Frank Bridge

Frank Bridge
Geboren	26 februari 1879
Overleden	10 januari 1941
Land	Verenigd Koninkrijk
Leraren	Charles Villiers Stanford
Leerlingen	Benjamin Britten
Belangrijkste werken	Oeuvre van Frank Bridge
	Officiële website
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Gedenkplaat voor Bridge op 4 Bedford Gardens, Kensington (Londen)

Frank Bridge (Brighton, 26 februari 1879 – Eastbourne, 10 januari 1941) was een Engelse componist.

Leven

Bridge studeerde aan het Royal College of Music in Londen van 1899 tot 1903 onder Charles Villiers Stanford. Hij speelde altviool in een aantal strijkkwartetten, in het bijzonder het English String Quartet, en viel soms in als dirigent voor Henry Wood. Nadat hij het patronaat van Elizabeth Sprague Coolidge had ontvangen, wijdde hij zich aan het componeren. Hij gaf privéles aan een groot aantal leerlingen van wie de bekendste Benjamin Britten is. Die voerde later veel muziek van hem uit en bewees hem eer met de Variations on a Theme of Frank Bridge (1937), gebaseerd op het thema van de derde van Bridges Three Idylls for String Quartet (1906).

Werken

Onder Bridges werken bevinden zich De zee-suite (1911) voor orkest, Oration (1930) voor cello en orkest en de opera The christmas rose, die in première ging in 1932. Vandaag de dag wordt hij vooral gewaardeerd om zijn kamermuziek. Zijn vroege werken zijn in het laatromantisch idioom, maar latere stukken als het derde (1926) en vierde (1937) strijkkwartet zijn - harmonisch gezien - vooruitstrevender en karakteristieker. Zij tonen invloed van de Tweede Weense School. Zijn werken laten ook harmonische invloeden horen van Maurice Ravel en in het bijzonder Alexander Skrjabin.

Een van zijn karakteristiekste harmonieën is het "Bridge"-akkoord, namelijk het tegelijk klinken van het c mineur- en D majeur-akkoord, dat een ontroerend effect heeft in There Is a Willow Grows Aslant a Brook en in zijn enige pianosonate (1922-2). Hij schreef dit werk ter herinnering aan Ernest Farrar.

Een van zijn bekendste werken is Moto perpetuo voor viool, geschreven in 1900, gereviseerd in 1911. Andere regelmatig uitgevoerde werken zijn Tempo | Adagio in E voor orgel, Rosemary voor piano, het Fantasie pianokwartet (1910), een pianokwintet (1904/5 bew. 192) en de cellosonate in d-mineur (1913-17). Het Scherzetto voor cello (1902) werd herontdekt in de bibliotheek van het Londense Royal College of Music door de cellist Julian Lloyd Webber.

Zie verder: Oeuvre van Frank Bridge.

Media

Scherzetto for Cello door Julian Lloyd Webber.

Externe links

Portaal Klassieke muziek

IMSLP
FRANK BRIDGE (1879-1941)Composer, COURAGEOUS REVOLUTIONARY AND PACIFIST by Rob Barnett MusicWeb International
Frank Bridge pages: catalogus van de werken, selectieve discografie en biografie

Zie de categorie Frank Bridge van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.