Audiovisual Communication

Ikerketa honetan aztertu da zelakoa den Leintz bailarako nerabeen (12-16 urte) ikus-entzunezko kontsumoa. Aztertu da, batetik, gaztetxoek zelan kontsumitzen dituzten ikus-entzunezkoak; horrekin batera, ezagutu nahi izan dira beren motibazioak ikus-entzunezkoak kontsumitzeko; amaitzeko, ikertu da euskarazko edukiek zein toki betetzen duten haien kontsumoan. Ohiko telebistaz haratago, Interneteko eta telefono mugikorretako ikus-entzunezkoak ere hartu dira kontuan. Ikerketa burutzeko, Arizmendi ikastolako 207 neraberen kontsumoa aztertu da, metodo kuantitatibo eta kualitatiboak
baliatuta. Azterketa honek, nerabeen ikus-entzunezko kontsumoari buruzko informazioa eskaintzeaz gain, ikerketa-metodologia bat proposatzen du gaian sakondu gura duten etorkizuneko ikerketentzat.

This article analyzes the beginnings of the Basque public broadcasting group EITB and its main aims according to the law which led to its creation, paying special attention to the
different interpretations of that law and the following development of EITB as a multilingual group. Later, it studies its TV offer for teenagers in the Basque language and presents a research paper that develops a methodological proposal for the study of bilingual teenagers’ habits of consumption in the era of digital convergence. The information obtained will serve to examine these aspects: how many Basque media do teenagers use? What are their motivations to use those media?

This research explores current audiovisual consumption in teenagers aged from 12 to 16. Given the changes that have taken place over recent years (i. e., television signal digitalization, the expansion of mobile devices and the generalization of broad-band Internet access), the audiovisual content provision has changed significantly since 2010. With this in mind, the study of media consumption patterns in teenagers merits particular attention. This research focuses on teenagers in the province of Gipuzkoa (Basque Country). A survey was carried out on 853 subjects throughout the province, together with 26 in-depth interviews and the content analysis of 16 Tuenti social media profiles. Given the crucial role of peer groups in teenager development, the relationship between individual and peer group consumption has been studied. Patterns were analyzed from both the perspectives of gender and of everyday language choice by bilingual youngsters within a bilingual context.

espanolEl presente articulo tiene como objetivo analizar los patrones de consumo audiovisual de los adolescentes de entre 12 y 16 anos, haciendo especial hincapie en los contenidos de ficcion televisiva. Con el fin de entender el rol de las series de television en la era de la digitalizacion audiovisual, se han analizado las preferencias audiovisuales de estos adolescentes y sus motivaciones, asi como sus practicas alrededor de estos contenidos. En esta investigacion se exponen datos cuantitativos y cualitativos recogidos en 2011, anos posteriores al apagon analogico de la television y que marcan el comienzo de una nueva era audiovisual con nuevas particularidades en la produccion, emision y consumo de contenidos audiovisuales. Se analizan los cuestionarios de 852 adolescentes, asi como 26 entrevistas en profundidad y 16 perfiles de la red social Tuenti, con el fin de radiografiar los usos que los jovenes realizan alrededor de las series de television. Los resultados demuestran que,...

This article aims to analyze the audiovisual consumption patterns of 12 to 16 year-old adolescents, with particular emphasis on the television fiction contents. In order to understand the role of television series in the era of audiovisual digitization, we have analyzed the preferences, motivations and practices of the adolescents. The study presents quantitative and qualitative data collected in 2011, two years after the digital switchover of television at the study area. This period is considered as the beginning of the digital era, and is characterized by new ways of audiovisual production, transmission and consumption, which have been considered. Questionnaires filled by 852 adolescents, as well as 26 interviews and 16 social network profiles, have been analyzed. The results showed that although consumption of fiction content is closely related to traditional television consumption practices, new expressions and experiences have arisen through the Internet.

This article examines the different ways of interaction that young people have with television and online video content. Inspired by Van Dijck's argument (2009), that there is a misleading assumption to define the audience in terms of passive recipients related to old media (e.g. television) and active participants who are internet users, the aim of this study is, firstly, to analyze if there are differences related to the type of medium; and, secondly, to examine if it is possible to develop an audience interaction typology in relation to television and to video content. The study presents the most significant statistical results of a survey of 475 students conducted at Mondragon University. After carrying out a factorial analysis, two multiple generalized linear regressions and a cluster analysis, our results show that it is statistically impossible to describe the audience's attitude as a dichotomy between passive television viewers and active internet users. Likewise, it is not possible to develop an audience interaction typology in relation to television and to video content. The results rather show a multifarious profile of activity patterns related to specific contents and interactive practices on the Web. This study illustrates the complexity of content, context and audience practices in the new media environment.

Ikerketa honetan aztertu da zelakoa den Leintz bailarako nerabeen (12-16 urte) ikus-entzunezko kontsumoa. Aztertu da, batetik, gaztetxoek zelan kontsumitzen dituzten ikus-entzunezkoak; horrekin batera, ezagutu nahi izan dira beren motibazioak ikus-entzunezkoak kontsumitzeko; amaitzeko, ikertu da euskarazko edukiek zein toki betetzen duten haien kontsumoan. Ohiko telebistaz haratago, Interneteko eta telefono mugikorretako ikus-entzunezkoak ere hartu dira kontuan. Ikerketa burutzeko, Arizmendi ikastolako 207 neraberen kontsumoa aztertu da, metodo kuantitatibo eta kualitatiboak baliatuta. Azterketa honek, nerabeen ikus-entzunezko kontsumoari buruzko informazioa eskaintzeaz gain, ikerketa-metodologia bat proposatzen du gaian sakondu gura duten etorkizuneko ikerketentzat. GAKO-HITZAK: Nerabeak • Ikus-entzunezko kontsumoa • Digitalizazioa • Leintz bailara. Teenager audiovisual consumption through Debagoiena in the era of digital convergence The object of this research is to analyze audiovisual consumption of adolescents (12-16 years old) of the Leintz valley. For a full understanding of this consumption, the following three questions have been examined: how adolescents consume audiovisual content? What motivates this consumption? Which part of the content consumed is in Basque? Audiovisual content from the Internet and mobile phones have also been elements considered in this study. Research has been conducted with 207 students from Secondary School, in the Arizmendi School. Both quantitative and qualitative methods have been used to obtain information about the audiovisual consumption of these students. The study proposes, as well, a research method for future studies that wish to further examine this topic.

Este trabajo describe cómo los estudiantes universitarios evalúan la información que buscan en internet. La investigación se realizó en Mondragon Unibertsitatea, donde participaron 140 estudiantes de la licenciatura en Comunicación Audiovisual del curso 2007-2008 y 32 de sus profesores. Los datos cuantitativos fueron recogidos a través de dos cuestionarios, uno para los alumnos y otro para recoger la opinión de los profesores sobre cómo evalúan información sus alumnos. Los datos cualitativos se recogieron a través de cinco grupos de discusión. Los resultados muestran que a la hora de evaluar la información los estudiantes se fijan sobre todo en el aspecto del documento o página web, en la actualidad de la información y en donde se ha publicado la información. 

This chapter explores the early years of the Basque public broadcasting group EITB and the main aims that were defined in the law which led to its creation, paying special attention to the different interpretations given to that law and the development of EITB into a multilingual media conglomerate.

Esta investigación analiza cómo utilizan las TIC los alumnos en los títulos de Grado de la Facultad de Humanidades y Ciencias de la Educación de Mondragon Unibertsitatea. Se ha recabado información a través de un cuestionario y un focus group. Los resultados de la investigación se han comparado con los del estudio Educating the Net Generation de la universidad de Melbourne; los datos indican que no hay diferencias significativas entre el alumnado de ambas universidades.

DOSSIERRA 72. zenb. / 2009 (3) soziolinguistika klusterra martin ugalde, kp / 20140 andoain 27 Bizitza aldaketa dela zioen besteak, baina garai batzuk bareagoak eta beste batzuk trumoitsuagoak izan ohi dira. Azken horietakoak izan ziren Euskal Herriak XIX. mendearen bigarren erdialdean bizi izandakoak, gauza jakina da hori. Ez zen faktore bakarra izan orduko aldaketen eragile nagusi, arrazoi askoren baturak ekarri baitzituen mudantza horiek: industrializazioa, derrigorrezko eskolatzea, masa gizartearen sorrera, foruen galera edota komunikazioetan izaniko iraultza gogora ekartzea baino ez dago esanikoa egiaztatzeko.

En definitiva, o bilingüismo harmónico é lanzar ao aire unha moeda de dúas caras para que caia de canto (Ferrolgo Artabria fundazioaren esku-orri batean irakurria) Esker-ematea Euskal Museoko liburutegiko arduraduna, Lazkaoko beneditarren liburutegiko arduraduna eta Baionako eta Bilboko udal liburutegietako, Bizkaiko Foru Aldundiaren liburutegiko eta Euskaltzaindiaren Azkue liburutegiko beharginak. Horrez gain (last but not least), eskerrak, bereziki, Craig Gallacher-i, bere laguntza barik lan hau ez baitzatekeen posible. XIX y XX) ikerlanean (1991); katalogazio-lana da berea, eta orotara 2.200 aldizkako agerkari bilduak ditu bertan, 1803an hasi (Gazeta de comercio, literatura y política de Bayona de Francia-ren erreseina eginez) eta 1975era arte (Francoren heriotzaren ostean Hego Euskal Herrian abiatu zen arora arte, alegia). Aldizkari bakoitzari eginiko fitxa du oinarri katalogoak. Fitxa bakoitzak, berriz, bederatzi datu jasotzen ditu: izenburua, azpititulua, edizio-datak (argitaraturiko lehen eta azken zenbakienak), maiztasuna, karakterizazioa (politikoa, erlijiosoa, kulturala...), lotura politiko-sindikala (baldin eta halakorik baleuka), baliaturiko hizkuntza(k), oharrak (sortzaile / zuzendari / jabe / idazle / editore / argitaratzaileei buruzko datuak, desagerketaren arrazoiak, berrargitalpenak, finantzabideak...) eta kokapena (non aurki daitekeen gaur egun aldizkari bakoitza eta zenbat ale -eta zein urtetakoak-dauden eskuragai). Javier Diaz Nocik, berriz, euskarazko estreinako kazeten eta hastapen-garaien gorabeherak argitu ditu Euskal prentsaren sorrera eta garapena (1834-1939) izeneko doktorego-tesian (1995). Nolanahi dela, Espainiako gerraostean amaitzen da ikerketa hori. Ezin uka, hala ere, badirela azken urteotako euskarazko prentsa aztertu duten lanak; hor ditugu, esate baterako, Jesus Mari Zalakain, Jon Sarasua, Asier Aranguren eta Idoia Camachoren doktorego-tesiak (Euskal prentsa herri-proiektua da, Bi begiratu euskarazko kazetari hizkerari, Euskarazko komunikabide lokalak Euskal Herrian eta Herri aldizkarien funtzioa euskara normaltzeko prozesuan (1989-1999), hurrenez hurren). Zalakainek (1993), Euskaldunon Egunkariaren protohistoria aztertua du batez ere, euskarazko egunerokoa ateratzen hasi zen garaiko eztabaidei aparteko arreta eskainita; horrez gain, 1930eko hamarkada hasieran zein 1976an euskal prentsan izan ziren eztabaidei (euskara hutsezko kazetagintzari eutsi behar ote zitzaion ala bide Euskararen presentzia gaur egungo prentsa elebidun abertzalean 8 elebiduna hobetsi behar ote zen) eta eztabaida horien ondorioei ere erreparatu die. Sarasuak (1996a), aldiz, euskarazko kazeta desberdinak baino gehiago, haietan ageri den euskara eta kazetari-hizkera bera izan ditu gogoetagai, horretarako, besteak beste, lau euskal kazetatan hustuketa-lana burututa. Asier Arangurenek (1999), berriz, euskarazko komunikabide lokalen indize zehatza taxutzeaz gain, haien indargune eta ahulezia-puntuak seinalatu eta etorkizunean jorratu behar lituzketen ildoak proposatu ditu. Idoia Camachok (2002), azkenik, 1990eko hamarraldiko Euskal Autonomi Erkidegoko euskarazko herri-aldizkariak ikertu ditu, euskara normaltzeko prozesuan izan duten eragina aztertzeaz batera. Kontuak kontu, Ruiz de Gaunak ez bezala, bost ikertzaile horiek batez ere euskara hutsez jardun duen/diharduen prentsa dute hizpide (Diaz Nocik elebiduna ere aztertu du, baina, esan bezala, 1939an planto eginda). Guk dakigula, ordea, inor gutxik aztertu du modu sistematikoan Euskal Herriko egunkari eta astekari abertzale elebidun garaikideetan euskarak duen presentzia; egin diren ikerketa xume eta bakanak, gainera, Ipar Euskal Herriko kazeta elebidunak aintzat hartu gabe egin dira ia beti. Bada ordea salbuespenik, eta gero eta gehiago dira gainera, zorionez; hor dugu, batetik, EHU-UPVk Gorka Palazioren ekimenez argitara emaniko Hedabideetako euskara lana (1994); haatik, lan hori, azterketa sistematikoa baino, zenbait autoreren iritziez osaturiko artikulu-bilduma da. Ezin ahaztu, era berean, Txema Ramirez de la Piscinaren Kazetari-lana Euskal Herrian (1998), euskaraz diharduten kazetarientzako eskuliburua; estiloaz, iturriez, generoez eta kazetagintza espezializatuaz dihardu, beti ere Euskal Herrian euskaraz idatzitako kazetak ardatz hartuta; dena dela, Ramirez de la Piscinaren liburuak zeharka baino ez du aztertzen 1970, 1980 eta 1990eko hamarkadetan Ipar zein Hego Euskal Herrian izaniko egunkari/aldizkari elebidun abertzaleen loratzea eta haietan euskarak zeukan/daukan presentzia eta bilakaera, ez Euskara hutsezko komunikazio-esparru autozentratua trinkotzeko proposamena 9 baita hori bere lanaren helburua. Gauza bera esan dezakegu Jose Ignacio Armentia, Jose Maria Caminos eta Gorka Palazioren Kazetaritzaren hasi-masiak (2000) lanaz: horrek ere, kazetaritza-ikasleentzako eskuliburua izaki, zeharka baino ez du aipatzen Euskal Herriko prentsa elebidunaren sorrera eta bertan euskarak daukan presentzia. Hor dugu, azkenik, guri interesatzen zaigun ikuspegiari dagokionez behinik behin, orain arteko lanik osatuena: Nor ikertaldearen Hedabideak eta Euskal Herria liburua (2000). Bertan, Euskal Herriko hedabide nagusienen enpresa-egitura eta hedapena aztertzeaz gain, haiek eskainitako Euskal Herriaren errepresentazio mediatikoa zelakoa den ikertu dute egileek, eta baita, Jose Inazio Basterretxeak buruturiko azterketa batean ("Hedabideak eta hizkuntza: erdaren aldeko erreprodukzio mediatikoa") euskarak hedabideotan duen presentzia jorratu ere. Haatik, oro har argazki sinkronikoa da Nor taldearena, memento jakin bati dagokion robot-erretratua. Guri, ordea, ikuspegi diakronikoa ere interesatzen zaigu; alegia, 1976an Zeruko Argiak Euskal Kazetaritzaren Urtea aldarrikatu ostean, euskara hutsezko kazetagintzaren hautua egin ordez kazetagintza elebiduna hobetsi zutenek euskarari (kualitatiboki zein kuantitatiboki) zer eskaini dioten ikertu gura dugula, oraindik inork ez duelako lan hori bere gain hartu. Hutsune horretaz jabetuta, tesi honekin berau betetzea da gure asmoa. I.2.-Helburuak, hipotesia, ikerketaren unibertsoa eta metodologia Arestian esandako moduan, gure helburu nagusia aski zehatza da: euskarak Euskal Herriko egunkari eta astekari elebidun abertzale esanguratsuenetan daukan presentzia aztertzea. Azterketa horren bidez zera ikertu gura dugu: ea prentsa-mota Euskararen presentzia gaur egungo prentsa elebidun abertzalean Bada diglosia kontzeptuaren berdefinizio hori gustuko izan ez eta hasierako adiera (Fergusonena, alegia) hobesten duenik. Hara bestela zer dioen afera honi buruz Lluís V. Aracil-ek (1986: 119): "Rafael Ll. Ninyoles (Conflicte lingüístic valencià, 1969; etc.) ha improvisat una doctrina que confon indegudament la substitució amb una certa noció de "diglòssia" (radicalment diferent del concepte de Charles A. Ferguson, 1969), el simplisme efectista de la qual ha fet fortuna en cercles i regions poc avançats." Dena den, ezin uka (soziolinguista askorengan bederen) terminoaren hasierako adiera aldatu egin dela eta egun Ninyolesek aipatu diglosia kontzeptuaren beste adiera hori ere indarrean dela. Txillardegik (Alvarez Enparantza, 1978b: 258-259), esate baterako, bi adieretan berriena damaio kontzeptu horri: elebitasuna eta bimintzotasuna bereiztu eta gero (lehenengoa, psikologia-arloko fenomenoa izaki, pertsonari eta hizkerari dagokie bere ustez; bimintzotasuna, berriz, soziologia-arloko fenomenoa izaki, gizarte bati eta hizkuntzari berari dagokie), modu honetan definitu zuen diglosia: "DIGLOSIA: hau ere SOZIOLOGIARI dagokio; eta funtsean bimintzotasunaren kasu berezi bat baizik ez da. Diglosia dagoenean, A eta B hizkuntza ez dira elkarren parean: A hizkuntza legezkoa da, eguneroko bizieran beharrezkoa, ekonomi-mailako ekintzan ezinbestekoa, literaturan aberatsa, eta abar, B hizkuntza, berriz, legetik at dago, izan ez da, ezertarako beharrezko ez da, aipu txarra du jendartean, eta gainbehera doa sentidu guztietan. Euskal Herrian, beraz, ez dago bimintzotasunik, DIGLOSIA NABARMENA baizik; eta, esana dugunez, ELEBITASUN URRIAN emana." Koldo Mitxelenari ostutakoa da beste aipu hau (2001: 89):