78 ετών.
Το βούλευμα, που χρειάστηκαν δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί, κρίνει ως υπεύθυνη για την καταστροφική πυρκαγιά στην Ηλεία το 2007, την 78χρονη, στο οποίο τονίζεται ότι η φωτιά ξεκίνησε από το σπίτι της. Η αμελής συμπεριφορά της ιδίας προκάλεσε την εξάπλωσή της, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 36 άνθρωποι και να γίνουν στάχτη 50.000 στρέμματα δάσους.
Επίσης, το συμβούλιο πλημμελειοδικών Ηλείας δε δέχθηκε την πρόταση της εισαγγελέως για περαιτέρω διενέργεια κύριας ανάκρισης.
Ο αντιδήμαρχος Ζαχάρως Σπύρος Μπηλιώνης, τόνισε ότι η ευθύνη δεν είναι μόνο της γυναίκας, προσθέτοντας ότι αν αυτή η φωτιά ξεκίνησε μόνο από το σπίτι της θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί και όχι να κατακάψει ολόκληρη την περιοχή.
Οι συγγενείς των θυμάτων δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν το δικαστικό αγώνα καθώς θεωρούν ότι υπήρχαν λάθη και παραλήψεις υψηλά ιστάμενων προσώπων.
Η συνεργασία, όπως λένε και οι λιανοπωλητές της ελληνικής επιχειρηματικότητας, είναι πολύ ωραίο πράγμα. Από το Δημοτικό μαθαίναμε ότι «όποτε οι Ελληνες μονιάζουν, μεγαλουργούν». Σε αντίθεση με τις αγγλοσαξωνικές κοινωνίες που θεωρούν την πολιτική σύγκρουση (στη βάση των δημοκρατικών κανόνων) οξυγόνο της εύρυθμης διακυβέρνησης, στην Ελλάδα στοιχειώνει πάντα ο εφιάλτης της «διχόνοιας». Η διαφωνία, είναι ποινικοποιημένη εντός των κομμάτων, τώρα κάποιοι θέλουν να την ποινικοποιήσουν κι εκτός κομμάτων.
Τον τελευταίο καιρό υπάρχει ένα νέο εθνικό όραμα: η συμφωνία των μεγάλων που θα βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα. Ωραίο σενάριο, αλλά λείπουν πολλές παράμετροι. Παραδείγματος χάρη: πάνω σε ποια ιδεολογική πλατφόρμα θα στηθεί αυτό το θαύμα; Αυτοί που ανακυκλώνουν τα σενάρια περί συνεργασίας, είναι οι ίδιοι που κατηγορούν τα κόμματα ότι δεν έχουν θέσεις. Άρα θέλουν να διπλασιάσουν το πολιτικό κενό που ισχυρίζονται ότι υπάρχει και μέμφονται;
Παρά τους μύθους που κυκλοφορούν περί σφοδρής σύγκρουσης στο πολιτικο-οικονομικό σύστημα υπάρχουν διάχυτες συνεργασίες σε συνδικάτα και συντεχνίες όλων των πολιτικών χώρων για προσοδοθηρία. Φυσικά, θα ήταν υπέροχο να συνεργάζονταν τα εκσυγχρονιστικά στοιχεία των δύο κομμάτων για να γίνουν οι μεγάλες τομές που χρειάζεται η χώρα. Αλλά αυτή είναι η ρομαντική θεώρηση. Συνήθως, αυτοί που συνεργάζονται είναι οι «καπάτσοι», αυτοί που απλώς αναπαράγουν προς όφελός τους τα αρνητικά του συστήματος. Η περίοδος 1989-1990 το απέδειξε: ήταν τραυματική για τον τόπο, αλλά επωφελής για κάποιους. Αποφάσεις που μόνο του ένα κόμμα θα ντρεπόταν να πάρει (όπως π.χ. να επιτρέψει στους εκδότες να μπουν και να αλέσουν στις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες) ελήφθησαν οικουμενικά. Η διαφωνία, έστω για το μικροπολιτικό συμφέρον της αντιπολίτευσης, θα ήταν ευεργετική για τη χώρα.
Τελικώς, οι εκκλήσεις του Εμπορικού Επιμελητηρίου Αθηνών και του Συνδέσμου Λιανοπωλητών Ελλάδος το μόνο που πιστοποιούν είναι η διαρκής επικαιρότητα του Ανταμ Σμιθ. Αυτός δεν είχε γράψει στον «Πλούτο των Εθνών», «άνθρωποι του ιδίου εμπορικού επαγγέλματος σπανίως συναντώνται για γλέντια και διασκεδάσεις, αλλά η συζήτησή τους πάντα καταλήγει σε συνωμοσία σε βάρος του πληθυσμού»;
Πασ. Μανδραβέλης-Καθημερινή
1. Η χώρα, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης βρίσκεται σε οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο. Η χώρα, σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, έχει στο τιμόνι της μια κυβέρνηση που δεν διαθέτει σχέδιο για την οικονομία και τη χώρα. Μια κυβέρνηση που απλά προσπαθεί να διαχειριστεί επικοινωνιακά το λιγοστό χρόνο που της έχει απομείνει.
2. Η χώρα, σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, έχει στο τιμόνι της ένα πρωθυπουργό που αδυνατεί να αναλάβει οποιαδήποτε ουσιαστική πρωτοβουλία για τη χώρα και τους πολίτες. Ο σημερινός πρωθυπουργός είναι όμηρος και των ισορροπιών στο κόμμα του αλλά και των συμφερόντων που εξυπηρέτησε πεντέμισι χρόνια τώρα με την πολιτική του.
Η χώρα, σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, αφήνεται στην τύχη της, αφού όλο το ενδιαφέρον της κυβέρνησης εστιάζεται όχι στην εξεύρεση λύσης για τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών, αλλά στο αν θα αποφασίσει ο κ. Καραμανλής, ανασχηματισμό ή εκλογές.
3. Ο πολιτικός χρόνος αυτής της κυβέρνησης κυλά αντίστροφα. Όπως τόνισε χθες ο Γ. Παπανδρέου στου δείπνο εργασίας με τους βουλευτές του Β' θερινού τμήματος της Βουλής, «Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός προσπαθεί να οργανώσει την έξοδό του. Όμως, τα διλήμματα του κ. Καραμανλή - ανασχηματισμός ή εκλογές - δεν είναι τα διλήμματα του πολίτη. Γι' αυτό οι πολίτες λένε, δεν πάει άλλο. Πεντέμισι χρόνια τώρα, χωρίς σχέδιο, πρόγραμμα και έργο, πηγαίνουν συνεχώς πίσω την χώρα».
4. Η αίσθηση, η πεποίθηση που υπάρχει διάχυτη στην κοινωνία είναι ότι αυτή η κυβέρνηση έχει κλείσει τον κύκλο της. Κανείς δεν πιστεύει ότι ένας ανασχηματισμός, όποια πρόσωπα και αν ανακατευτούν στην τράπουλα, θα δώσει νέα πνοή στην κυβέρνηση.
- Επαναλαμβάνουμε: Πώς είναι δυνατόν να δώσει λύσεις στα αδιέξοδα της κυβέρνησής του ο κ. Καραμανλής, όταν ο ίδιος και το μοντέλο εξουσίας που πρεσβεύει είναι το πρόβλημα;
5. Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση με σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης. Κυβέρνηση με πρόγραμμα συγκεκριμένο, που θα μπορέσει να κάνει αυτές τις μεγάλες τομές και αλλαγές. Ο κόσμος αυτό περιμένει. Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι έτοιμο, όπως και το 1993, να ανταποκριθεί στην ιστορική πρόκληση εξόδου της χώρας από την κρίση. Αρκετά καταστρέψανε πεντέμισι χρόνια τώρα. Καιρός η Ελλάδα να μπει και πάλι σε εποχή δημιουργίας.
6. Και κάτι ακόμα: Να ξεχάσουν, όσοι θέλουν να δώσουν σωσίβιο στον Καραμανλή, τα αστεία περί συγκυβέρνησης. Συνένοχοι σε πολιτικές που καταδικάζουν οι πολίτες δεν θα γίνουμε.