c-mineur
Uiterlijk
(Doorverwezen vanaf C mineur)
c-mineur | ||||
---|---|---|---|---|
Voortekening | ||||
Verwante toonaarden | ||||
Parallelle toonaard | Es-majeur | |||
Gelijknamige toonaard | C-majeur | |||
Dominante toonaard | g-mineur | |||
Subdominante toonaard | f-mineur | |||
Toonladder | ||||
C - D - E♭ - F - G - A♭ - B♭ - C | ||||
|
c-mineur of c klein (afkorting: Cm) is een toonsoort met als grondtoon C.
Toonladders
[bewerken | brontekst bewerken]De voortekening telt drie mollen: Bes, Es en As. Het is de parallelle toonaard van Es-majeur.
Er bestaan drie mogelijke varianten van c-mineur:
- Natuurlijke mineurtoonladder: C - D - E♭ - F - G - A♭ - B♭ - C
- Harmonische mineurladder: C - D - E♭ - F - G - A♭ - B♮ - C
- Melodische mineurladder: C - D - E♭ - F - G - A♮ - B♮ - C
Bekende werken in c-mineur
[bewerken | brontekst bewerken]- Das wohltemperierte Klavier (prelude en fuga nr. 2) - Johann Sebastian Bach
- Mis in c-klein - Wolfgang Amadeus Mozart
- Symfonie nr. 52 (1774), nr. 78 (ca. 1782) en nr. 95 (1791) - Joseph Haydn
- Pianoconcert nr. 24 (1786) - Wolfgang Amadeus Mozart
- Pianosonate nr. 5 (1796), nr. 8 Sonate Pathétique (1798-1799) en nr. 32 (1820-1822) - Ludwig van Beethoven
- Pianoconcert nr. 3 (1803) - Ludwig van Beethoven
- Symfonie nr. 5 (1804-1808) - Ludwig van Beethoven
- Pianosonate nr. 1 (1828) - Frédéric Chopin
- Symfonie nr. 1 (1862-1876) - Johannes Brahms
- Symfonie nr. 1 (1865-1866), nr. 2 (1871-1872) en nr. 8 (1884-1887) - Anton Bruckner
- Pianoconcert nr. 2 (1900-1901) - Sergej Rachmaninov