Naar inhoud springen

Ewald von Kleist

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Paul Ludwig Ewald-Heinrich von Kleist
Von Kleist in 1940
Von Kleist in 1940
Geboren 8 augustus 1881
Braunfels aan de Lahn, Duitse Keizerrijk
Overleden circa 13 november 1954
Vladimir, Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek
Rustplaats Vladimir, Rusland[1]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Reichswehr
Heer
Dienstjaren 19001938
19391945
Rang
Generalfeldmarschall
Eenheid 1. Leib-Husaren-Regiment Nr. 1
Infanterie-Regiment 9 (Wehrmacht)
Bevel Stafchef van de 2. Kavalleriedivision (Reichswehr)
Infanterie-Regiment 9 (Wehrmacht)
XXII Armee-Korps (mot.)
1 september 1939 -
5 maart 1940[2]
Panzergruppe Kleist
5 maart 1940 -
22 juni 1941[2]
Pantsergroep 1
22 juni 1941 -
5 oktober 1941[2]
1e Pantserleger
5 oktober 1941 -
21 november 1942[2]
Heeresgruppe A
21 november 1942 -
25 maart 1944[2]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Paul Ludwig Ewald-Heinrich von Kleist (Braunfels aan de Lahn, 8 augustus 1881Vladimir (Rusland), 13 november 1954) was een vooraanstaand beroepsmilitair in de Duitse Wehrmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij beëindigde zijn loopbaan als krijgsgevangen generaal-veldmaarschalk en was tot zijn overlijden gedetineerd in de Sovjet-Unie.

Geboren uit een aristocratische familie genoot Von Kleist zijn opleiding in een Duitse militaire school. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bereikte hij de rang van regionaal commandant. Na de oorlog leidde hij een cavaleriedivisie van 1932 tot 1935. In augustus 1939 werd hij op zijn achtenvijftigste terug in actieve dienst geroepen.

Tijdens de Poolse Veldtocht werd hij commandant van het XXII pantserkorps. Tijdens de invasie van Frankrijk was hij commandant van de Panzergruppe Kleist die bestond uit het XLI en het XIX (onder Guderian) pantserkorps. Deze twee korpsen bevonden zich op het meest zuidelijke punt in de Duitse race naar Het Kanaal.

In april 1941 kreeg Von Kleist het commando over de Panzergruppe 1, dat bestond uit het XVIII en het XL pantserkorps. Deze Panzergruppe vormde de speerpunt tijdens de invasies van Joegoslavië en Griekenland. Bij de daaropvolgende invasie van Rusland, bekend onder de naam operatie Barbarossa maakte de Panzergruppe 1 deel uit van Heeresgruppe Süd.

In 1942 werd hij naar de Kaukasus gezonden om daar de voor de Duitse oorlogsmachine zo belangrijke olievelden te veroveren. Op 22 november van dat jaar kreeg hij het bevel over Heeresgruppe A. In 1943 werd hij tot generaal-veldmaarschalk bevorderd.

In maart 1944 werd hij door Hitler persoonlijk van zijn commando ontheven nadat hij het Duitse Achtste Leger bevel had gegeven zich terug te trekken toen dit dreigde vernietigd te worden door het oprukkende Rode Leger.

Von Kleist werd in 1945 in Beieren door Amerikanen gearresteerd en aan Joegoslavië uitgeleverd, waar hij in 1946 veroordeeld werd tot 15 jaren gevangenis vanwege gepleegde oorlogsmisdrijven in dat land. In 1948 echter werd hij uitgeleverd aan de Sovjet-Unie, en werd daar opnieuw veroordeeld voor oorlogsmisdrijven begaan aan het oostfront. Ditmaal luidde het oordeel zelfs levenslang. Op 13 of 16 november 1954 stierf hij achter de tralies in de stad Vladimir. Ewald von Kleist was de hoogste Duitse officier die als krijgsgevangene in de Sovjet-Unie overleed.

Militaire loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]