Wikipedia

Marin Čilić

tennisspeler uit Kroatië

Marin Čilić (Međugorje, 28 september 1988) is een tennisser uit Kroatië.

Marin Čilić
Marin Čilić
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Kroatië Kroatië
Geboorteplaats Međugorje, Joegoslavië (SR Bosnië en Herzegovina)
Geboortedatum 28 september 1988
Woonplaats Monte Carlo, Monaco
Lengte 1,98 m
Gewicht 89 kg
Profdebuut 2005
Slaghand Rechts
Totaal prijzengeld 31.569.141 US dollar
Coach Ivan Cinkus
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 588–337
Titels 20
Hoogste positie 3e (29 januari 2018)
ATP Finals Groepsfase (2014, 2016, 2017, 2018)
Olympische Spelen 3e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (2018)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale(2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (2014)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 89–100
Titels 0
Hoogste positie 49e (15 april 2013)
Olympische Spelen Zilver Zilver (2021)
Laatst bijgewerkt op: 27 december 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

In 2014 won Čilić ten koste van de Japanner Kei Nishikori het US Open – daarmee doorbrak hij heel even de jaren­lange hegemonie van Roger Federer, Rafael Nadal, Novak Djokovic en Andy Murray, die tussen 2004 en 2019 de prijzen verdeelden. Ook op Wimbledon 2017 en het Australian Open 2018 bereikte de Kroaat de finale, maar hij verloor beide malen van Federer. In 2021 behaalde hij met zijn dubbelpartner Ivan Dodig de zilveren medaille op de Olympische Spelen 2020.

Carrière

bewerken

In 2005 begon hij met professioneel tennis. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranking behaalde hij op 29 januari 2018, namelijk de 3e plaats.

Junioren

bewerken

Čilić begon te tennissen in het ITF-circuit in het voorjaar van 2004. In het begin speelde hij op gravelbanen, waarop hij de La Vie Junior Cup Villach won in het enkelspel en de Open Nederlandse Junioren Kampioenschappen in het dubbelspel. In datzelfde jaar kwalificeerde hij zich voor het US Open, waar hij in de tweede ronde van Sam Querrey verloor. In 2005 won hij het Roland Garros jongens enkelspel door in de halve finale Andy Murray te verslaan en in de finale Antal van der Duim. Hij eindigde dat jaar op de tweede plaats van de juniorenranglijst, achter Donald Young.

2007

bewerken

Zijn eerste titels haalde Čilić in 2007. In dat jaar won hij de Casablanca Challenger en de Rijeka Challenger. In juni versloeg hij in de eerste ronde van Queen's Tim Henman. Hij werd in de kwartfinale door Andy Roddick verslagen.

2008

bewerken

In 2008 raakte hij steeds verder in ATP-toernooien. Zo haalde hij de halve finale van het ATP-toernooi van Chennai door achtereenvolgens Viktor Troicki, Nicolas Mahut en Robin Haase te verslaan. Hij verloor de halve finale van de latere winnaar Michail Joezjny.

Op het Australian Open haalde hij de vierde ronde, na onder andere Fernando González verslagen te hebben. Hij verloor in die vierde ronde van James Blake. Hierdoor steeg hij op de ATP ranglijst naar de 39e positie. Ook op Wimbledon haalde hij de vierde ronde door onder andere Jarkko Nieminen en Paul-Henri Mathieu te verslaan.

Zijn eerste ATP-titel won hij in New Haven op het lokale ATP-toernooi. Hij versloeg toen achtereenvolgens Viktor Troicki, Jürgen Melzer, Igor Andrejev en Mardy Fish.

2009

bewerken

De stijgende lijn van 2008 hield hij in 2009 vol, door opnieuw de vierde ronde van het Australian Open te halen. Hij verloor hier van de Argentijn Juan Martín del Potro. Vóór dit toernooi had hij zijn tweede ATP-titel binnengehaald door het ATP-toernooi van Chennai te winnen. In het begin van februari won hij ook zijn derde ATP-toernooi, door in de finale van Zagreb zijn landgenoot Mario Ančić te verslaan.

2010

bewerken
 
Čilić in Rotterdam in 2014

Aan het begin van het seizoen 2010 bereikte de Kroaat de halve finale van het Australian Open, op de weg naar zijn beste grandslamprestatie versloeg Čilić onder meer Andy Roddick en Juan Martín del Potro. In de halve finale bleek Andy Murray echter te sterk.

Schorsing

bewerken

In juli 2013 werd bekendgemaakt dat hij voor drie maanden was geschorst. Hij zou in mei eerder dat jaar tijdens het ATP-toernooi in München zijn betrapt op het gebruik van een verboden glucose-middel.[1]

2014

bewerken

Čilić bereikte op het US Open voor het eerst de finale van een grandslamtoernooi. Hierin wist hij de Japanner Kei Nishikori, eveneens debuterend finalist, te verslaan: 6-3, 6-3 en 6-3. Tijdens de ATP World Tour Finals verloor Čilić zijn drie groepswedstrijden. In december 2014 won Čilić de prijs voor beste Kroatische Sporter van het Jaar samen met Sandra Perković.[2]

Palmares

bewerken
Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel

bewerken
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 23 augustus 2008   ATP New Haven Hardcourt   Mardy Fish 6-4, 4-6, 6-2 details
2. 11 januari 2009   ATP Chennai (1) Hardcourt   Somdev Devvarman 6-4, 7-6 details
3. 8 februari 2009   ATP Zagreb (1) Hardcourt (i)   Mario Ančić 6-3, 6-4 details
4. 10 januari 2010   ATP Chennai (2) Hardcourt   Stanislas Wawrinka 7-6, 7-6 details
5. 7 februari 2010   ATP Zagreb (2) Hardcourt (i)   Michael Berrer 6-4, 6-7, 6-3 details
6. 30 oktober 2011   ATP Sint-Petersburg (1) Hardcourt (i)   Janko Tipsarević 6–3, 3-6, 6-3 details
7. 17 juni 2012   ATP Londen (1) Gras   David Nalbandian 6-7, 4-3, diskw. details
8. 15 juli 2012   ATP Umag Gravel   Marcel Granollers 6-4, 6-2 details
9. 10 februari 2013   ATP Zagreb (3) Hardcourt (i)   Jürgen Melzer 6-3, 6-1 details
10. 9 februari 2014   ATP Zagreb (4) Hardcourt (i)   Tommy Haas 6-3, 6-4 details
11. 23 februari 2014   ATP Delray Beach Hardcourt   Kevin Anderson 7-6, 6-7, 6-4 details
12. 8 september 2014   US Open Hardcourt   Kei Nishikori 6-3, 6-3, 6-3 details
13. 19 oktober 2014   ATP Moskou (1) Hardcourt (i)   Roberto Bautista Agut 6-4, 6-4 details
14. 25 oktober 2015   ATP Moskou (2) Hardcourt (i)   Roberto Bautista Agut 6-4, 6-4 details
15. 21 augustus 2016   ATP Cincinnati Hardcourt   Andy Murray 6-2, 3-6, 6-3 details
16. 30 oktober 2016   ATP Bazel Hardcourt   Kei Nishikori 6-1, 7-6 details
17. 7 mei 2017   ATP Istanbul Gravel   Milos Raonic 7-6, 6-3 details
18. 24 juni 2018   ATP Londen (2) Gras   Novak Đoković 5-7, 7-6, 6-3 details
19. 13 juni 2021   ATP Stuttgart Gras   Félix Auger-Aliassime 7-6(2), 6-3 details
20. 31 oktober 2021   ATP Sint-Petersburg (2) Hardcourt (i)   Taylor Fritz 7–6(3), 4-6, 6-4 details
verloren finales
1. 11 oktober 2009   ATP Peking Hardcourt   Novak Đoković 2-6, 6-7 details
2. 1 november 2009   ATP Wenen Hardcourt (i)   Jürgen Melzer 4-6, 3-6 details
3. 9 mei 2010   ATP München Gravel   Michail Joezjny 3-6, 6-4, 4-6 details
4. 20 februari 2011   ATP Marseille Hardcourt   Robin Söderling 7-6, 3-6, 3-6 details
5. 31 juli 2011   ATP Umag Gravel   Oleksandr Dolgopolov 4-6, 6-3, 3-6 details
6. 9 oktober 2011   ATP Peking Hardcourt   Tomáš Berdych 6-3, 4-6, 1-6 details
7. 6 mei 2012   ATP München Gravel   Philipp Kohlschreiber 6-7, 3-6 details
8. 16 juni 2013   ATP Londen Gras   Andy Murray 7-5, 5-7, 3-6 details
9. 16 februari 2014   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Tomáš Berdych 4-6, 2-6 details
10. 21 februari 2016   ATP Marseille Hardcourt (i)   Nick Kyrgios 2-6, 6-7 details
11. 22 mei 2016   ATP Genève Gravel   Stanislas Wawrinka 4-6, 6-7 details
12. 25 juni 2017   ATP Londen Gras   Feliciano López 6-4, 6-7, 6-7 details
13. 16 juli 2017   Wimbledon Gras   Roger Federer 3-6, 1-6, 4-6 details
14. 28 januari 2018   Australian Open Hardcourt   Roger Federer 2-6, 7-6, 3-6, 6-3, 1-6 details
15. 24 oktober 2021   ATP Moskou Hardcourt (i)   Aslan Karatsev 2-6, 4-6 details
16. 26 september 2022   ATP Tel Aviv Hardcourt (i)   Novak Djokovic 3-6, 4-6 details
Gewonnen challengers
1. 9 april 2007   Casablanca Gravel   Simone Bolelli 4-6, 6-3, 6-4
2. 7 mei 2007   Rijeka Gravel   Lukáš Lacko 7-5, 6-2

Dubbelspel

bewerken
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
verloren finales mannendubbelspel
1. 30 juli 2011   ATP Umag Gravel   Lovro Zovko   Simone Bolelli
  Fabio Fognini 		3-6, 7-5, [7-10] details
2. 30 juli 2021   Olympische Spelen Hardcourt   Ivan Dodig   Nikola Mektić
  Mate Pavić 		4-6, 6-3, [6-10] details

Landencompetities

bewerken
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner(s) Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 22-24 september 2017   Laver Cup Hardcourt (i)   Rafael Nadal
  Roger Federer
  Alexander Zverev
  Dominic Thiem
  Tomáš Berdych 		  Sam Querrey
  John Isner
  Nick Kyrgios
  Jack Sock
  Denis Shapovalov
  Frances Tiafoe 		15-9 (12 wedstrijden) Details
Verloren finales
1. 5 december 2021   Davis Cup Hardcourt (i)   Andrej Roebljov
  Daniil Medvedev
  Karen Chatsjanov
  Aslan Karatsev 		  Borna Gojo
  Nino Serdarušić
  Nikola Mektić
  Mate Pavić 		2-0 (2 wedstrijden) details

Resultaten grote toernooien

bewerken
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

bewerken
toernooi 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 4R 4R HF 4R – 3R 2R – 3R 2R F 4R 4R 1R 4R
Roland Garros 1R 2R 4R 4R 1R 3R 3R 3R 4R 1R KF KF 2R 1R 2R HF
Wimbledon 1R 4R 3R 1R 1R 4R 2R KF KF KF F 2R 2R g.t. 3R –
US Open – 3R KF 2R 3R KF – W HF 3R 3R KF 4R 3R 1R 4R
ATP Finals
ATP Finals – – – – – – – G – G G G – – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells – 2R 3R 2R 3R 2R 3R 4R 2R KF 2R 3R 3R g.t. – 1R
Miami – 2R 3R 4R 2R 3R KF 2R – 3R 2R 4R 2R g.t. 4R 3R
Monte Carlo – 1R 2R 3R 3R 2R 3R 2R KF – KF KF 2R g.t. 1R 2R
Madrid l.c. 2R 3R 2R 3R 1R 3R 2R – 2R – KF g.t. – 2R
Rome – 1R 3R 2R KF 1R 2R 2R 1R – KF HF 2R 3R 2R 3R
Montreal/Toronto – KF 1R 1R 3R 3R – 3R 2R 2R – KF 3R g.t. 2R 3R
Cincinnati – 1R 2R 1R 1R KF – 3R 3R W – HF 1R 1R 3R 2R
Shanghai l.c. 1R 1R 1R KF – 1R 3R 2R HF 2R 1R g.t.
Parijs – 3R KF 3R 1R 2R 2R – 2R HF KF KF 2R 3R 2R 1R
olympisch
Olympische Spelen g.t. 2R g.t. 2R g.t. 3R g.t. 2R g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 1 2 2 1 2 1 4 1 2 1 1 0 0 2 0
eindejaarsranking 71 22 14 14 22 15 37 9 13 6 6 7 39 42 30 17

Dubbelspel

bewerken
toernooi 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
grandslamtoernooien
Australian Open – – – – – – – – – – – – – – –
Roland Garros – – – – – – – – – – – – – – –
Wimbledon – – – – – – – – – – – – g.t. – –
US Open – – – – – – – – – – – – – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – 1R 2R – 1R 1R – – 1R – – g.t. – –
Miami – – – 2R 1R KF 1R – 2R KF – – g.t. – 1R
Monte Carlo – KF 1R – 2R 1R 1R 1R – 1R – – g.t. – 1R
Madrid l.c. – – HF KF 2R 1R KF – – – – g.t. – –
Rome – – – – – – KF – – – – – – 1R –
Montreal/Toronto – – – – – – HF 2R 2R – – – g.t. 1R –
Cincinnati – – – – – – 2R – – – – – – – –
Shanghai l.c. – – – HF – 2R – HF – – – g.t.
Parijs 1R – 2R – HF – – – – – – 2R – – –
olympisch
Olympische Spelen – g.t. KF g.t. 1R g.t. F g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 299 239 300 67 59 172 103 250 124 184 — 444 281 423 —
bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Marin Čilić.
Voorganger:
Mario Mandžukić 		Sportman van het jaar
2014 		Opvolger:
Ivan Rakitić
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marin_Čilić&oldid=68152287"