Naar inhoud springen

Didier Pironi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Didier Pironi
Didier Pironi tijdens de Grote Prijs van Nederland in 1982.
Didier Pironi tijdens de Grote Prijs van Nederland in 1982.
Algemene informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboren 26 maart 1952
Villecresnes
Formule 1-carrière
Jaren actief 1978-1982
Teams Tyrrell, Ligier, Ferrari
Races 72 (70 starts)
Kampioen­schappen 0
Overwinningen 3
Podiums 13
Punten 101
Polepositions 4
Snelste rondes 5
Eerste race Argentinië 1978
Eerste overwinning België 1980
Laatste overwinning Nederland 1982
Laatste race Duitsland 1982
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Didier Pironi (Villecresnes, 26 maart 1952Southampton (Verenigd Koninkrijk), 23 augustus 1987) was een Franse Formule 1-coureur.

Pironi kwam vanuit de Formule 2 in de Formule 1 terecht bij het Britse team van Ken Tyrrell. In 1980 stapte hij na twee redelijk succesvolle seizoenen over naar het Franse Ligier, waarvoor hij dat jaar de Belgische Grand Prix won. In 1981 maakte hij de overstap naar Ferrari, waar hij ploegmaat werd van Gilles Villeneuve. Het seizoen van 1981 stond bij Ferrari in het teken van de ontwikkeling van de turbo-motor en zorgde voor een wisselend seizoen, waarin Pironi geen overwinningen behaalde. Na het zaaien in '81 konden Pironi en Villeneuve in 1982 oogsten en domineerden ze de start van het seizoen. Nadat hij -in zijn ogen eerste rijder- Villeneuve de overwinning afnam in San Marino, wat tussen beide teamgenoten voorgoed een wig dreef (Villeneuve kwam in de kwalificatie van de volgende race in België om het leven), won hij nog de Nederlandse Grand Prix, zijn laatste overwinning.

Didier Pironi in actie tijdens de GP van Nederland 1982, die hij won.

Pironi was een gedreven piloot, met de ambitie om Frankrijks eerste wereldkampioen te worden. Nadat hij dacht de titel binnen bereik te hebben in 1982, eindigde zijn carrière rampzalig. Tijdens de natte vrije training van de Duitse Grand Prix van dat jaar in Hockenheim kwam hij door slecht zicht in botsing met landgenoot Alain Prost. De ernstige verwondingen aan zijn benen die hij opliep, betekenden het einde van zijn F1-loopbaan. Pironi had op dat moment 39 punten in het kampioenschap, een voorsprong van zestien punten op Keke Rosberg. Maar hij kon in de laatste vijf races van dat seizoen niet meer aan de start verschijnen. Rosberg scoorde in die laatste vijf races 21 punten en won het kampioenschap, hoewel hij dat jaar maar één Grand Prix had gewonnen. Ferrari slaagde er wel in de leiding in het constructeurskampioenschap vast te houden en te verzilveren.

Ondanks aanbiedingen van Ferrari, Ligier en AGS kwam Pironi nooit meer aan de start van een Grand Prix.

Pironi vervolgde zijn gemotoriseerde loopbaan in het offshore powerboatracen, maar kwam 23 augustus 1987 om het leven, toen zijn powerboat verongelukte tijdens een race in de buurt van het eiland Wight.

Zie de categorie Didier Pironi van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Vlag van Frankrijk René Arnoux
Europees Formule Renault kampioen
1976
Opvolger:
Vlag van Frankrijk Alain Prost
Voorganger:
Vlag van Frankrijk René Arnoux
Europees Formule Renault kampioen
1974
Opvolger:
Vlag van Frankrijk René Arnoux