Jeremy Corbyn
Jeremy Corbyn | |
---|---|
Ketua Pembangkang | |
Dalam jawatan 12 September 2015 – 4 April 2020 | |
Raja | Elizabeth II |
Perdana Menteri | David Cameron Theresa May Boris Johnson |
Didahului oleh | Harriet Harman |
Digantikan oleh | Keir Starmer |
Ketua Parti Buruh | |
Dalam jawatan 12 September 2015 – 4 April 2020 | |
Timbalan | Tom Watson |
Didahului oleh | Ed Miliband |
Digantikan oleh | Keir Starmer |
Pengerusi Perhimpunan Hentikan Perang | |
Dalam jawatan 14 Jun 2011 – 12 September 2015 | |
Presiden | Tony Benn (2011–2014) |
Didahului oleh | Andrew Murray |
Digantikan oleh | Andrew Murray |
Ahli Parlimen untuk Islington Utara | |
Menyandang jawatan 9 Jun 1983 | |
Didahului oleh | Michael O'Halloran |
Majoriti | 33,215 (60.5%) |
Maklumat peribadi | |
Lahir | Jeremy Bernard Corbyn 26 Mei 1949 Chippenham, England, UK |
Parti politik | Buruh |
Pasangan | Jane Chapman (k. 1974; c. 1979) Claudia Bracchitta (k. 1987; c. 1999) Laura Álvarez (k. 2013) |
Anak | 3 anak lelaki |
Kediaman | Finsbury Park, London Utara[1][2] |
Tempat belajar | Politeknik London Utara (ditinggalkan selepas setahun) |
Laman web | Laman web rasmi |
Jeremy Bernard Corbyn (lahir 26 Mei 1949)[3] ialah seorang ahli politik British yang telah menjadi Ketua Parti Buruh serta Ketua Pembangkang dari 2015 hingga 2020 dan Ahli Parlimen untuk Islington Utara sejak tahun 1983.[4]
Corbyn memulakan kerjayanya sebagai seorang wakil untuk pelbagai kesatuan sekerja. Kerjaya politik beliau bermula ketika beliau dipilih ke Majlis Haringey pada 1974; beliau kemudian menjadi Setiausaha Parti Buruh Kawasan Hornsey sambil meneruskan kedua-dua tugasnya sehingga beliau dipilih sebagai Ahli Parlimen untuk Islington Utara. Sebagai seorang ahli parlimen biasa yang giat dalam aktivisme, beliau sering mengundi terhadap cambuk Buruh, terutama sekali apabila parti tersebut berada di dalam kerajaan memerintah di bawah Tony Blair dan Gordon Brown.
Beliau menyatakan ideologinya sebagai seorang sosialis demokratik.[5] Beliau menganjurkan pembalikan pengurangan penjimatan ke atas perkhidmatan awam dan pembiayaan kebajikan yang dibuat sejak tahun 2010, dan mencadangkan nasionalisasi utiliti awam dan kereta api. Beliau menyokong dasar luar tentera yang tidak campur tangan dan senjata nuklear yang melibatkan satu pihak sahaja, melalui pengalamannya sebagai seorang aktivis anti-perang dan anti-nuklear pasa masa dahulu. Corbyn juga merupakan pengerusi kebangsaan Perhimpunan Hentikan Perang dari tahun 2011 hingga 2015.
Corbyn mengumumkan pencalonannya untuk kepimpinan parti Buruh berikutan kekalahan teruk Parti Buruh pada pilihan raya umum 2015 dan peletakan jawatan Ed Miliband. Walaupun pada awalnya dianggap sebagai harapan yang menguntungkan dalam pemilihan kepimpinan - dengan hanya memperoleh 35 pencalonan daripada rakan-rakan anggota Buruh yang akan ditempatkan di undi - Corbyn dengan pantasnya muncul sebagai calon utama dalam tinjauan pendapat dan mendapat sokongan majoriti kesatuan sekerja untuk Buruh.[6] Beliau kemudian dipilih sebagai ketua parti pada bulan September 2015, dengan undian pertama sebanyak 59.5%.
Selepas referendum Kesatuan Eropah pada bulan Jun 2016, Ahli Parlimen Buruh meluluskan undi tidak percaya terhadap Corbyn sebanyak 172 undi kepada 40 berikutan peletakan jawatan sekitar dua pertiga ahli Kabinet Corbyn.[7] Pada September 2016, selepas pemilihan kepimpinan, Corbyn mengekalkan kepimpinan parti dengan peningkatan jumlah undi sebanyak 61.8%.[8] Dalam pilihanraya umum tahun 2017, parti Buruh di bawah pentadbiran Corbyn sekali lagi menjadi parti kedua terbesar di parlimen, tetapi meningkatkan bahagian undi popularnya kepada 40%, menghasilkan keuntungan sebanyak 32 kerusi dan parlimen yang digantung. Ini adalah kali pertama Parti Buruh yang diketuainya telah memperoleh keuntungan bersih sejak tahun 1997, dan kenaikan undi terhadap parti tersebut sebanyak 9.6% adalah yang terbesar sejak tahun 1945.
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Cadwalladr, Carole (9 August 2015). "From Blair to Corbyn: the changing face of Islington, Labour's London heartland". The Observer. Dicapai pada 9 May 2017.
- ^ Morris, James (17 September 2015). "Jeremy Corbyn promises Islington 'will not be forgotten'". Islington Gazette. Dicapai pada 9 May 2017.
- ^ "Government and Opposition roles". UK Parliament. Retrieved on 22 September 2015.
- ^ "Jeremy Corbyn MP". UK Parliament. Dicapai pada 21 July 2015.
- ^ Calamur, Krishnadev (18 August 2015). "How a Socialist Prime Minister Might Govern Britain". The Atlantic. Dicapai pada 21 April 2016.
- ^ Mason, Rowena (10 September 2015). "Labour leadership: all eyes on Jeremy Corbyn as voting ends". The Guardian. London. Dicapai pada 12 September 2015.
- ^ "Labour MPs pass Corbyn no-confidence motion". BBC News. 28 June 2016. Dicapai pada 28 June 2016.
- ^ "Labour leadership: Jeremy Corbyn defeats Owen Smith". BBC News. 24 September 2016. Dicapai pada 24 September 2016.
Bacaan lanjut
[sunting | sunting sumber]- Cawthorne, Nigel Jeremy Corbyn: Leading from the Left. CreateSpace Independent Publishing Platform, 2015 ISBN 978-1516971893
- Gilbert, W Stephen Jeremy Corbyn: Accidental Hero. London: Eyeware Publishing Ltd (Squint Books series), 2015. ISBN 978-1-908998-89-7.
- Knight, Sam (23 May 2016). "Enter Left : will a fervent socialist reshape British politics or lead his party to irrelevance?". Letter from London. The New Yorker. 92 (15): 28–35. Cite has empty unknown parameter:
|1=
(bantuan) - Prince, Rosa Comrade Corbyn: A Very Unlikely Coup: How Jeremy Corbyn Stormed to the Labour Leadership, Biteback Publishing, 2016, ISBN 978-1849549967
- Seymour, Richard Corbyn: The Strange Rebirth of Radical Politics. Verso Books, 2016. ISBN 9781784785314
Pautan luar
[sunting | sunting sumber]- Laman web rasmi
- Jeremy Corbyn di Twitter
- Profil di Parlimen United Kingdom
- Sumbangan dalam Parlimen di Hansard 2010–kini